" KARA KADERİME BEYAZ GÜL OLUR MUSUN ? "
~~~
Aşk, kitabı okumak istiyorsanız lütfen bu kitabı okumayın!
Aşkı iliklerinize kadar hissetmek istiyorsanız, buyrun birlikte okuyup hissedelim.
♤ Çalınması durumunda gerekli hassasiyet gösterilecektir.
W...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
....................................
"Zeliş, bana Fenerbahçe forması yok mu? "
Ömer'in tek kaşını kaldırarak bana meydan okuyan manalı bakışlarına gülümserken onun tavırları karşısında etkiye tepki yapar gibi bende susarak baktım sadece.
Ömer'in peki der gibi eliyle hareket etmesiyle hodri meydan manasına getiriyordu bakışları. Normalde takım tutan biri değildim. Yanımda kim varsa söz gelimi onun takımını tutuyorum deyip kapatıyordum konuyu.
" Olmaz mı? Hemen getiriyorum. " diyen Zeliş'in sevinç dolu sesiyle ona gülümserken, yerinden sakin olmasına bir hayli özen gösterdiği adımlarıyla harekete geçip çıktı salondan...
Kadir, su içtiğinde içeriye Dilan, girince Kadir'in bardağı yere düşürmesi herkesin odak noktası olma kapasitesine sahipti.
" Heyecan yapma kardeşim. " Diyen Kerim'in nispet dolu ses tonuyla Kadir sus der gibi hareketler yaptı ama Kerim'in munzur bakışlarıyla anlatmak istediği imalar hiçte duracak gibi değildi.
" Maç başlayacak." Dediğimde herkes kendi yerini almış Zeliş'in yokluğunu fırsat bilen Dilan'da oturmuştu Kerim'in yanına. Öyle bir rahatlık vardı ki kızda her şey çok normalmiş gibi hallere bürünmesi sinir ediyordu beni. Belki ben Ömer'e söyleyecektim. Benim bilmeme rağmen bu kadar rahat olması çok sinir bozucuydu.
Zeliş, salona girdiğinde Kerim'in sol yanında oturan Dilan'ı görünce bozulmuş bir ifadeyle yanıma gelip elindeki Fenerbahçe formasını uzattı bana. Formayı elinden alıp üzerime giyerken Ömer'in bakışları altında adeta eziliyordum.
" Zeliş, lambayı söndür. " Diyen Ömer'in otoriter sesiyle çevirdim gözlerimi ona. Sanki adam öldürmüştümde öyle bir suçluluk duygusu yaşatıyordu.
Zeliş lambayı söndürüp Kerim'in boşta kalan diğer yanına oturacakken Ömer yapmacık bir şekilde öksürdü. " Zeliş, şu karşı koltuğa geç. Dilan sende. " dedi, sert bir ses tonuyla. Kızlar memnun olmayan bir halde tam Kerim'in karşısında ki koltuğa oturdular...
Maç başladığından beri değişmeyen beraberlik skoru futbolcuların sürekli paslaşıyor olmasından mıdır nedir bilinmez bütün gol pozisyonlarını hem Beşiktaş hem Fenerbahçe kaçırmıştı.
Beşiktaş oyuncularından Atiba, topu büyük bir başarıyla Fenerbahçe'nin kalesine getirmeyi başarmışken Ömer'le Kadir, koltuğun ucunda oturmuş gol olmasını diliyordu Kerim'le Zeliş'e ters orantıda olacak bir şekilde.
Iskalanılan golle Kadir kendince bir şeyler gevelerken Ömer'de bir tepki yoktu. Biraz daha oynanılan top sonunda Fenerbahçenin eline geçmeyi başarırken Kerim'de Zeliş'de ayakta dikilmiş bekliyordu.
Spikier o kadar heyecanlı anlatıyordu ki futboldan anlamayan biri bile bu yüksek gerileme dayanamaz o da dahil olurdu. Topu alan Tolga, Beşiktaş'ın kalesine serbest vuruş yapmaya hazırlanması Kerim'in kalbine inme indirecekti. Eli, ayağı, her yeri oynuyordu heyecandan.
