''Bana masal okur musun ?'' her şey üç kelime, tek cümleyle başladı.
Araf'ta kalan bir Masal ...
Masal'da kaybolan Küçük prens...
Prensese ihtiyacı olan bir Prens...
***
''Neden aşık olmazmışsın sen ?'' ukala bakışlarını üzerimden bir saniye ol...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Gündüzü aydınlatan güneştir , geceyi aydınlatan ay . Belki ben güneştim o ise ay . "
Okuldan yorgun argın eve döndüğümde annemi evde bulmayı hiç beklemiyordum ama evdeydi. Tabi malum bu gece pek bir kıymetli Arafcığı gelecek . Geldiğimden beri mutfakta yoğun bir çalışma vardı . Herkes bu geceki yemek için uğraşıyordu. Hayır yani sanki kraliyet soyu geliyor yemeğe . Alt tarafı iguana kılıklı şempaze geliyor . Niye bu kadar abartılıyor anlamıyorum .
"Masal bir işe yaramıyorsun zaten bari çık git odana . Ayak altında durma." Hah anneme bak sen hemen satış .
" Of anne siz hallediyorsunuz işte ne güzel . Ben ne yapabilirim ki ?" diye karşılık verdiğimde masanın üzerinde duran yaprak sarmasından bir tane alıyordum ki annemin elime vurmasıyla bıraktım.
" Elleme onlara misafir gelecek . "
" Of anne ya . Ne var bir tanecik yesem . Burada öleyim mi açlıktan ?" sitemli sözlerime annem göz devirdi.
" Aç olmadığını biliyorum Masal. " evet aç değildim ama canım çok çekmişti ne yapayım.
" Neyse tamam. Yardım edilecek bir şey var mı ?" annem biraz düşünüyormuş gibi yaptı ve elindeki kaşığı tezgaha bırakıp konuşmaya başladı.
" Aslında senin şu çikolatalı pastadan olsa hiç de fena olmaz . Hem Araf çikolatalı pastaya bayılır . "
" Öyle mi ? Araf seviyorsa tabikide asla yapmam." Annem bir kez daha göz devirdiğinde isyan edecektim. Hayır yani sen bir annesin , anne. Niye sürekli göz deviriyorsun ki. Sanırsın onbeşlik genç kız.
" Madem öyle , o zaman kampa falan gitmek yok küçük hanım."
" Ama düpedüz tehdit bu. Yazıktır günahtır arkadaş. "
" Hadii bakalım mızmızlanma da başla yapmaya . Daha bir sürü işimiz var . " ayaklarımı sürüye sürüye çekmecenin yanına gidip malzemeleri çıkardım . Alt tarafı bir pasta canım elime mi yapışacak sanki. Gerçi biraz düşününce bugün bana sarılıp beni sakinleştirmesi falan çok güzeldi. Tabi bir de beni koruması var . Demekki bana bunları yapan kimse onlanların peşini bırakmamış. Anlaşılan gerçekten zarar görmemi istemiyor. Aslında bazen bazı tavırları cidden çok hoşuma gidiyordu. Bazen de beni deli ediyordu. Mesela sınıfta şiir okuduğumuzda çok güzeldi. Ama ondan sonra şu tiyatro gösterisi mevzusu çıkınca yine beni sinir etmişti. Bir de bu var dimi , ben nasıl ikna edeceğim ya bu şempazeyi ?
" Ne sırıtıyorsun kız sen öyle ?" Zehra ablanın seslenmesiyle birden ona döndüm.
"Hiç . Öylesine aklıma bir şey geldi. " sırıttığımın bile farkında değildim.
