AŞKIN BERDEL HALİ

BÖLÜM 16

Multimedya;
Ahmak-Mariana

Sabah gözlerimi açtığımda oda garip gelmişti ilk başta nerede olduğumu idrak edemedim sonra her şey aklıma geldi.

Odada ki lavobaya girdim rutin işlerimi halletikten sonra beyaz kot pantolonumu ve kırmızı bluzumu giydim. Makyaj yapmadım saçımı mısır örgüsü ördüm. Odadan çıktım. Aşağıdan sesler geliyordu. Aşağıya indim. Tahminimce mutfak olan yere girdim. Yanılmamıştım. Mutfaktı burası.

'Günaydın.'dedim. 'Aaa uyandın mı? Ben de kahvaltı hazırlıyordum. Sen geç otur istersen şöyle.'dedi. Kapı girişinin orada olan masayı gösterdi. Aşırı pozitif bir kadındı. Samimiydi. Masa hemen hemen hazırdı ben de bir sandalyeye oturdum. Son olarak domatesleri de masaya koyduktan sonra Zeynep Hanım da oturdu.

Canım hiç bir şey istemiyordu. 'Kızım yesene bir şeyler.'dedi. 'Canım istemiyor.'dedim. 'Olmaz öyle şey hem kendini düşünmüyorsan karnındaki bebeğini düşün.'dedi. 'Siz hamile olduğumu biliyor musunuz?'dedim. 'Mehmet bana her şeyi anlattı.'dedi. Gülümsedim. Tabağına beyaz peynir koydum.

'Size de yük oldum böyle.'dedim. 'Ne yükü kızım hem ben de uzun zamandır yalnızım. Arkadaş oldun bana.'dedi. 'Eşiniz çocuğunuz falan yok mu?'dedim. 'Eşim yıllar önce öldü.'dedi. 'Allah rahmet eylesin.'dedim. O sırada kapı çaldı. 'Ben bakayım.'dedi. Sofradan kalktı.

Yarım saniye sonra Aaa diye bir ses geldi. Kimin geldiğini merak ettim. Ben de sofradan kalkıp kapıya gittim.

Sizce kim geldi?

Mirza'dan

Sabaha kadar şirketteydim. Çalışırsam belki aklıma Almila gelmezdi diye düşündüm. Ama bir dakika bile aklımdan çıkmamıştı.

Ne olursa olsun Almila'dan özür dileyecektim gerekirse beni affetmesi için yalvaracaktım. Ama onun gönlünü kazanacaktım.

Arabama bindim ve hızla konağa doğru sürdüm.

Konağa geldiğimde direk odamıza çıktım. Odanın kapısını açtığımda Almila odada yoktu. Yatak hiç bozulmamıştı. Hemen aşağıya indim. Salona girdim. Buğra telefonla birilerini arıyordu. Abim telefonla uğraşıyordu. Yengem ve Asya ise gergindi. Babam annem sadece oturuyorlardı.

'Almila nerde?'dedim. Herkes bana döndü. Asya'Yok.'dedi. Ben büyük ihtimalle yanlış duymuştum. Almila bir yere gitmezdi. Gözlerimi sıkıca yumdum ve açtım.

'Ne demek Almila yok.'dedim. Nereye giderdi hiç bir fikrim yoktu. İstanbul'a gitmiş olamazdı. Yoksa gitti mi? Gerçekten beni terk mi etti? Buğra'Abi  kahvaltıya oturacaktık Asya çağırmaya gitti. Odasında yoktu. Konaktaki herkese sorduk yengem yok.'dedi. Sinirelenmiştim. Koskoca konakta hiç kimse nasıl görmezdi. Hızlıca avluya indim. Herkes arkamdan geldi.

'Muhsin!'diye bağırdım. Muhsin avluya yanımıza geldi. 'Hemen bana Almila'yı buluyorsun hemen.'dedim. Babam'Niye Almila'yı o buluyor onun karısı mı? Kendi karını kendin ara.'dedi. 'Bu ne demek?'dedim. Sinirle. 'Yoksa sen Almila'nın nereye gittiğini biliyor musun?' gözlerinin içine baktım. 'Biliyorsun.' Babam ben bilmem dercesine bir hareket yaptı. 'Şimdi bana karımın yerini söyle baba BANA KARIMIN YERİNİ SÖYLE'diye bağırdım.

Babam'Kendine gel oğlum karşında ki arkadaşın değil. Şimdi mi karın olduğu geldi aklına evden gidince mi?'dedi. 'Gitmedi beni terk etmedi. Etmez beni terk etmez.'dedim. Çenem titriyordu. Konakta ki herkes sadece babam ve beni dinliyordu. Sinirle konaktan çıktım.

Kendi karımı kendim bulacaktım hem onun gönlünü alacaktım hem de elinden tutarak konağa geri getirecektim.

Ben galiba zorla evlendirildiğim kadına aşık olmuştum.