2.Bölüm

4.8K 156 63
                                    

Hayat ne kadar garip değil mi? Çok sevdiğiniz ilişkinize emek verdiğiniz o ilişkiyi aptal olan taraf bir hatasıyla bozabiliyor ve hayatınızı zehir ediyor. Tüm bunlar bir şekilde atlatılır ve ya atlatılmaya çalışılır. Hayatınızda ne kadar kötü şeyler olursa olsun örneğin sevdiğiniz tarafından aldatılmak gibi hayatınıza devam etmeniz gerekiyor hemde sevdikleriniz için pes etmemeniz gerekiyor.
İşte bu yüzden bugün elife destek olmak için gitmem gerekiyor. Karar vermesi çok güç bir yanda hiçbir şey yapmama isteyi bir yanda elif
Ve tabi birde öldürmek istediğim böyle her an boğazlamak istediğim yusuf.

Yatağa yatmış hiçbir şey umrumda değil bunları düşünüyorum. Tepemde de elif karar vermemi bekliyor daha doğrusu kalkıp giyinmemi bekliyor çünkü gelmicem desemde zorla götürecek.

Elif:az kaldı şuraya düşüp bayılıcam.

Ben:elif gelmem neyi değiştirir yani gelmesem olmuyo mu?

Elif:ya ben oraya gidip eğleneceğim hem de sensiz hiç öyle şey olur mu? Gel hadi lütfen ya

Ben:tamam aşağıda bekleyin geliyorum.

Elif odadan kertenkele gibi zıplaya zıplaya çıktı. Mutlu olduğunu o an her halinden anlaya bilirsiniz.
Hemen yatağımdan kalktım ve dolabımın önüne geçtim. Tabiki bir kız kılasiğidir ki giyecek hiçbir şey bulamadım. Aslında dolap tıka pasa dolu fakat eğer benim gibi giyimine önem veren bir kızsanız bunun bir önemi yok.

Dolabımın önüne çöküm oturdum ve dolabıma boş boş bakmaya başladım. Bir süre sonra ilham geldi ve ne giyeceğimi buldum.

İşte bunları üzerime giydim

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

İşte bunları üzerime giydim. Hava ne kadar sıcakta olsa da akşam saatlerinde serin olma olasılığına karşı kot montumu da yanıma aldım.
Hemen saçlarımı taradım ve çekmecemden bir çanta çıkartıp onun içine gerekli edevatları doldurdum.
Erken hazırlanmıştım hemde oyalanmama ramen. Çünkü makyaj işine hiç bulaşmamıştım açıkcası yapardım ama uğraşacak halim yok.
Hızlıca odamdan çıktım ve odamın kapısını kapatıp merdivenlerden inmeye başladım. Salona gittiğimde üçü de ayrı köşelere oturmuş telefon bakıyordu.
Benim geldiğimi ilk önce Baturay fark etti ve şaşkın şaşkın konuşmaya başladı.

Baturay: Allahım sanırım hayal görüyorum çünkü bu kadar çabuk hazırlanmış olamassın.

Yusuf: Uzun sürer demiştiniz.

Elif: Öyle olması gerekiyordu ben de anlamadım.

Ben:isterseniz yukarı çıkıp bir daha hazırlanayım.

Elif:yok aman aman almayalım herkes hazırsa çıkalım.

Baturay:hazırız hadi çıkalım.

Hep birlikte evden çıktık. En son evden elif çıktı ve kapıyı kilitleyip anahtarı bana verdi. Kendisinin çanta taşıma gibi bir huyu olmadığı için onun çoğu eşyasınıda ben taşırım.
Hemen dışarı çıktık elifle dışarı çıktığımızda baturay ve yusuf bizi bekliyorlardı. İşin kötü tarafı yusufla aynı arabada bir yolculuk yapmak o kadar zor olacaktı ki.
Tabiki bizim arabayla gidecektik baturayın arabası yoktu yusufun ki zaten malum.

BULUTLAR ŞAHİDİM OLSUN REYNMENİM (TAMAMLANDI) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin