Wu Jae Heeေပၚမလာတာ တစ္ပတ္ေလာက္ရွိေနၿပီျဖစ္သည္။ ထိုေန႔က ေနာက္ဆံုးပိတ္ရက္ ျဖစ္ေလသည္။ ထို႔ေန႔မွ Baekသူ႔အစ္ကိုကိုလြမ္းေနမိေလသည္။
"အစ္ကို႔ဆီသြားခ်င္လိုက္တာ။"
"ဘယ္သူ႔ဆီသြားခ်င္တာလဲ?"
"အမေလး!!"
ဘယ္အခ်ိန္ျပန္ေရာက္ေနမွန္းမသိေသာ Jong Daeက အခန္းထဲကေန လွမ္းေအာ္လိုက္တာေၾကာင့္ Baekလန္႔သြားေတာ့သည္။
"ဘယ္သြားခ်င္လို႔လဲ?"
Jong Daeက ကုတ္အက်ႌတစ္ထည္ကို ေကာက္ဝတ္လိုက္ကာ အခန္းထဲမွထြက္လာေလသည္။
"ကၽြန္ေတာ့္အစ္ကိုအုတ္ဂူဆီသြားခ်င္လို႔ပါ။"
"ဪ... ငါလိုက္ပို႔ေပးမယ္။ သြားၾကတာေပါ့။"
"အာ.. မဟုတ္ဘူး။ ကၽြန္ေတာ့ဘာသာ ေနာက္မွသြားလိုက္မယ္။"
"မိုးမွသိပ္မခ်ဳပ္ေသးတာ။ အခုသြားမယ္။ ေနာက္မွဆိုရင္ ေရာက္ေတာ့မွာမဟုတ္ဘူး။ ေရွ႕ေလၽွာက္လည္း မင္းနားရဖို႔မစဥ္းစားနဲ႔။ ဒီပိတ္ရက္ၿပီးတာနဲ႔ ကုမၸဏီမွာ Eventေတြေကာ.. Projectေတြေကာ အမ်ားႀကီးရွိမွာ။ လာခဲ့... အခုသြားမယ္။"
"ဟုတ္။"
ဤသို႔ျဖင့္ Baekအစ္ကို၏ အုတ္ဂူေလးသို႔ Baekတို႔ေရာက္ခဲ့ေလသည္။ အုတ္ဂူေရွ႕ ဂါရဝျပဳလိုက္ရင္း သူ႔အစ္ကိုကို Baekႏႈတ္ဆက္လိုက္ေလသည္။
"မေတြ႕တာၾကာၿပီေနာ္Hyung... ကၽြန္ေတာ္မိတ္ဆက္ေပးရအံုးမယ္။ ဒါက ကၽြန္ေတာ့Boss Kim Jong Daeတဲ့။ Hyungကိုေျပာျပစရာေတြ အမ်ားႀကီး ရွိတယ္သိလား။"
Jong Daeလည္း အလိုက္သင့္ ေခါင္းၿငိမ့္ႏႈတ္ဆက္လိုက္ၿပီး သူ႔အစ္ကိုကို စကားေတြေျပာေနတဲ့ Baekမ်က္ႏွာေလးကိုသာ ေငးၾကည့္ေနမိေလသည္။ Baekကေတာ့ သတိမထားမိဘဲ စကားေျပာမျပတ္။
"Hyungသူငယ္ခ်င္းနဲ႔ေတြ႕ခဲ့တယ္။ သူ႔မွာေျပာစရာတစ္ခုခုရွိေနတဲ့ပံုပဲ။ Hyungမွာေကာ... ကၽြန္ေတာ့ကိုေျပာစရာတစ္ခုခု မရွိဘူးလား? မေျပာမဆိုနဲ႔ ေပ်ာက္သြားၿပီးေတာ့ ရုတ္တရက္ဆံုးသြားတဲ့အေၾကာင္းေတြ။ တစ္ခုခုေတာ့ ရွိေနမယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ယံုတယ္ Hyung..."
တိုက္ခန္းဆီျပန္ေရာက္လာေတာ့ တိုက္ခန္းထဲဝင္ၿပီး မီးေလးအဖြင့္...
