ARİN~Sabrın En Güzeli 2.Seri~Tamamlandı

42. Bölüm>İyi Ki<

Merhabalar

Size güzel bir bölümle geldim herşey yoluna girmeye başladığına göre gerçek Alaz ve Arin le tanışın 😊

Medya dinlemenizi öneririm:)
Atınç feat Esra- Söyle sevgilim

Keyifli okumalar

***Arin***

Alaz beni okula bıraktıktan sonra arabayı çalıştırıp uzaklaşmıştı,ardından öylece bakmıştım. Yanlış bir başlangıç olduğu için üzülmüş yıkılmıştım ama artık yeter değil miydi? Alaz affettirmek için o kadar uğraşmış her koşulda yanımda olmuştu, benimde artık aramızdaki bütün duvarları kaldırmam gerekmiyor muydu? Herşey yoluna girmişken sevdiğimi söylemekten neden korkuyordum. Bunları düşünürken yanıma kadar gelen Hatice'yi elini koluma koymasıyla fark etmiştim.

"Neyin var Arin, seslendim hiç duymadın. " Omuz silkerek.

"Boşver Hatice düşünüyordum sadece,hadi okula geçelim hava soğuk." Demiş ve okula geçmiştik. Son hafta olduğu için pek ders işlememiştik, Hatice'yle sohbet ettiğimiz sırada Fatih 'in ailesinin kısa zamanda gelip ailesiyle tanışacağını söylemişti. Ders, çocuklarla vakit geçirme, Hatice ile sohbet derken nihayet çıkış saati gelmişti, Hatice ile vedalaşarak cantamı aldım ve okuldan ayrıldım.

Bahçeye çıktığımda okulun dışında arabaya sırtını vermiş bir şekilde duran Alaz'ı görmemle gülümsedim, aynı şekilde karşılık aldığımda adımlarımı hızlandırdım. Bahceden çıkıp Alaz'ın yanında durduğumda sağına soluna baktı ardından yaklaşarak sarıldı, saçlarımın arasından öperek.

"Senden ayrıldığım an, seni, kokunu, gülüşünü, özlüyorum bahar gözlüm." Dediğinde geri çekildim gözlerine bakarak

"Bende seni özledim." Dedikten sonra sonra Alaz gülümsedi elini yanağıma koyarak alnımdan öpüp

"İyiki..." Dedikten sonra benden ayrılıp arabanın kapısını açtı, arabaya bindiğim de kapıyı kapatarak kendisinde bindi, arabayı çalıştıracakken yanına yaklaşıp yanağından öptüm, bu hareketimle bana döndüğünde

"İyiki..." Dedim gülümseyerek arabayı çalıştırdı eve doğru yola çıktık. Konağın kapısında durduğumuz da anahtarı Sedat abiye vererek elimi tuttu birlikte eve girdik, soğuk hava nedeniyle avluda kimse olmaz diye düşünmüştüm ama karşımda Mirza babamı gördüğüm an elimi çekmeye çalışsam da Alaz izin vermemiş, üstüne üstlük bir de gülümsemişti halime. Babam gülümseyerek yanımıza yaklaşıp

"Bu günleri gördüm ya gözüm açık gitmem, bir eksik var oda tamamlansın, o zaman benden mutlusu de olmaz." Söyledikleriyle ben başımı önüme eğmiştim, neyi kast ettiğini çok iyi biliyordum.

Zaten buralarda evlendiğin ay sormaya başlarlar çocuk yok mu diye, tabi kimse bilmez benim düşük yaptığımı, Alaz ile neler atlattığımızı. Onların şimdi tek düşündüğü Arin kısır Arin'in bebeği olmuyor! En yakın zamanda bir de Kuma alsınlar dedikoduları duyurulur. Düşüncelere dalmışken Alaz'ın elimi sıkmasıyla kendime geldim, Alaz'a baktığım da kaşlarını çatmış bana bakıyordu ne oldu der gibi kafamı iki yana salladım. Bana cevap verme yerine babasına dönüp

"Kusura bakma baba Arin yoruldu bugün izninle odaya çıkalım." Dediğinde babam Başıyla onayladı bizde merdivene yöneldik, Alaz bir şey söylemeden merdivenleri çıkarken ben kuma düşüncesinde takılı kalmıştım. Tamam emindim ne Alaz nede Babamlar kuma istemez ama olurda öyle bir dedikodu çıkarsa? Merdivenler bitmiş ve odamıza gelmiştik Alaz kapıyı kapatarak karşımda durduğunda yüzüne baktım.