My Prince Butler ✔

chapter 26

Clarina's POV

Magaalas-onse na ng gabi nang makaramdam ako ng matinding gutom mula kasi kaninang dumating ako wala pa akong kain,napilitan akong bumaba at kumain kahit ayaw ng isip ko.

But my body need a food na talaga. Nanghihina na ako Hindi kasi ako sanay na nalilipasan ng gutom.

Magang-maga na ang mata ko kaya iniiwasan Kong makita ako ni dad sa lagay na to.

Tahimik akong kumuha ng makakain ko sa ref,nagtimpla narin ako ng creamy coffee ko.

Eksaktong dudulog na ako sa lamesa ng pumasok si Dad sa kitchen.

"Gosh! Eto na nga.."

"Oh princess... Your not inform me that your here...na surprise naman ako."

Gulat ata siya, tumayo ako at humalik sa pisngi niya.

"Don't mind me Dad,biglaan lang kaya Hindi na kita inistorbo."

Pilit ang ngiting wika ko.

"Okay.."

Sagot niya,at kumuha siya ng tubig para uminom.

Tahimik kong ipinagpatuloy ang pagkain pilit lang ang ginagawa kong pagsubo ang sama kasi ng pakiramdam ko.

"Anything's problem princess?"

Muntik ko ng mabitawan ang kutsara ng muling magsalita si Dad.

"N-nothing Dad.. I'm okay."

"Really? Oh c'mon princess.. I know you very well..if you have a problem just tell me..your dad always here for you hmmm..."

Masuyong wika niya sa akin.

Napakagat ako ng labi,parang anumang oras ngayon ay magbe-breakdown na ako.

Hindi ko talaga maitatago Kay dad anuman ang pinagdadaanan ko.

"Princess.. Just tell me.."

I can't hold it anymore,ang sakit sakit na ng dibdib ko..para na tuloy iyong sasabog lalo pa't ngayong naririnig ko ang boses ng kaisa-isang taong dapat Kong hingahan ng problema ko.

Hindi ko na namalayang nagkukuwento na ako Kay Dad habang humahagulgol.

________

Don Mauricio's POV

Parang sinasaksak ang puso ko habang pinapanood ko ang prinsesa Kong napakalungkot at namamaga ang mga mata niya habang kumukuha ng makakain at nagtitimpla ng kape.

Bakit kaya nagkakaganito ang prinsesa ko?

Kanina ko pa siya pinagmamasdan parang Hindi ko na kinakaya ang panoorin lang siya at Hindi kakausapin.

Flashback..

Malapit nang mag alas onse ng gabi pero nagulantang ako nang tumunog ang cellphone ko.

Kinuha ko ang salamin Kong nasa ibabaw ng side table at sinuot.

Calling.. Mansour John

Aba't si Mansour! Masagot na nga.

"Mansour hijo..napatawag ka?"

(Ah..sir.. Magandang gabi ho pasensiya na sa abala pero may itatanong lang po sana ako.)

"Uhm? Go on hijo.."

(Umuwi po ba diyan si Clarina sir?)

"Aba eh..Hindi ko yata napansin,bakit nagkausap na kayo?"

(Opo sir...)

"Eh bakit mo siya hinahanap?"

(A-ahh..wa-wala naman po sir.)

"Really? Pero bakit gabing gabi na ah."

(Gusto ko lang pong makasigurong ligtas siya)

"Oh siya sige hijo.. Titingnan ko lang kung nandito ba siya. Ititext kita kung nandito ha.."

(Sige po sir salamat.)

I end up the call at lumabas ako ng kuwarto ko.

Balak Kong katukin ang kuwarto ni Clarina.

Patungo na sana ako doon ng matanaw ko siyang pababa ng hagdan at pumasok sa dining room.
Mukhang malungkot ang prinsesa ko,Hindi kaya may inililihim sa akin ang mga batang to?

Agad Kong tinex si Mansour.

"Hijo.. Nandito siya, malungkot."

Sent

Tuluyan na akong bumaba at sumandal sa bukana ng pinto para panoorin siya.

*end of flashback*

Hindi nga ako nagkamali may pinagdadaanan nga ang prinsesa ko.

Umigting ang panga ko dahil sa kaalamang niloko siya ng lalaking pinagkatiwalaan ko.

Hindi ako makakapayag na tratuhin ng ganito ang anak ko.

"Shshhh..tahan na princess okay.. Aalamin ko ang pangyayari."

Masuyong alo ko sa kanya habang hinahagod ang likod niya, nakayakap siya sa akin habang humahagulgol at paputol-putol na nagkukuwento.

Pilit Kong pinapatatag ang tono ko,this is my weakness,seeing my daughter like this way.

"Sige na princess.. Matulog ka na lilipas din yan ha.."

"O-okay p-po.."

Humihikbing sagot niya.

Hinatid ko na siya sa room niya.

SL works

Vote pls!

Thanks!