AŞKIN BERDEL HALİ

BÖLÜM 1

Hepnize selam arkadaşlar 🙋 Yepyeni bir hikayeyle karşınızdayım. İnşallah beğenirsiniz 😘

Sabah başımda Cenk'in iğrenç sesiyle uyanmak zorunda kaldım. 'Cenk şimdi o lanet çenenide al ve defol odamdan.'dedim. 'Kızım sen bugün büroya gitmicek misin?'dedi. 'Sanane belki canım geç gitmek istiyor. Büro benim değil mi?'dedim. 'Anne bu avukat kızın kalkmıyor.'diye. Bağırdı. Annem ardından odaya geldi. 'Almila kalk hadi geç kalıcaksın.'dedi. 'Anne Allah peygamber aşkına neye geç kalabilirim. Bildiğim kadarıyla sabahtan davam yo- Neeeee! Anne beni neden daha erken kaldırmadınız?'dedim. Cenk'Biz mi kızım 1 saattir seni uyandırmaya çalışıyorum.'dedi. 'Şimdi odamdan çıkın hemen hazırlanmam gerek.'dedim. İkiside odadan çıktı.

Üstüme bunları giyip saçımı düzleştirdim. Saate baktığımda duruşmaya 2 saat kaldığını gördüm. Masaya oturdum. Ağzıma hızlı hızlı bir şeyler atıyordum. Annem'Yavaş ye annecim boğulacaksın.'dedi. Elimle tamam işareti yaptım. Cenk'Anne keşke Mardinli olsaydık.'dedi. Babam'O nereden çıktı şimdi.'dedi. Cenk'Bir araştırmada Mardin'e bakmıştım çok hoşuma gitmişti.'dedi.

'Valla ben olmak istemezdim. Ağalık falan hiç benlik değil. Hele töre hiç değil. Tamam şehir çok güzel. Ama dediğim gibi töre falan.'dedim. Annem'Sana katılıyorum Almila.'dedi. Cenk'Niye ki?'dedi. 'Bence konuyu uzatmayalım. Sonuçta Mardin neresi İstanbul neresi işimiz yok o taraflarda.'dedim. Ve ayağa kalktım. Hepsini öptüm. Cenk'Almila beni şöyle öpme çocuk değilim 23 yaşındayım.'dedi. 'Almila değil abla.'dedim.

Adliyeye geldim. Hemen duruşmanın olduğu kata çıktım. 'Ahmet Bey kusura bakmayın.'dedim. ve el sıkıştık. 'Önemli değil duruşmaya yetiştiniz.'dedi. İsmimiz okunduktan sonra duruşma için salona girdik.

Yaklaşık 2 saatin sonunda bitmişti. Cihan'ı aradım. Cihan benim asistanımdı.
-Alo Cihan ben bugün büroya gelmiyeceğim direk eve geçeceğim.
-Peki Almila Hanım.
Dedi ve telefonu kapattım.

Eve geçtim. Kapıyı çaldım. Şimdi çantamın içinden anahtarı bulmakla uğraşamazdım. Kapıyı Cenk açtı. 'Oo abla hanım gelmiş.'dedi. 'Hoşbuldum canım kardeşim.'dedim. İçeri geçtim. Annem'Kızım niye büroda değilsin.'dedi. 'Bugün kendime izin verdim.'dedim. Cenk'Ah keşke ben de hukuk okusaydım. Ne rahat valla istediği zaman gidiyor.'dedi. 'Okusaydın kardeşim seni engellemedik.'dedim. Cenk'Anne siz o büroyu boşa açtınız.'dedi. Göz devirdim. 'Hem sen niye okulda değilsin.'dedim. 'Dersim öğleden sonra birazdan çıkacaktım.'dedi. 'Hatta çıkıyorum.'dedi. Sonra bana sıkıca sarıldı. Ve aynı şekilde anneme. 'Hayırdır sevgin mi kabardı.'dedim. 'Allah Allah sarılsak suç sarılmasak suç.'dedi. 'Çok konuşma hadi git şimdi okuluna'dedim.

'Anne ben de dinlenmek için odama gidiyorum.'dedim. Annem'Yok öyle madem evdesin temizlik zamanı.'dedi. 'Anne saçmalama gözünü seveyim.'dedim. 'Hadi çok söylenme üstünü değiştir bekliyorum.'dedi. Söylene söylene odama girdim. Üstüme tayt ve t-shirtümü giydim.

Annemle dip bucak bir temizlik yaptıktan sonra iyice yorulmuştum. Akşam olmuştu. Kendimi koltuğa bıraktım. Bu ne biçim işkencedir. Kapı açıldı. Babam'Uvv ev aşırı derecede deterjan kokuyor. Temizlik yapılmış hem de dip bucak olanından.'dedi. Babam salona geldi. 'Noldu meleğim ölmüş gibisin.'dedi. 'Annem yaptı.'dedim. Annem'Fena mı oldu evimiz mis gibi oldu.'dedi. Göz bile deviremedim.

Babam'Cenk nerede?'dedi. 'En son okula gitmişti.'dedim. Annem'Çoktan gelmesi gerekirdi Almila ara bakalım.'dedi. Telefonumu aldım. Ve onu aradım. 'Ulaşılmıyor.'dedim. Annem'Nerde bu çocuk.'diye endişelenmeye başlamıştı.'Sakin olun birazdan gelir şarjı bitmiştir.'diye ben de sakinleştirmeye çalıştırıyordum.

