ULAŞILAMIYOR

11.Bölüm

"Düşeceksin dur!"

Arkamdan bağıran sesine aldırış etmeden çığlık çığlığa koşmaya devam ettim."Yakalayamaz ki! Yakalayamaz ki!"

Bastığım ıslak çimler birer birer ezilirken bahçede evimizin etrafını turluyordum.

"Ceren! Bak düşeceksin Aslı yenge bana kızacak!"

Sesi yakından geldiği için arkamı döndüm ve nefes nefese, "Yakalarsan düşmem Yiğit!" dedim zorlukla.

Tam önüme dönüyordum ki ıslak çimler üzerinde ayağım kaydı ve yere düştüm. Ayağım acırken ağlamaya başlamıştım.

Zorlukla nefes alan Yiğit yanıma çöktü. "Sana dedim koşma diye bak canın acıyor şimdi."

Beyaz pantolonum yemyeşil olmuştu. Bunu görünce daha çok şiddetlendi göz yaşlarım.

"Yiğit, geçer mi bu leke?" dedim titrek bir sesle.

Pantolonuma bakıp, "Bunun için mi ağlıyorsun? Bir yerine bir şey oldu sandım." deyip sarılıverdi bana.

Benden iki yaş büyüktü ama sadece on yaşındaydı. "Sen bilirsin, geçer mi geçmez mi?"

Benden uzaklaşıp baktı lekeye. "Bilmiyorum ki. Annene soralım."

Bir anda "Olmaz! Çok kızar bana!" diye bağırmıştım.

Pantolonun kumaşını okşadım. "En sevdiğim pantolonumdu bu. Leke çıkmazsa ne yaparım?" dedim dolu gözlerimle.

O da üzülmüştü. "Aynısını buluruz leke çıkmazsa." deyip ardından benimkilerden uzun olan kolları tekrar sardı beni. "Senin canın yanmasın yeter ki."

Küçük kollarım ile ben de sarıldım ona. "Çıkar bence. Çıkmazsa anneme ağlarım o bir yolunu bulur çıkarmak için." dedim bir elimle göz yaşımı silerken.

Mutlu sesini duydum. "Bulur tabii. Böyle şeyler için üzme minik kalbini."

Eski anılar girer mi insanın rüyalarına?

Gözlerimi araladığımda, karanlığın hakim olduğunu fark ettim. Yatağımda değildim. Peki neredeydim?

"Sonunda.."

Sesi duyduğum gibi irkildim. Bir arabadaydım. Biri elini uzattı ve iç lambaları yaktı. Arabanın içi aydınlandığı an Furkan'ı görmem ile rahatladım.

Sanırım uyumuştum. Sanmayı bırak uyumuşum işte!

Kurumuş boğazımı temizleyip, "Nasıl uyumayı becerdim?" diye sordum.

Bana dönük olan vücudunu öne doğru döndürdü ve yola bakmaya başladı. "Ağlıyordun." dedi. Sonrasında ise mümkün olduğuna inanamadığı bir ses tonu takındı. "Hem de benim omzumda."