ထာ၀ရ ပုံပေ

Part 10 (AD 78)

ေအဒီ ၇၈ ခုႏွစ္
ပံုေပျမိဳ႕
ေရာမအင္ပါယာ

ေန႔လယ္ခင္းေနေရာင္သည္ အမိုးဖြင့္ျပဇာတ္ရံုၾကီး၏ တစ္ဖက္ျခမ္းေလွကားမ်ားေပၚ ျဖာက်ေနသည္။ အျခားအျခမ္းမွာေတာ့ ျပဇာတ္ရံုၾကီး၏ နံရံရိပ္မ်ားေၾကာင့္ ေနေရာင္မရွိ။

ျပဇာတ္ရံုၾကီး ေဘးတြင္ေတာ့ ပံုေပျမိဳ႕၏ နာမည္အၾကီးဆံုးေသာ ဂေလဒီေယတာေက်ာင္းႏွင့္ ေလ့က်င့္ေရးကြင္းၾကီးရွိသည္။ ညေနခင္းအခ်ိန္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ လူငယ္တစ္ခ်ိဳ႕သည္ ကြင္းပတ္လည္မွ ေလွကားထစ္ ေနရာမ်ားတြင္ ထိုင္ကာ တိုက္ခိုက္ေလ့က်င့္မွုမ်ားကို ၾကည့္ရွဳအားေပးေနၾကသည္။ အျခားလူငယ္မ်ားမွာမူ ျပဇာတ္ရံုၾကီးေဘးမွ ေလ့က်င့္ေရးကြင္းတြင္ ကိုယ္တိုင္သြားေရာက္ ေလ့က်င့္ေနၾကသည္။

ျပဇာတ္ရံုၾကီးႏွင့္ ေလ့က်င့္ေရးကြင္းကို သြားေရာက္ၾကည့္ရွဳခ်င္သည္ဟု ေတာင္းဆိုလာသည့္ အားရီးယူးစ္ေၾကာင့္ လုလိယက္စ္ႏွင့္ အားရီးယူးစ္သည္ ယခုေနရာသို႔ ေရာက္ေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။ ျပဇာတ္ရံုၾကီး၏ ၀င္ေပါက္က်ယ္ၾကီးမွတစ္ဆင့္ ေလွကားထစ္မ်ားအတိုင္း သူတို႔၀င္လာခဲ့ၾကသည္။ ထို႔ေနာက္ ေလ့က်င့္ေနေသာ တိုက္ခိုက္ေရးသမားမ်ားႏွင့္ အနီးဆံုးေနရာျဖစ္သည့္ ေရွ႕ဆံုးတန္းမွ အနိမ့္ဆံုးေနရာမ်ားထိေရာက္ေအာင္ ျပန္ဆင္းလာခဲ့ၾကသည္။

"အရွင္လုလိယက္စ္.. ၾကြပါ.. ၾကြပါ"

ဂေလဒီေယတာမ်ား ေလ့က်င့္ေရးေဆာင္၏ ပိုင္ရွင္ျဖစ္သူ အသက္ခပ္ၾကီးၾကီး အဘြားအိုမွာ ၀မ္းသာအားရ ၾကိဳဆိုကာ ေနရာေပးသည္။ သူမလည္ပင္းမွ အဖိုးတန္ ေရႊဆြဲၾကိဳးၾကီးမွာ ကိုင္းေနေသာ ခါးကို မမတ္ႏိုင္ေအာင္ ကူညီေပးေနသလား အမွတ္မွားရသည္။ အဘြားအို ခပ္ယိုင္ယိုင္ လမ္းေလ်ွာက္လိုက္တိုင္း ယိမ္းထိုးေနသည္။ သိပ္မၾကာလိုက္။ ကၽြန္အမ်ိဳးသမီးငယ္တစ္ေယာက္သည္ စပ်စ္ရည္ကရားႏွင့္ ေငြဖလားခြက္မ်ား တင္ထားေသာ လင္ဗန္းကို ယူလာျပီး အနီးရွိစားပြဲ၀ိုင္းငယ္ေပၚ ရိုက်ိဳးစြာ ခ်ေပးသည္။ အဘိုးအို အဲလ္ဇီယိုႏွင့္ ဖဲလ္လစ္မွာေတာ့ လုလိယက္စ္၏ ေနာက္နားတြင္ ခပ္ခြာခြာ ရပ္ေနၾကသည္။