Aradan 1 saat geçmişti. Ama Cenk hâlâ da gelmemişti. Babam'Bir daha ara Almila.'dedi. Belki bu 20. arayışımdı ama o gıcık kadının sesi vardı bir tek. Ama yine de aradım. Kafamı olumsuz anlamda salladım.

Yaklaşık yarım saat sonra kapı çaldı. 'Alın geldi boşuna telaş yaptınız. Ama ben ona yapacağımı çok iyi biliyorum.'dedim. Ve kapıyı açmaya gittim. Karşımda Cenk ve onun yaşlarında bir kız duruyordu. 'Bu kız kim?'dedim. Cenk'Dilan karım.'dedi. 'Öyle mi hoşge- Ne ne ne ka kar ın mı?'dedim. Şok olmuş şekilde Cenk'e bakıyordum. Gözlerim açılmakta fal taşını bile geçmişti. Annem arkadan 'Neeeeeee!'diye bağırdı.

🤪🤪🤪🤪🤪🤪🤪🤪🤪🤪🤪🤪🤪🤪

Mardin

Mirza'nın anlatımı

'Ana ne demek sabahtan beri ulaşamıyoruz.' dedim. Dilan neredeydi. İstanbul'a üniversite okumak için gitmişti. Ama biz ondan şu anda haber alamıyorduk. Buğra'Asya sen de onun arkadaşlarının numarası vardır. Ara abicim.'dedi. Asya birisini aradı bir kaç saniye sonra 'Alo'dedi.

Telefonu kulağından çektim. 'Şimdi sana tek bir soru soracağım sen de lafı çevirmeden bana cevap vereceksin.'dedim. Kız kekeleyerek 'ta ta tamam.'dedi. 'Dilan nerede?'dedim. Uzun bir süre cevap gelmedi. 'Nerde'diye bağırdım. 'Kaçtı.'dedi. 'Kiminle ne zaman nereye?'dedim. 'Ama tek soru soracaktınız.'dedi. Korktuğu sesinden anlaşılıyordu. Çıldırtmıştı beni.

'Sabrımı taşmak üzre taşırma.'dedim. 'Cenk Cenk Ersen diye bir çocukla galiba hâlâ da İstanbuldalar ama nereye gittiklerini bilmiyorum.'dedi. Telefonu fırlattım. Abim beni tuttu. 'Sakin ol noldu?'dedi. 'Dilan kaçmış.'dedim. Herkes Ne diye bağırdı. 'Muhsin İstanbul'a en erken uçak bileti al.'dedim. Muhsin peki ağam deyip yanımdan ayrıldı. Buğra'Bu kız kaçmanın ne olduğunu bilmiyor mu?'dedi. Annem ağlamaya başlamıştı. O da biliyordu sonunu.

Muhsin en erken uçak bileti almıştı. Şu anda uçaktaydık. İstanbul'a gidiyorduk. O Cenk denen çocuğunda araştırmıştırmalarını istemiştim. İlk evlerine gidecektim.

😳😳😳😳😳😳😳😳😳😳😳😳😳😳

İstanbul

Dilan'ın Anlatımı
Artık sevdiğim adama kavuşmuştum.  Resmi nikahı kıydıktan sonra onunla kaçıyordum.  İlk önce telefonlarımızı yok ettik. Yeni telefon ve sim Kartlarımızı aldık. Ne olur ne olmaz diye Ecrin'e numaramı vermiştim.

Bir benzinlikte durmuştuk. O sırada Telefonum çalmaya başladı. Ecrin arıyordu. Yokluğuma dayanamamıştı anlaşılan.
-Efendim Ecrin.
Ağlıyordu. Nolmuştu acaba.
-Ecrin iyi misin?
-Dilan be ben çok kötü bir şey yaptım.
-Ne yaptın?
-Sizin kaçtığınızı ailenize söylemek zorunda kaldım. Dilan affet beni. Çok korktum. Lütfen affet beni.
-Tamam Ecrin ağlama.

Diyip telefonu kapattım. Cenk'Noldu canım iyi misin?'dedi. 'Abimler kaçtığımızı öğrenmiş.'dedim. Cenk'Ne yapıcaz?'dedi. 'Bilmiyorum nereye gidersek gidelim bizi mutlaka bulurlar.'dedim. Ve ağlamaya başladım. Cenk'Sakin ol bizim eve gideceğiz ablam hâlleder. Hem artık evliyiz. Hiç bir şey olmaz.'dedi. 'Ama abim zaten ilk oraya bakar.'dedim. Cenk'Bize tek yardım edebilecek onalr.'dedi. Ve onların evine doğru yol aldık.

Yaklaşık 1,5 saat sonra gelmiştik. Titriyordum. Korkudan mı? Heyecandan mı? Bilmiyorum. Cenk sıkıca elimi tutuyordu. Onların katına geldiğimizde Cenk kapıyı çaldı. Kapıyı Cenk'in ablası açtı. Daha önce fotoğrafını göstermişti. Ablası''Bu kız kim?'dedi. Cenk'Dilan karım.'dedi. 'Öyle mi hoşge- Ne ne ne ka kar ın mı?'dedi. Şok olmuş şekilde Cenk'e ve bana bakıyordu. Bir kadın arkadan 'Neeeeeee!'diye bağırdı. Ya ailesinde bize yardım etmezse. Diye bir korku sardı içimi.

Evet canlarım bölüm nasıldı? Sizleri seviyorum.😍 Ve öpüyorum 😘 Mutlu ve kitaplı kalın.💙💙💙