Kan davası bitsin diye kendimi feda edip
Aslında ilk görüşte aşık olduğum adamla evlenmemle başlıyor hikayem ama hesaba kalmadığım
"Hayat" Sen plan kurarken
Başına gelenlerdir aslında"
Bu sözün doğruluğuydu kimse tanımadan aşık olmazmış...
Başlang...
Size iki tane tanıtımla geldim, siz hangisini seçerseniz o yayınlanıp yazılmaya başlanacaktır.
Biri Arin de sürekli okuduğumuz Jinda ve Cihan ın kitabı.
Biri ise Alaz'ın arkadaşı Demirhan ve Viyan'ın kitabı seçim sizin :)
Yorumlarınızla hangisinin olmasını istediğinizi bildirirseniz çok mutlu olurum :)
>KALP ORTAĞIM<
Jinda Koroğlu/Cihan Aktaş
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
***Jinda***
Kafamı kaldırdığımda karşımda gördüğüm kişiyle öylece kalmıştım. Bu yolda gördüğüm adamdı! Beni gördüğünde kısa bir bakışdan sonra babama dönüp sonra aniden yine bana dönmesiyle sonradan tanıdığını anladım.
"Hoş gelmişsiniz Cihan bey." Babamın konuşmasıyla babana dönüp uzattığı elini sıktı. Sonra gözleri bendeyken
"Kızım Jinda!" Dediğinde isminin Cihan olduğunu öğrendiğim şehirli elini uzatıp
"Memnun oldun Jinda hanım." Dedikten sonra yanındaki arkadaşını da tanıtıp masaya geçtik Cihan denen adam benim karşımdaki sandalyeyi çekip oturunca babam garsonu çağırdı. Siparişleri verdikten sonra işlerle ilgili konuşmaya başladılar, bazı yerlerde benimde verdiğim kısa cevaplar oluyordu. Bir süre sonra Demirhan abinin babamı çağırmasıyla babam masadan kalkıp gitmişti bende babamın arkasından bakıyordum.
İzlediğimin farkındaydım ve göz göze gelmek istemiyordum.
"İlk bakışta tanımadım seni," bekleyip devam etti.
"Bugün göründüğünden daha uysalsın." Dediğinde gözlerimi sözlerin sahibine çevirdim.
"Sözlerinize dikkat edin!" Dediğimde gülümseyip arkasına yaslandı.
"Az önce uysalsın dedim galiba yanılmışım, hala hırçınsın sadece tırnaklarını gecirmek için hazırda bekliyorsun her dakika!" Dediğinde cevap vermedim ve az ileride konuşan babama baktım.
"Beni görmezden gelmen zor olacaktır senin için, artık daha sık görüşeceğiz hatta tahmininden daha sık!" Dediğinde gözlerine bakıp gülümsedim.
"Henüz imzalar atılmadı Cihan bey." Dediğimde aynı şekilde gülümseyip
"Ben o imzayı seni burda gördüğüm an attım."
******************
>VİYAN<
Viyan Çelik/Demirhan Yılmaz
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
***Viyan***
Her zaman olduğu gibi hastane kalabalık! Dinlenecek beş dakikam bile yoktu gün boyu, nihayet biraz kaçamak yapabilecektim. Acil müdahale odasına geldim önlügümü çıkardım ve yatağa uzandım, gözlerimi kapatmamla koridorda yükselen seslerle gözlerimi daha sıkı kapattım.
"Hayır kimse yok sadece beyninin bir oyunu uyu Viyan uyu." Dediğim anda kapının sert bir şekilde açılmasıyla yatakta doğruldum.
"Yavaş beyefindi hastane burası nasıl böyle girersiniz?" Önde iki adam girmişken sözlerimden sonra iki kişi daha girdi biri yaralıydı diğeri ona yardım ediyordu. Hızla yanlarına gidip yatağa yatırmalarına yardım ettim,yarasına bakacağım sıra yaralı olan kişi elimi tutup
"Doktor gelsin."
"Ben doktorum zaten beyefendi izin verin yaranıza bakmalıyım." Dediğimde önce baştan aşağı beni süzmüş ardından kafasını arkaya yaslamıştı. Gömleği açıp kurşun yarası olduğunu gördüğüm de derin bir nefes aldım.
"Ben gereken müdahaleyi yapacağım ama hastane polisine bildirmem gerekiyor bu durumu silahla yaralanma." Dedikten sonra arkamı dönüşken kolumdan tutulmamla beni tutan elin sahibine baktım.
"Burası senin şehrin gibi değildir doktor bilmezsin buraları yenisin belli ki burada, bazı şeylere bulaşmak istezsin." Gözlerinin içine baktım kolumu çekip
"Buraları çok iyi bilirim Demirhan ağa ama burda yeni değilim ben zaten buralıyım!"
