Duymuş mu? Bütün söylediklerimi duymuş mu şimdi? Yok canım duymamıştır. Ama duymasa niye öyle söylesin ki. Niye herkes gülüyo? Onlarada mı söylemiş? Yok canım yok ki öyle bir şey yapmadım rüya görmüştür o tabi tabi rüya evet morfin yemiş bir insana kim inanır.
Ben:hahahha ilahi yusuf ne duydun ki sen?
Yusuf:bir peri kızı benimle güzel güzel konuştu. Sonrada beni öptü. Bak tam şurdan.
Diyerek yanağını gösterdi. Ay vallahi de duymuş bu. Ama ben nerden bileyim böyle olacağını tıp öğrencisi miyim ben alt tarafı hemşire olacağım o da olacağım yani daha olmadım.
Ben:ah yusufcum seni uyuttular felan ya sen bir şey hatırlamıyosun felan hep bu yüzden. Demek rüya da görmüşsün.
Yusuf:hayır rüya değildi bunu sende çok iyi biliyosun.
O güzel gözlerini kocaman açmış ciddi ciddi bana bakmaya başladı. Ben yusufa bakarken eliflerde odadan çıktılar anlamadığım bir şekilde oda da baş başa kaldık.
Yusuf:hadi şimdi söyle kim miş o aşık olduğun çocuk?
Ben:ne çocuğu ya yusuf. Sen iyi değilsin ben çıkayım sen biraz uyu.
Dedim ve ayağa kalktım fakat yusuf kolumdan tutup beni tekrar otutturdu.
Yusuf:neden korkuyosun? Bana bunu söylemek çok zor olmamalı.
Ben:ay sana söylicek bir şeyim yok. Ayrıca olsa bile madem bu kadar kolay sen niye söylemiyosun sevdiğin kıza bunu?
Yusuf:söyledim ama kendisi biraz şaşkın olduğu için anlamıyo. O zaman sıkı dur bu sefer daha net söylicem.
Ben:o ne demek ya neyi söylüyo...
Tam ağzımı açmış hunharca yardırırken yusufun sözü yüzünden susakalmıştım sadece dondum ve kaldım.
Yusuf: Sevdiğim kız sensin.
Ne yani o bassettiği kız ben miymişim? Hayır ya hepsi ameliyattan yeni çıktığı için birazdan bu söylediklerini unutucak.
Ben:yo-yok hayır sen hatırlamıyosun hatırlamıyacaksın ki birazdan bunları saçmalıyosun şimdi. Be-ben çıkayım se-sen uyu.
Ağlayarak ve kekeleyerek zor da olsa konuştum fakat yerimde kalkamadım çünkü yusuf elimi tutmuştu ve konuşmaya başladı.
Yusuf:yemin ederim aklım başımda.
Dedi ve avcumun içini öptü. Sonra tekrar konuşmaya başladı.
Yusuf:neden korkuyorsun bu kadar. Neden benden uzak duruyosun.
Ben: yusuf hepsi senin iyiliğin için ayrıca ben ben seni sevmiyorum ki sen ölüyosun diye ben bi sevap işleyeyim dedim baktım sende bana sırılsıklam aşıksın sen gitmeden bi sevap pound kazanayım dedim.
Elimi bırakıp göz yaşlarımı sildi ve bir kahkaha attı.
Yusuf:bu dediğine sen inanıyo musun? Yapma Esin.
Ben:hayır ben seni neden sevicekmişim neden yani?
O an elim boynuma gitti ve birden kolyemin olmadığını fark ettim. Ve hemen oturduğum yerden kalkıp yerleri aramaya başladım.
Yusuf: Esin ne yapıyosun?
Ben:Yok yok işte
Yusuf: Ne yok ya korkutma beni.
Ben:Söz vermiştim sana boynumdan çıkartmıcaktım hiç. Ama yok kayboldu bulamıyorum.
Yusuf yerinden doğrulmaya çalıştı ve yüzünü buruşturup karnını tuttu.
O an kolyeden çok canının yandığını görmek burkmuştu içimi ve tekrar deli gibi ağlayasım gelmişiti. Hemen yanına gidip yanındaki sandalyeye oturdum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BULUTLAR ŞAHİDİM OLSUN REYNMENİM (TAMAMLANDI)
Fiksi PenggemarNasılda birden hayatım oldun... Hayattan aldığım en büyük hediye oldun. Seninle hayat buldum ve yine seninle son bulurum. Gözlerinde kaybolduğum her dakika benim için mehtaplı bir gece gibi... Ömrümün sonuna kadar o geceye tutsak olmak gibi.
