Zawgyi
အသက္႐ွဴလို႔မရဘူး...
အရမ္းလည္းေမွာင္ေနတယ္ ၊ ဟိုးေနာက္မွာ ေျပးလႊားေနတဲ့ ျမင္းေတြ...တဖက္မွာက ေလတိုက္လိုက္တိုင္း ယိမ္းေနတဲ့ ျမက္ပင္႐ွည္ေတြ....။ ေမာလာၿပီ အရမ္းေမာေနၿပီလို႔....။
ေတာ္ပါေတာ့!!!! ျပန္ထြက္ပါရေစ!!!
ဒါ အိမ္မက္ႀကီးမလား?? သိတယ္ ငါသိတယ္လို႔!!!
ငါ့ကို ႏိုးခြင့္ေပးပါေတာ့!! အေမွာင္ေတြကိုေၾကာက္တယ္ တေယာက္ထဲျဖစ္ေနရတာကိုလည္းေၾကာက္တယ္!!!
ေက်းဇူးျပဳၿပီး..................။
"May..."
ေဖ ေဖ..?
ေတာင္းပန္ပါတယ္...မွားခဲ့တာေတြအတြက္ေတာင္းပန္ပါတယ္....
ေစးကပ္ေနတဲ့ပါးစပ္ေတြကလည္း ဒီေလာက္ေအာ္ေနတာေတာင္ အသံလဲထြက္မရပါလား...
လုပ္ၾကပါအုန္း...ကူေျပာေပးၾကပါ
ေဖေဖ ျပန္လာပါလို႔!!!!!~~~
"ေဖေဖ!!!!"
ဆတ္ကနဲ ပြင့္လာမိတဲ့ မ်က္လံုးေတြက က်ိန္းစပ္လို႔ ၊ ႏွာရည္ေတြေၾကာင့္လား အသက္႐ွဴမဝေတာ့သလို ေခါင္းအံုးတစ္ခုလံုးဟာ စိုစြတ္လို႔ေနသည္။
အိပ္ယာေဘး ဘူးထဲက တစ္သ်ဴးစေတြ ဆြဲထုတ္ရင္း ႏွာရည္ေတြညႇစ္ပစ္လိုက္ေတာ့ အသက္ေတာ့႐ွဴလို႔ရသြားသည္။ ရင္ထဲမွာက စို႔နစ္ေနဆဲ..။
မွန္ေ႐ွ႕မွာ ထင္ဟပ္ေနသည္က အကြင္းလိုက္ညိဳေနတဲ့ မ်က္ကြင္းေတြနဲ႔ ေျခာက္ကပ္ကြဲအက္ေနတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းေတြ..လက္က်န္တစ္သ်ဴးနဲ႔ ပါးေပၚက မ်က္ရည္စီးေၾကာင္းေတြအကုန္ သုတ္ၿပီးခ်ိန္မွာေတာ့ အေပၚဝတ္အက်ႌကိုဆြဲကာ အေပၚဆံုးထပ္ တိုက္ခန္းေပါက္စနဆီက ေျပးထြက္လာခဲ့ေတာ့သည္။
နာရီစင္က သဲ့သဲ့ၾကားလိုက္တာ အခ်က္ေပးသံ ဆယ့္ေလးခ်က္အတိ......။
ဒီညလည္း ရပ္ကြက္ထိပ္က ေတာင္ကုန္းေပၚ သြားထိုင္ရအုန္းမွာပဲေပါ့။
3.12.18
Unicode
အသက်ရှူလို့မရဘူး...
အရမ်းလည်းမှောင်နေတယ် ၊ ဟိုးနောက်မှာ ပြေးလွှားနေတဲ့ မြင်းတွေ...တဖက်မှာက လေတိုက်လိုက်တိုင်း ယိမ်းနေတဲ့ မြက်ပင်ရှည်တွေ....။ မောလာပြီ အရမ်းမောနေပြီလို့....။
တော်ပါတော့!!!! ပြန်ထွက်ပါရစေ!!!
ဒါ အိမ်မက်ကြီးမလား?? သိတယ် ငါသိတယ်လို့!!!
ငါ့ကို နိုးခွင့်ပေးပါတော့!! အမှောင်တွေကိုကြောက်တယ် တယောက်ထဲဖြစ်နေရတာကိုလည်းကြောက်တယ်!!!
ကျေးဇူးပြုပြီး..................။
"May..."
ဖေ ဖေ..?
တောင်းပန်ပါတယ်...မှားခဲ့တာတွေအတွက်တောင်းပန်ပါတယ်....
စေးကပ်နေတဲ့ပါးစပ်တွေကလည်း ဒီလောက်အော်နေတာတောင် အသံလဲထွက်မရပါလား...
လုပ်ကြပါအုန်း...ကူပြောပေးကြပါ
ဖေဖေ ပြန်လာပါလို့!!!!!~~~
"ဖေဖေ!!!!"
ဆတ်ကနဲ ပွင့်လာမိတဲ့ မျက်လုံးတွေက ကျိန်းစပ်လို့ ၊ နှာရည်တွေကြောင့်လား အသက်ရှူမဝတော့သလို ခေါင်းအုံးတစ်ခုလုံးဟာ စိုစွတ်လို့နေသည်။
အိပ်ယာဘေး ဘူးထဲက တစ်သျူးစတွေ ဆွဲထုတ်ရင်း နှာရည်တွေညှစ်ပစ်လိုက်တော့ အသက်တော့ရှူလို့ရသွားသည်။ ရင်ထဲမှာက စို့နစ်နေဆဲ..။
မှန်ရှေ့မှာ ထင်ဟပ်နေသည်က အကွင်းလိုက်ညိုနေတဲ့ မျက်ကွင်းတွေနဲ့ ခြောက်ကပ်ကွဲအက်နေတဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေ..လက်ကျန်တစ်သျူးနဲ့ ပါးပေါ်က မျက်ရည်စီးကြောင်းတွေအကုန် သုတ်ပြီးချိန်မှာတော့ အပေါ်ဝတ်အကျႌကိုဆွဲကာ အပေါ်ဆုံးထပ် တိုက်ခန်းပေါက်စနဆီက ပြေးထွက်လာခဲ့တော့သည်။
နာရီစင်က သဲ့သဲ့ကြားလိုက်တာ အချက်ပေးသံ ဆယ့်လေးချက်အတိ......။
ဒီညလည်း ရပ်ကွက်ထိပ်က တောင်ကုန်းပေါ် သွားထိုင်ရအုန်းမှာပဲပေါ့။
3.12.18
YOU ARE READING
I.N.S.A.N.E [ completed ]
FanfictionIf u like to be alone or love someone in pain, just enjoy it!!! 💙