ထာ၀ရ ပုံပေ

Part 4

မိုးစက္မိုးေပါက္ငယ္မ်ားသည္ ခပ္ဖြဲဖြဲ က်ဆင္းေနသည္။ ျမိဳ႕လယ္ေနရာရွိ စက်င္ေက်ာက္ျဖဴခင္းထားေသာ ၾကမ္းခင္းသည္ မိုးေရစက္မ်ား၏ သန္႔စင္ေပးမွုေၾကာင့္ လက္လက္ေတာက္ေျပာင္ေနသည္။ ေထာင့္မွန္စတုဂံပံု ထို ၾကမ္းခင္းက်ယ္ၾကီးကို ဗဟိုျပဳကာ ေဘးပတ္လည္တြင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးရံုးဌာနမ်ား၊ ဘဏ္၊ ဆိုင္ခန္း စသည့္ အေဆာက္အဦးမ်ားပတ္ခ်ာလည္ တည္ေဆာက္ထားသည္။ ေရာမလူမ်ိဳးမ်ားအတြက္ အဓိက ကိုးကြယ္ပူေဇာ္ဆုေတာင္းၾကသည့္ ဂ်ိဳးေဗ (Giove)၊ ဂ်ဴႏိုးေန (Giunone)၊ မီးေနးဗရာ (Minevra) နတ္သံုးပါးအတြက္ ရည္ရြယ္တည္ေဆာက္ထားသည့္ နတ္ဘုရားေက်ာင္းသည္ အခ်က္အခ်ာအက်ဆံုး ထိပ္ေနရာတြင္ ရွိသည္။ အေဆာက္အဦးမ်ားေရွ႕ ပတ္ခ်ာလည္ဆက္သြယ္ထားေသာ လူေလ်ွာက္လမ္းမ်ားသည္ အဖိုးတန္ေက်ာက္တိုင္လံုးမ်ား၊ ေၾကးရုပ္တု၊ ေက်ာက္ရုပ္တုမ်ားျဖင့္ တန္ဆာဆင္ထားသည္။

အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဆိုင္ရာ မွတ္တမ္းအခ်က္အလက္မ်ား သိမ္းဆည္းထားရွိရာ အေဆာက္အဦးအတြင္းမွ ထြက္လာသည့္ လုလိယက္စ္သည္ တစ္စံုတစ္ရာကို မေက်နပ္သလို မ်က္ႏွာတည္ေနသည္။ သူ႔ေနာက္တြင္ အေစခံ၀န္ထမ္းတစ္ေယာက္သည္ စာရြက္လိပ္တစ္ထပ္ၾကီးကိုပိုက္ရင္း ရိုက်ိဳးစြာ လိုက္ပါလာသည္။ အေစခံ၀န္ထမ္းသည္ မည္းနက္ေသာ အသားအေရ၊ ဆံပင္မရွိေသာ ေခါင္းေျပာင္ေျပာင္ႏွင့္ျဖစ္သည္။ လုလိယက္စ္ ပံုေပျမိဳ႕သို႔ ေရာက္ရွိလာကတည္းက အေတြးေရးမွဴးသဖြယ္ ကူညီလုပ္ကိုင္ေပးေနေသာ အင္ပါယာပိုင္ ကၽြန္၀န္ထမ္းတစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။

အစိုးရ၀န္ထမ္းတျဖစ္လည္း အင္ပါယာပိုင္ ၀န္ထမ္းအေစခံမ်ား ေနရာတိုင္းတြင္ရွိသည္။ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးငွာနမ်ားတြင္သာမက ျပည္သူပိုင္ ေရခ်ိဳးေဆာင္၊ ကစားကြင္းမ်ားတြင္ပါ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ၾကသည္ပဲျဖစ္သည္။ တရားရံုးအေဆာက္အဦးနားသို႔အေရာက္တြင္ အေစခံ၀န္ထမ္းကို သယ္ေဆာင္လာေသာ မွတ္တမ္းစာလိပ္မ်ားကို မိမိအိမ္သို႔ ပို႔ေပးထားရန္ လုလိယက္စ္ အမိန္႔ေပးလိုက္သည္။ အေစခံကၽြန္သည္ လုလိယက္စ္၏ အမိန္႔အဆံုးမွာ ေခါင္းငုံ႔အရိုအေသျပဳရင္း ထြက္ခြာသြားခဲ့သည္။ လုလိယက္စ္သည္ မိမိေရွ႕မွာ ရွိေနေသာ ျမင္ကြင္းမ်ားကို ေက်နပ္မွုတစ္ခ်ိဳ႕၊ စိတ္ပ်က္မွုတစ္ခ်ိဳ႕ႏွင့္ လွမ္းၾကည့္ျဖစ္သည္။ ေရႊေရာင္ေရာေနေသာ မ်က္ခံုးေကြးေကြးမွာ မသိမသာ ေကြးညႊတ္ေနသည္။