အစ၏အဆုံး အဆုံး၏အစ

အပိုင္း(၉၇)

#97 ( အစ၏အဆုံး ..အဆုံး၏အစ )

       ထိုသို႕ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်ကာ နေဘးနဘီအား အကဲခတ္ျပီးေနာက္ အနီးရွိ ထီး ဖိနပ္ႏွင့္ျခံဳလႊာမ်ားေရာင္းေသာေစ်းဆိုင္ထံသို႕ ေလွ်ာက္လွမ္းသြားလိုက္၏.. စုံစမ္းစစ္ေဆးေရးဌာနတည္ေနရာလည္း စုံစမ္းရင္း ..ေပါက္ျပဲစုတ္ျပတ္ေနေသာ ဖိနပ္အသစ္လည္း ၀ယ္ရင္းဟူ၍ပင္.. ဆိုင္မွာ သစ္သားစားပြဲရွည္ခင္းကာ သက္ကယ္မိုးတပ္ထားေသာ ခပ္ႏုတ္ႏုတ္ဆိုင္ေလးျဖစ္၏ ..သို႕ေသာ္ ပစၥည္းအမ်ိဳးမ်ား ကေတာ့ စုံလင္ေပသည္.. ထင္းရွဴးခုံဖိပ္နပ္မ်ား ..ပိတ္သားခ်ည္ထိုးဖိနပ္မ်ား .. ေျခနင္းဖိနပ္မ်ား..သားေရဖိနပ္မ်ား.. ေကာက္ရိုးကြင္းစြပ္ဖိနပ္မ်ား .. ၾကိမ္ယက္ဖိနပ္မ်ား.. ေရႊခ်ည္ေငြခ်ည္ထိုးထားသည့္ အေႏြးဖိနပ္မ်ား ..သားေမႊးဖိနပ္မ်ား အစရွိသည့္ဖိနပ္မ်ိဳးစုံ .. အေရာင္အေသြးအစုံခ်ယ္သထားသည့္ ဆီစိမ္စကၠဴသားထီးအရြယ္စုံ .. သားေမႊးျခံဳလႊာ ..ကတၱီပါျခံဳလႊာ ..ပိုးျခံဳလႊာ .. သားေရျခံဳလႊာ ... ပိတ္သားျခံဳလႊာ အစရွိေသာ ျခံဳလႊာအသီးသီးမ်ားကို စားပြဲေပၚတကန္႕စီ တကန္႕စီတင္ျပီးေရာင္းခ်ေနျခင္းျဖစ္၏..  ဆို္င္ပိုင္ရွင္မွာ သက္လတ္ပိုင္းအရြယ္ ေသးေကြးပိန္လွီေသာ လူ႕ဗလံေလးျဖစ္ကာ မ်က္္စိအစုံမွာ ေစြေစာင္းလွ်က္ရွိသည္ ..

            ထိုလူမွာ ေစြေစာင္းေနေသာ မ်က္စိကို အက်ိဳးရွိရွိအသုံးခ်တတ္သူ တစ္ေယာက္ျဖစ္ပုံရသည္ ေတာင္တစ္လုံးေျမာက္တစ္လုံးမ်က္၀န္းမ်ားျဖင့္ လမ္းသြားလမ္းလာမွန္သမွ်ကို အလြတ္မေပးစတမ္းလိုက္ၾကည့္ေန၏...

          အားေကြ႕မွာ စားပြဲခုံေရွ႕သို႕ရပ္လိုက္ရင္း ေတြးမိသည္..

         ''အင္း ..သဘာ၀တရားၾကီးကေတာ့ ေလာကၾကီးနဲ႕လိုက္ဖက္ညီေအာင္ ဖန္တီးေပးထားတာပဲ ..ဒီလူကို ျမင္တာနဲ႕ မတရားစပ္စုမယ့္လူဆိုတာ မေျပာဘဲနဲ႕ သိႏုိင္တယ္ ..ဒီလိုလူမ်ိဳးကိုမွ တခ်ိန္ထဲ ျမင္ကြင္းႏွစ္မ်ိဳးၾကည့္ႏိုင္ေအာင္ မဖန္တီးေပး ထားရင္ ဘယ္လုိလူမ်ိဳးကို ေပးရအုံးမွာပါလိမ့္.. အဲ ..သူ႕မ်က္လုံးက သူစပ္စပ္စပ္စုစု ၾကည့္လြန္းလို႕ ေစြေစာင္းသြားတာလည္းျဖစ္ႏိုင္ရဲ႕ ..''