BULUTLAR ŞAHİDİM OLSUN REYNMENİM (TAMAMLANDI)

42.Bölüm

İstanbul trafiğinin etkisiyle saatlerdir yolda olmamız ve saatin epey geç olması uykumun gelmesi için yeterli sebeplerdendi. Yusuf beni uyutmamak için kendi kendine konuşsada gözlerim artık yavaş yavaş kaymaya başlamıştı.
Cama kafamı koyup gözlerimi kapattığım sırada yusufun sesiyle sıçrayarak gözlerimi açtım.

Yusuf:SOKUCAM TRAFİĞİNİZE AMA ARTIK HA!!

Sinirle yusufa dönüp bakmaya başladım. Uykum varken çok çekilmez bir insan olabiliyordum çünkü.

Ben:yusuf niye bağırıyorsun uyumaya çalışıyorum burda.

Yusuf:nasıl bağırmayayım ya yarım saattir yoldayız.

Ben:valla benim için sıkıntı yok ben burda da uyuyabilirim.

Yusuf yüzüne üzgün bir ifade takıp bana döndü.

Yusuf:tabi canım ben insan değilim çünkü ben uyumasamda olur.

Ellerimi açıp yusufun yüzünü sıkıştırarak konuşmaya başladım.

Ben:oyy ben sana kıyamam. Ama aşkım bana da hak vermen gerekiyor bugün çok yoruldum.

Yusuf yeşil ışığın yanmasıyla adeta gözlerinden ışık fışkırtıyormuş gibi gaza bastıktan sonra konuştu.

Yusuf:tamam haklısın.

Evet sanırım en sevdiğim kelime HAKLISIN.
Huzurla kafamı tekrardan cama koyduktan sonra kendimi uykunun tatlı kollarına teslim ettim.
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
Yusuf ve esin o yoğun trafiği atlattıktan sonra sonunda evlerine yaklaşmışlardı. Ama esin çoktan uyumuştu ve araba hareket ettikçe kafası cama vuruyordu.
Yusuf bunu fark edince hemen uygun bir yerde durdu ve üzerindeki ceketini çıkartıp güzelce katladı ardından da esinin başının altına koydu.
Sonra uzun uzun inceledi yanında yatan kadını.
Fazla değerliydi onun için o incilmesin kırılmasın istiyordu. Ama zaman içinde yaşadıkları başından beri bu aşkın serüveninde en çok da o etkilenmişti. En çok o ağlamıştı en çok o üzülmüştü. Hatta onu yusuf üzmüştü.
Ama her şeye ramen şimdi buralara gelebilmişlerdi. Her şey bu kadar mükemmel ilerlerken tekrardan bi sorun çıkmasından korkan yusuf tekrardan arabayı çalıştırdı.
On, on beş dakika sonra eve gelince tekrardan yanındakş kadına baktı. Şimdi onu uyandırması gerekiyordu ama uyandırmak istemiyordu. En son çağre olarak esini kucağına alıp ilerlemeye başladı.
Yusuf esini taşırken esin kokusundan tanıdığı aşkının boynundan sıkıca sarıldı.
Yusuf merdivenlerden çıkarken onu uyandırmamak için elinden geleni yapıyordu. Ve sonunda başarmıştı onu uyandırmadan eve getirebilmişti kapıyı açarken zorlanmıştı ama sonuç itibariyle onu uyandırmadan yatağa yatırabilmişti.
Esini yatağa yatırdıktan sonra yusuf da yanına kıvrıldı. Sonsuza kadar onun yanında bu şekilde yatabilirdi kokusuyla uyuyabiliridi.
Yusufun yatağa yatmasıyla esinin yana dönüp ona sarılması ayna anda olmuştu.
Yusuf önce sadece kıpırdamadan yanındaki sevgilisine baktı. Gerçi artık sevgilisi değil eşiydi. Bunu hatırlayıp sessizce güldü. Ardından gözlerini kapattı ve esinin saçlarını koklayarak kendini uykunun ellerine bıraktı.
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
En çok hangi anlatım tarzını seviyorsunuz anlatıcıdan mı? Yusufun ağzından mı? Yoksa esinin ağzından mı?
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Esinin ağzından

Bütün gece hiç kıpırdamadan yusufun o güçlü kollarının arasında sıkışık bir şekilde uyumaktan her yerim ağrımıştı. Ama bunun hiçbir önemi yoktu sabah gözümü açtığımda onu görmek bana bütün dertlerimi unutturuyordu.
İnsanlar sabahları kalktıklarında tipsiz olurlar
Ama tabiki bu benim mükemmel kocacığım için geçerli değil. İnsan uyurken bile nasıl bu kadar yakışıklı olabilir ki.
Gözlerimi açtıktan sonra önce huzursuzca yerimde kıpırdandım ardından yusufu uyandırmamak için hiç kıpırdamadan onu izlemeye başladım.
Akşam eve nasıl geldiğimi ve ne zaman uyuduğumu hatırlamıyorum ama üzerimizden bakıldığına göre üzerimizi bile değiştiremeden uyuya kalmışız.
Yusufun elinin içinden elimi kurtardıktan sonra elimi yüzüne doğru yavaşca yaklaştırdım ve dokunmaya başladım.
Her hücresini her ayrıntısını ezbere bilmek istiyordum. Gözlerimi kapattığımda bulanık olmamalıydı yüzü net olmalıydı yoksa onu görmediğimde özlerdim.
Hafif uzamış sakallarının arasında parmağımı gezdirirken sessizce güldüm. İnananılır gibi değildi. Ben bu adamla evlenmiştim. Bir yıl önce beni terk ettiğinde birisi gelip bana bu adamla bir gün evleneceksin dese onu öldürmeye felan kalkardım. Ama şimdi onunla evliyim ve artık o benim eşim. Diğer yarım aynı evi aynı hayatı paylaştığım insan.