He's My Devilish BOSS [boyxboy] [COMPLETED]

HMDB 10: Chanyeol

Lulu's POV

"Uh Chanyeol," tawag ko sa kanya habang nagsasalita pa rin sya. "I think I have to leave."

"Huh?" Pagtataka nyang tanong. "Why so sudden? Is there something wrong?"

"I just... uh... really have to go home now." Sinabi ko na lang na uuwi na ko para wag na sya magtanong.

"Are you in a hurry?" Tanong nya ulit. "Ihatid na lang kita sainyo para makauwi ka kaagad."

"No." I told him. "Magco-commute na lang ako. Sige I really have to go. Thanks for the drink."

Tumayo na ako kaagad pagkasabi ko nun at akmang tatakbo na pero bigla nya kong hinigit sa kamay.

"Please." He said. "Let me drive you home."

Wala na akong nagawa at pumayag na lang ako. Habang naglalakad kami ng mabilis papunta sa kotse nya, nagmamasid masid ako sa paligid to check kung around the area pa din yung nakatingin sakin kanina. Bakit nagpapakita na naman sya sakin ngayon?

Kung uuwi ako ng bahay ngayon baka sundan nya kami at malaman nya kung san na kami nakatira ngayon. Masyadong malaking risk kung uuwi ako ng bahay ngayon. Pero san ako pupunta? Natataranta na ko dahil hindi ko na alam kung anong gagawin ko. Ayoko na syang makita pa. Dahil sa sobrang pag-iisip ko, hindi ko napansin na pinagbuksan na pala ako ng pinto ni Chanyeol. Takang taka naman ang tingin nya sakin. He's probably worried dahil halatang halata na malalim ang iniisip ko. Pumasok na ko sa kotse nya at pumasok na rin sya pagkatapos ko at agad na nag-seatbelt.

"So san ang punta natin?" Tanong nya sakin at tig-start nya na yung engine nung sasakyan.

"Uh sa PBB House na lang kaya. Okay lang?" Nagulat sya sa sinabi ko at parang natameme. Eh sa wala na talaga akong maisip eh.

"Huh? I thought you wanna go home already."

"Change of plans. I wanna spend more time with you." He didn't seem to be convinced by my answer and he gave a confused facial expression.

"You have to tell me what's going on. Please."

Pagkasabi nya nun, napabuntong hininga ako at napapikit. Sasabihin ko ba sa kanya to? Hindi ko na alaaaaaam.

"Okay," I started. "A guy have been stalking me since kanina pa sa mall. And he's not just an ordinary guy. I think I know him... I think he's a person from my past that have caused me so much trouble. I'm just scared, I don't want him in my life again."

He then cupped my face, and he looked at me straight in the eyes. It somehow made me relax a little bit.

"Don't worry." He said. "I'll bring you somewhere safe."

After nyang sabihin yun, pinaandar nya na ang sasakyan. Lumilingon lingon ako sa paligid para i-check kung around the perimeter pa rin sya. Pagtingin ko sa likod, may nakita akong nakamotor at alam ko na sya yun dahil sa suot nya.

"Chanyeol," tawag ko sa kanya habang naka-concentrate sya sa pagda-drive. "He's following us."

Tumingin sya sa rear-view mirror at tinignan yung motor sa likod ng kotse nya. Biglang bumilis ang patakbo nya sa sasakyan kaya nagulat ako ng sobra at napahawak sa puso. Ansakit sa puso pag nagugulat eh, parang nahirapan ako huminga. Maya-maya, nawala na rin yung pagsakit nung puso ko habang sya tuloy pa rin ang mabilis na pagpapatakbo sa sasakyan. Nung tumingin ako sa likod, wala na yung humahabol samin. Have we lost him? Sana nga...