"ကင္ထယ္ေယာင္း?"
"Aww... anyeong!"
အနီရင့္ရင့္ဆံႏြယ္ေတြ ျမင္႐ုံနဲ႔ ေက်ာေပးထားတဲ့ သူ႔ကို ေခၚလိုက္မိသည္။ guest house ရဲ႕ တံခါးဝအနား မွီရပ္ရင္း ေစာင့္ေနဟန္တူသည္ ။ ကိုယ္ ထြက္လာေတာ့ လက္ထဲကအထုပ္ေတြ ကူဆြဲေလရဲ႕...
"နင္....ျပန္ေတာ့မလို႔လား?"
"အင္း...လုပ္စရာလဲမရွိေတာ့လို႔"
"အာ..."
ညိဳးက်သြားတဲ့ မ်က္ႏွာနဲ႔ စူထြက္လာတဲ့ႏႈတ္ခမ္းက အတိုင္းသားမို႔ ကိုယ္ရီခ်င္သြားသည္။ ေလးတိေလးကန္နဲ႔ ကိုယ့္အိတ္ႀကီးဆြဲၿပီး သူက ဘယ္သြားမလို႔ပါလိမ့္...
"Yaa...ငါ့အိတ္ႀကီးယူၿပီး ဘယ္သြားတာလဲ?"
"ေၾသာ္..ေအး ဟုတ္သား..။ ဟီးး ဘယ္ ကားဂိတ္လဲ ငါလိုက္ပို႔မယ္ေလ!"
"အင္း ကားဂိတ္မဟုတ္ေသးဘဲ တစ္ေနရာကိုအရင္လိုက္ပို႔မလား?"
"သြားစို႔!!!"
ခ်က္ခ်င္းျပန္ၿပဳံးလာတဲ့ သူ႔ေၾကာင့္ ကိုယ္ပါ ေရာေယာင္ၿပဳံးမိသည္၊ ထို႔ေနာက္ ကားအနီေလးသည္လည္း ပင္လယ္ကမ္းေျခအနီးက တစ္ေနရာဆီသို႔...။
~
"မေန႔က...ေတာင္းပန္ပါတယ္ နင္က ၾကားထဲက မဆိုင္ပဲ အေအာ္ခံလိုက္ရသလိုပဲ"
အရင္ေန႔ေတြကနဲ႔မတူ ၿငိမ္ေနတဲ့ ထယ္ေယာင္းေၾကာင့္ ကိုယ္ကပဲ စကားစလိုက္ရသည္။
"ရပါတယ္...ငါက အဲ့လိုေတြစိတ္ထဲ ၾကာၾကာမထားတတ္ဘူး"
"အင္း.."
ျပန္ၿပီး ၿငိမ္သြားျပန္တဲ့ ကားေလးထဲ ႏွင္းဆီsprayအနံ႔ေလးက သင္းလို႔...။
"ဒါနဲ႔...အဲ့တစ္ေယာက္က နင့္ရဲ႕ ဟို..ရည္းစားေတာ့မဟုတ္ဘူးမလားဟင္ ေမဘယ္လ္?"
အဟက္!
ကိုယ္ အူလိုက္သည္းလႈိက္ ရယ္ပစ္လိုက္ခ်င္သည္။ ရည္းစားတဲ့လား...? သူၾကားရင္ ကိုယ္ အသက္ေတာင္ရွိေနပါအုန္းမလားမေျပာတတ္ေအာင္ သူဟာ ကိုယ့္အေပၚ လက္ပါရေလာက္တဲ့အထိ မုန္းေနတဲ့ သူ..။
"သူ႔ကိုလဲ နင့္စိတ္ထဲ ထည့္မေနပါနဲ႔..။ သူက နင့္ေလာက္ေအာင္ ငါနဲ႔မရင္းႏွီးတဲ့သူ!"
KAMU SEDANG MEMBACA
I.N.S.A.N.E [ completed ]
Fiksi PenggemarIf u like to be alone or love someone in pain, just enjoy it!!! 💙
![I.N.S.A.N.E [ completed ]](https://img.wattpad.com/cover/169322548-64-k952835.jpg)