"ငါ...."
Jong Daeေျပာဖို႔ စဥ္းစားလိုက္ေပမယ့္ စကားလံုးတို႔က လည္ေခ်ာင္းဝတြင္ တစ္ဆို႔လ်က္... သို႔ေပမယ့္... သူ႔ခ်စ္ရသူကို ဒီတစ္ႀကိမ္တစ္ခါမွာေတာ့ အဆံုးရႈံးမခံႏိုင္ေတာ့ပါ။
"မသြားပါနဲ႔လား... ငါမင္းကို အဆံုးရႈံးမခံႏိုင္လို႔ပါ။"
"ဗ်ာ?"
Jong Dae၏ စကားတို႔ကို Baekနားမလည္။
Jong Daeသက္ျပင္းခ်လိုက္မိသည္။
"အမွန္ဆို ငါေစာေစာကတည္းက ေျပာခဲ့ရမွာ။ အခုေတာ့ ေနာက္က်သြားၿပီလား။"
"ဘာကိုလဲ?"
Baekက နားမလည္သလိုၾကည့္ကာ ျပန္ေမးလာေလသည္။
Jong Daeက Baekပုခံုးတို႔ကို သူ႔လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ဆုပ္ကိုင္ထားလိုက္ၿပီး Baekမ်က္လံုးထဲသို႔ ေသခ်ာၾကည့္ကာ ေျပာလာေလသည္။
"ငါမင္းကိုခ်စ္တယ္Baek..ငါမင္းကို အဆံုးရႈံးမခံႏိုင္ဘူး။"
Jong Daeစကားေၾကာင့္ Baekအံ့ဩသြားမိသည္။
...Bossက... ကၽြန္ေတာ့ကိုခ်စ္ေနတာတဲ့လား...
"Boss.."
"မင္းငါ့ကိုျပန္ခ်စ္သည္ျဖစ္ေစ... မခ်စ္သည္ျဖစ္ေစ.. ငါ့အနားကေတာ့ ထြက္မသြားပါနဲ႔။ မင္းမရွိဘဲ ငါေနႏိုင္မယ္မထင္ဘူး။"
Baekေပ်ာ္သြားမိသည္။ သူ႔အခ်စ္ဦးကလည္း သူ႔ကိုခ်စ္ေနသည္တဲ့လား.... သူျပံဳးလိုက္မိသည္။
"ကၽြန္ေတာ္လည္း Bossကိုခ်စ္ပါတယ္။ ဟိုးအရင္ကတည္းက..."
"ဟိုးအရင္...?"
Jong Daeက နားမလည္သလိုျပန္ေမးလာသည္။
"အင္း... Bossနဲ႔ကၽြန္ေတာ္က အရင္ကတည္းက ေတြ႕ဖူးတယ္။ ပီကာခ်ဴးရုပ္ေလးေပးခဲ့တဲ့ ေကာင္ေလးကို Bossမွတ္မိပါအံုးမလား..."
Baekစကားကိုၾကားလိုက္ရေတာ့ Jong Daeေပ်ာ္သြားမိသည္။ Baekကို တင္းၾကပ္စြာဖက္ထားလိုက္ၿပီး ေပ်ာ့အိေနတဲ့Baekဆံစေလးေတြကို အျမတ္တႏိုးနမ္းရႈိက္လိုက္မိေလသည္။
"ငါလည္း မင္းကို အဲဒီအခ်ိန္ကတည္းက ခ်စ္ေနခဲ့တာပါ။ ၿပီးေတာ့... အခုလည္း ေနာက္ထပ္တစ္ႀကိမ္ ထပ္ခ်စ္မိျပန္တယ္။"
Baekေပ်ာ္ေနမိသည္။ သူ႔ႏွလံုးခုန္သံကိုလည္း သူျပန္ၾကားေနရသလို Jong Daeရင္ခြင္က်ယ္ႀကီးရဲ႕ ေႏြးေထြးမႈကလည္း သူ႔ကိုေပ်ာ္ရႊင္ေစေလသည္။ သို႔ေပမယ့္....
