အစ၏အဆုံး အဆုံး၏အစ

အပိုင္း(၃၉)

    ( ကိုယ္ကေတာ့ ဒီအပိုင္းဖတ္ပီး  အားေကြ႔ fan အျကီးစား  ျဖစ္ခဲ့တာ)

#39 ( အစ၏အဆုံး ..အဆုံး၏အစ )

       ေခါင္းတယမ္းယမ္းႏွင့္ထြက္သြားၾကေသာ သြားက်ိဳးႏွင့္ဒက္ေပါတို႕ကို ၾကည့္ကာ အားေကြ႕ျပံဳးလိုက္ရင္း သံပုံးႏွင့္ထမ္းပိုးကို ယူကာ မည္သည့္ေရမွ မခပ္ေတာ့ဘဲ ေတာင္ေပၚသို႕ျပန္တက္သြားေလ၏...

       က်ားဘီလူးဆရာေတာ္သည္ ေရတစ္စက္မွ မပါလာေသာ အားေကြ႕ကို ၾကည့္ကာ ၾကိမ္းေမာင္းမည့္ဟန္ျပင္လွ်င္ အားေကြ႕က...

      ''' ကိုယ္ေတာ္ က်ဳပ္ကိုဆူမယ္ပူမယ္ေတာ့မၾကံေလနဲ႕ေတာ့ .. ခဏေနရင္ က်ဳပ္ တံခါးနီကိုျဖတ္ေတာ့မွာ အဲ့ခါဆိုရင္ ေရွာင္လင္မွာဆက္ေနရင္ က်ားနဂါးဘြဲ႕ရ ဆရာေတာ္ .. လူ၀တ္လဲရင္ ေရွာင္လင္ရဲ႕အေ၀းေရာက္သိုင္းသမားျဖစ္မွာ .. အဲ့ခါက် ရင္ ကိုယ္ေတာ့္ထက္ က်ဳပ္ကအဆင့္ပိုသာေတာ့မွာဗ်...''''

        က်ားဘီလူးဆရာေတာ္သည္ အားေကြ႕၏ စကားေၾကာင့္ ေၾကာင္အမ္းအမ္း ျဖစ္ေနရာမွ ..

       ''''ဟား..ဟား'.ဟား..ဟား.. အားေကြ႕တစ္ေယာက္ေတာ့ ေရဒါဏ္ေၾကာင့္ ရူးျပီ ဗ်ိဳ႕ .. အဟြတ္အဟြတ္ ..ဟားဟားဟားဟား'''

          မ်က္ရည္မ်ားထြက္က်လုေအာင္ရယ္ေနေသာ က်ားဘီလူးဆရာေတာ္အား အမွဳမထားေတာ့ဘဲ .. သံပုံးႏွင့္သံထမ္းပိုးကို ခ်ကာ အားေကြ႕တစ္ေယာက္ ထြက္လာ ခဲ့သည္...
          ထို႕ေနာက္ ဆြမ္းစားေဆာင္တြင္ မုန္ညွင္းျဖဴေက်ာ္ႏွင့္ ထမင္းျဖဴ သုံးလုံးမွ် စားျပီးလွ်င္ တံခါးနီေဆာင္ေရွ႕သို႕သြားကာ  လူတစ္ရပ္စာမွ်ရွိေသာ ေမာင္းၾကီးကို အဆက္မျပတ္တီးေလ၏...

         ''' ဒူ..ဒူ...ဒူ....ဒူ''''

           ဆန္းဆက္ေတာင္တစ္ခြင္လုံး ျမည္ဟီးသြားေသာ ေမာင္းသံေၾကာင့္ ဆြမ္းစား လက္စ ကိုယ္ေတာ္မ်ားပင္ အစားအေသာက္ရပ္ျပီး  တံခါးနီေဆာင္သို႕ လာေရာက္ စုရုံးၾကေလသည္..
           တံခါးနီကို ျဖတ္သန္းမည့္သူသည္ ေရွာင္လင္၏ သ႑န္ငါးမ်ိဳးသိုင္း ႏွင့္ ေရွာင္လင္၏ လွိဳ႕၀ွက္ခုႏွစ္ဆယ့္ ႏွစ္ကြက္ထဲမွ တမ်ိဳးကို တတ္ကြ်မ္းေအာင္ျမင္ ရမည့္အျပင္ .. ၀ကၤပါပညာႏွင့္ သမာဓိကို တည္ျငိမ္စြာ ေဆာက္တည္ႏိုင္မွသာလွ်င္ ေက်ာ္ျဖတ္ႏိုင္မည္ျဖစ္၏ .. တစ္ခုခုမွ် ခြ်တ္ေခ်ာ္သြားရင္ ယႏၱရားဒါဏ္ေၾကာင့္ လည္းေကာင္း .. ေၾကးလူရုပ္မ်ားေၾကာင့္လည္းေကာင္း .. ဒုကၡိတျဖစ္ႏိုင္ ေသဆုံးႏိုင္ေလသည္.. 

            ထိုမွ်ခက္ခဲလွေသာ တံခါးနီအား ပညာရည္မျပည့္၀လွ်င္ ကိုယ့္အသက္ႏွင့္ ေလာင္းေၾကးထပ္၍ေတာ့ မည္သူမွ်မိုက္မိုက္မဲမဲစိန္ေခၚမည္မထင္ ..
           မိမိကိုယ္မိမိ ယုံၾကည္ျပီ သိုင္းပညာရည္ျပည့္၀ျပီ ျဖတ္သန္းႏိုင္ျပီ  ဟုယူဆ လွ်င္မူ ထိုတံခါးနီေရွ႕ရွိ ေမာင္းၾကီးကို ထုကာ စိန္ေခၚႏိုင္သည္ ..