BULUTLAR ŞAHİDİM OLSUN REYNMENİM (TAMAMLANDI)

10. Bölüm

Sevdiğinin  kıymetini onun canı yanınca anlarsın ya. Benimki de onun gibi bir şey sanırım. Anlarsın kıymetini ama iş işten geçmiş olur o anki tek dileğin onun tekrardan iyileşmesidir. Her şeyi anlatman için.
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^

Geri geri adım atarak doruktan uzaklaştım. O kadar tiksiniyorum ki ondan, nasıl iğrenç bir insanmış ama ben bunu fark edememişim bile.
Elindeki bıçak'a bakarak konuştum.

Ben:ne istiyosun?

Doruk:uzak durucaksın ondan.

Ben:kimden?

Doruk:yusuf denen o itten.

Ben:düzgün konuş.

Doruk:bana bak kızım aklını topla öldürürüm seni.

Konuştuklarını takmadan kapıyı açtım ve dışarıyı işaret ederek konuştum.

Ben:çık dışarı defol.

Kolumdan tuttu ve salona doğru çekiştirmeye başladı. O an ki tek düşündüğüm yusuf gelmeden gitmesiydi fakat öyle olmadı.
Doruk kolumdan tutup beni yere fırlattığında olanları yusuf çoktan görmüştü kapı açık kaldığı için geldiğini duymamıştık.
Kafamı kaldırıp baktığımda yusufla göz göze geldik.

Yusuf:noluyo lan.

Doruk:gel gel bi sen eksiktin.

Yusuf doruğun yakasından tutup yüzünün ortasına bir yumruk indirdi.
Engel olmalıydım kavga etmelerine yoksa doruk zarar verecekti yusufa.

Ben:yusuf lütfen tamam yeter dur.

Dedim ve doruk yusufu bıçakladı. Ve kaçıp gitti.
O an sadece ağlamaya gücüm yetti. Yusuf zaten yere yığılıp kaldı. Hemen yanına gittim ve kafasını dizime koydum.
Ağlaya ağlaya zor da olsa yusufla konuşmaya çalıştım.

Ben:yu-yusuf bak konuş benimle uyuma lütfen iyi misin?

Yusuf:iyiyim ben

Ben:yusuf ben çok korkuyorum.

Yusuf eliyle göz yaşlarımı silerek konuştu.

Yusuf:korkma hiç bir şey olmayacak.

Yusufu yavaşca yere yatırıp ambulansı çağırdım ve kısa sürede geldiler.

Ambulans da birlikte giderken artık yusuf uyanık değildi ve çok fazla kan kaybediyordu.
Hastaneye gider gitmez ameliyat haneye aldılar ve ben oturup ağlamaya başladım. Ne yapıcam şimdi.
Elifi elifi arayayım.
Hızlıca telofonumun kilidini açtım ve aradım.

Ben:elif koş yetiş.

Elif:ne oldu niye ağlıyosun.

Ben:yusuf yusuf bıçaklandı.

Elif:tamam sakin ol biz hemen geliyoruz.

Ben:ta-tamam

Yaklaşık bi yarım saat sonra elif ve baturay kapıdan koşarak girdiler. Hemen ayağa kalktım ve elifle sıkıca sarıldık.

Ben:çok korkuyorum elif

Elif: Tamam geçti sakin ol sen şuraya otur bakalım. Baturay su getirir misin canım.

Baturay su almaya gidinca ben herşeyi elife bir bir anlattım.

Ben:benim yüzümden onu çağırmasaydım olmayacaktı.

Ben ağlayarak elife sarılırken içerden doktor çıktı.

Ben:doktor bey nasıl iyi mi şuanda.