ထာ၀ရ ပုံပေ

Part 29 (Zawgyi)

ေႏြရာသီ၏ပူျပင္းမွုသည္ နားရိပ္ခိုစရာပင္ မရွိႏိုင္ေလာက္ေအာင္။ ကြင္းျပင္က်ယ္မ်ားမွ ရိုးျပတ္မ်ားပင္ အခ်ိန္မေရြး မီးထေတာက္ေတာ့မည္လား ထင္ရေလာက္ေအာင္ ပူျပင္းေနျခင္းျဖစ္သည္။ သစ္ရိပ္၊ ပန္းရိပ္မရွိေသာေနရာမ်ားတြင္မူ ေနမင္း၏ အပူရွိန္သည္ ေျမျပင္ကိုပါ အပူဟပ္ေနေစေသာေၾကာင့္ အပူႏွစ္ပူၾကားမွာ ညွပ္ပိတ္ခံထားရသလို ျဖစ္ေနသည္။ ပံုေပျမိဳ႕မွ လုလိယက္စ္၏ ေနအိမ္ၾကီးသည္ ေရပန္းေရကန္မ်ားႏွင့္ အလွဆင္ထားေသာ အိမ္ၾကီးျဖစ္ျပီး ပင္လယ္ျပင္မွ တိုက္ခတ္လာေသာ ေလေျပကို တိုက္ရိုက္ရရွိေသာေၾကာင့္ အပူဒဏ္ကို အံတုႏိုင္ေနေသးသည္။

အလုပ္ခန္းတြင္းမွ ထြက္ျပီး ေလွကားထစ္မ်ားအတိုင္း တက္လာခဲ့ေသာ လုလိယက္စ္၏ ေခါင္းထဲမွာ အေတြးမ်ားျဖင့္ ျပည့္ႏွက္ေနသည္။ အေပၚဆံုးထပ္ရွိ ဥယ်ာဥ္ထဲသို႔ လွမ္း၀င္လိုက္ခ်ိန္ ျမင္လိုက္ရေသာ ပင္လယ္ျပင္အလွသည္ သူ႔စိတ္ကို လန္းဆန္းသြားေစသည္။

ရြက္လႊင့္ေနေသာ ရြက္ေလွငယ္မ်ား၊ ၀ဲပ်ံေနေသာ ပင္လယ္စင္ေရာ္မ်ားႏွင့္ အေပၚစီးမွ လွမ္းျမင္ေနရေသာ ပံုေပျမိဳ႕ၾကီးအလွသည္ ျမင္ေနၾကေပမယ့္ ဘယ္ေတာ့မွမရိုးႏိုင္။ ဥယ်ာဥ္ၾကီးထဲရွိ သီးပင္၊ ပန္းပင္မ်ားၾကားတြင္ လွပေသာ ေရပန္းတစ္ခုရွိသည္။ ပူျပင္းေသာ ေႏြေန႔လယ္မွာ ေအးျမေသာေရပန္းငယ္မွ ေရစက္ေရေပါက္မ်ားကို ျမင္ရသည္မွာ မ်က္စိေအးရသလို လန္းဆန္းသြားေစသည္။ ေရပန္းငယ္ပတ္လည္ရွိ သစ္ပင္ငယ္မ်ားကို ယုန္ငယ္ပံု၊ သမင္ငယ္ပံုမ်ားေဖာ္ကာ ညွပ္ထားသည္မွာ ၾကည္ႏူးစရာ။

သိပ္မၾကာလိုက္။ ဥယ်ာဥ္ထဲလွမ္း၀င္လာေသာ ဖဲလ္လစ္ကို လုလိယက္စ္ေတြ႔လိုက္ရသည္။ ဖဲလ္လစ္၏လက္ထဲတြင္ ေလ့က်င့္ရာတြင္ အသံုးျပဳသည့္ သစ္သားဓါးႏွစ္လက္ကို ကိုင္ထားသည္။ ညေနေစာင္း အခ်ိန္မ်ားသည္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ဓါးေရးေလ့က်င့္ေလ့ရွိသည္ကို ယေန႔အေတြးမ်ားေနေသာေၾကာင့္ လုလိယက္စ္ ေမ့သြားခဲ့သည္။

လက္ရည္တူသူႏွစ္ေယာက္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ၾကားတြင္ အႏိုင္အရွံဳး ဘယ္ေတာ့မွ မသဲကြဲ။ ဖဲလ္လစ္က လူငယ္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ လ်ွင္ျမန္ဖ်တ္လက္သည့္ေနရာတြင္ အနညး္ငယ္သာသည္ထင္ရေသာ္လည္း လုလိယက္စ္က အေတြ႔အၾကံဳတြင္ ႏွာတစ္ဖ်ားသာေနေသာေၾကာင့္ ရွင္းလင္းစြာ အႏိုင္အရွံဳး ဆံုးျဖတ္ႏိုင္သည့္ ေန႔ဆိုတာ မရွိခဲ့။