16.Bölüm

54 9 9
                                    

Seksendört - Kendimi Kandıramam🎶 (Yana kaydırarak şarkıya ulaşabilirsiniz.💖)

Bilin bakalım Furkan şu an nerede?

Korkmayın, babam ona bir şey yapmadı. Aksine onu yemeğe davet etti!

"Demek Ceren'in erkek arkadaşısın ha?"

Zorlukla yutkunuyordum. Acaba bu gün nasıl bitecekti?

"Evet efendim, okuldan arkadaşız."

Babam 'sevgili' anlamında sormuştu, biliyordum. Ama sevgili değildik. Bende böyle cevap verecektim.

Babam gözlerini bana dikip, "Sadece okuldan arkadaş mısınız, yoksa ilerisi de var mı?" diye sorunca alttan Furkan'ın bacağına ayağımla vurdum. Ağzımla 'hayır de' derken Babamın bakışlarını görünce sahte sahte gülümsedim.

Annem, Yiğit, Babam, Furkan ve ben masadaydık. Dedem biz kapıdayken odasına çıkmıştı. Yani Furkan'ı görmemişti. Yengemlerde Furkan ile tanışıp, tanışmasalar olmaz tabii, evlerine dağılmışlardı. Yiğit ne hikmetse gitmemişti. Babannem'in yanında durmak istediğini söylemişti ama bana pek inandırıcı gelmiyordu.

"Hayır, sadece sınıf arkadaşıyız. Geçmiş olsun'a gelmiştim buraya."

Annem Furkan ile tanıştığı için gayet mutlu görünüyordu. Tam da o sırada "Pekte yakışıklı çocuk maşallah." dediğinde yutkunmam boğazımda kaldı.

Öksürürken yanı başımdaki Yiğit bana suyu uzatmıştı. "İyi misin?"

Sudan birkaç yudum alıp, "İyiyim iyiyim." dedim.

Furkan bana sinsi sinsi gülümseyip, anneme kedi yavrusu bakışları atmıştı onu övdüğü için. İşe bak ya!

Yiğit halinden pek memnun görünmüyordu ama seste çıkarmıyordu.

"Ee şey baba, Furkan da gidiyordu şimdi, işi varmış. Hem hasta ziyareti kısa olur." deyip Furkan'a kalkması için kaş göz işareti yaptım.

Telefonundan birine mesaj atıp kafasını kaldırdı ve gülümsedi. "Evet efendim, kalkayım ben tekrardan geçmiş olsun."

O sırada telefonum titredi. Furkan'dan mesaj gelmişti.

"Niye beni masadan kaldırdın? Ne güzel kayınvalidem ve kayınpederimle sohbet ediyordum."

Allahım sabır ver.

Furkan'ın sandalyeden kalkmasıyla bende kalktım ve Yigit'in telefonuma baktığını gördüm. Mesajı okumuş muydu? Ona baktığımı fark edince kafasını çevirdi ve o da ayaklandı.

Furkan bizimkilerle vedalaşırken annem, "Bir daha gel evladım, seni bizim eve de bekleriz." dedi.

Hızınız 102 yavaş amk.

Furkan sadece kafasını salladı ve gülümsedi. Annemler salona geri döndüler. Yiğit Furkan'a kötü bakışlarını atıp merdivenlere yöneldi. Furkan ile ben kapının önünde kalmıştık. Dış kapıyı açtım ve onu evden çıkardım.

Birlikte bahçe kapısına yürürken, "Annen beni baya sevdi yalnız." deyip yamuk yumuk gülümsedi.

"Yaa ne demezsin." deyip gözlerimi
devirdim.

Bahçe kapısından çıkıp önünde durduk. Kollarımı göğsümde birleştirip dik dik ona baktım.

O da kollarını göğsünde birleştirip 'ne' dercesine kafasını salladı.

ULAŞILAMIYOR Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin