Protecting The CEO's (COMPLETED)

Chapter 34

Chapter 34: They already know

"We're not meeting people by accident, there's always a reason behind all of those"

*****

Raven's Pov

I'm still here outside at dina digest ang nalaman ko. May naramdaman akong basa na tumulo sa kamay ko, my forehead creased because of that. Kinapa ko ang pisnge ko at doon ko lang na realize na umiiyak na pala ko. I smiled slightly, it's been awhile since i cry because of the same issue.

Narinig kong bumukas ang pinto kaya mabilis kong pinunasan ang luha ko at inayos ang sarili ko. I saw jaimes is peeking from the door.

"Raven, let's go" Aya niya sa'kin kaya mabilis akong lumapit sa pwesto niya at pumasok sa loob ng mansion. I pretend that there's nothing happened and act normal.

Dumiresto muna kami sa dining area para maghapunan, nandun na lahat, umupo ako sa tabi ni kuya jensen at ni kuya james, in short nasa gitna nila ako. Kaharap ko si archer, minsan ay tinitignan ko siya pero nakayuko lang siya sa pagkain niya at hindi nag aangat ng tingin. I understand him.

Nag uusap sila, minsan ay nagtatanong kung anong nangyari sa pagi-stay namin sa batangas. We're answering pero mahahalata mong wala kaming masyadong gana para sumagot sa mga tanong nila.

We all look at archer ng bigla siyang tumayo at magpaalam na magpapahinga na sa kwarto niya, nawala na siya sa paningin namin kaya ako naman ang binalingan nila ng tingin. They're asking me kung anong nangyari dun but i just shrugged my shoulders. Hindi ko alam pero feeling ko yung mga napag usapan namin kanina sa kotse ay mananatili sa aming dalawa lang.

Natapos kaming maghapunan at kanya-kanya namang nagsialisan ang mga alaga ko at mga pinsan ko. I look at my team at sinabihan na silang pumunta sa library after an hour and they answer me as a yes. Dumiretso muna ako sa kwarto ko, I decided to take a bath first. Pumasok ako sa loob ng banyo at binuksan ang faucet ng bath tub, i need this.

Nagbabad ako dito habang nakapikit. Bumaha nanaman sa ala-ala ko ang mga pangyayari sa nakaraan, ang mga nangyaring hindi malimut-limutan. It supposed to be a magical night but it turns out to be a nightmare.

Hindi ko inaasahan na ang isa sa mga taong binabantayan at pino protektahan ko ngayon ay malapit din sa taong naging dahilan ng pagiging masiyahin ko dati. Bakit si archer pa? May dahilan ba kung bakit ako ang na assign sa kanila? Did she make a way para masiguradong okay ang taong mahal niya? Because if it's a yes, im already accepting my job now wholeheartedly, not just because of her, it's also because i want him to be safe, i want him to live his life without any problem about those killers out there na gusto siyang patayin pati ang mga pinsan niya. Im doing this because i love him and I'm not going to let anyone to hurt them.

Kate, I'm sorry. Minahal ko din siya e, I don't know how and why but i just found myself that I'm falling for him and accepting who he is. I'm sorry hindi ko alam. I tried to control my feelings for him. But I can't, kusa na lang siyang tumibok para kay archer, I'm trying to avoid him these past few days, my eyes can but my heart can't. I hope you will forgive me because of this. Don't worry, I will protect him. Whatever happens, I'm going to make sure he's safe along with his cousins even if it's cost my own life.

Tumayo na ako para magbanlaw, I believe everything happens for a reason, even if it's good or bad, sad or not, painful, yes! But you have and you need to accept it. Sa paniniwala ng ibang tao ay tayo ang gumagawa ng sarili nating kapalaran, na nasa mga kamay natin at tayo ang magdedesisyon para doon, Oo tayo ang nagde-desisyon pero hindi lagi, katulad nga ng sinabi ko, everything happens for a reason gustuhin mo man o hindi kailangan mangyari.