Bu da neydi böyle?
Kim bana gizli numaradan mesaj atardı ki?
Cevapta veremiyordum. Telefonumu yatağa bırakıp ellerimi saçlarımın arasından geçirdim. Yaren'i kesinlikle aramalıydım artık.
Telefonu tekrar elime alıp Yaren'in adını buldum ve aradım.
"Efendim?"
"Yaren öyle şeyler oldu ki duyduklarına inanamayacaksın!"
"Ne oldu kızım?! Kötü bir şey mi?"
Bakışlarımı odada gezdirirken, "Yiğit Açelya'dan ayrıldı!" dedim.
Anında cevap geldi. "Ne?!"
"Ayrıldı ve kendi kulaklarımla duydum!"
"Neden ayrıldı ki acaba?"
Biraz düşündükten sonra, "Bende bilmiyorum ki. Yürümüyor birbirimize zarar veriyoruz falan dedi sonra da kapattı telefonu." dedim.
"Yiğit efendiye bak sen! Yarın bunu okulda detaylıca tartışalım."
O görmesede kafamı aşağı yukarı salladım. "Tamam."
Aklıma gizli numara meselesi geldi ve konuşmasına izin vermeden hızlıca konuştum. "Bir şey daha oldu!"
"Hemen anlat!"
"Eve geldik seni arayacaktım ve o sırada gizli numaradan bir mesaj geldi!"
"Ne diyor mesaj atan?"
"Seni Furkan'ın elinden alacağım yazmıştı. Kim bu Allah aşkına?"
"Oha! Kızım kim bu? Gece gece çıldırmak üzereyim."
Sıkıntıyla ofladım. "Bende sana soruyorum ya Yaren! Bilsem söylerim."
"Lan peşinden kaç kişi koşuyor senin anlamadım ki." dedi ve güldü.
"Dalga geçme benimle ya korkudan ne yapacağımı şaşırdım!"
"Tamam tamam sustum. Bence sen şimdi o mesajı takma kafana eğer okuldan biriyse bize bulaşan veya izleyenlerden yola çıkarız."
"Mantıklı. Kafan bazen çalışıyormuş demek ki."
"Getirme beni oraya gece gece." dediğinde güldüm.
"Neyse kapatıyorum ben yarın okulda görüşürüz."
"Tamam. Hadi iyi geceler." dedi ve telefonu kapattık.
Derin bir nefes verip karşımdaki duvarla buluşturdum bakışlarımı. Kim ki bu?
O sırada kafama bir şey dank etti. Geçenlerde ben ders çalışırken de bir gizli numara aramıştı ve 'alo kimsiniz' dedikçe susmuştu. Yoksa bu kişiyle o kişi aynı mıydı?
Düşüncelerim benim iyice yorarken uyumaya karar verip yatağımın içine girdim. Telefonumu komidinin üstüne bıraktım ve yorganı sıkı sıkı sardım. Gerisi gelmişti zaten.
🎢
Sıramın üzerinde oturup camdan okula doğru yürüyen öğrencileri izliyordum. Yaren ve Burak daha gelmemişti.
Dakikalar sonra omzumda bir el hissettim. "Ceren?"
Arkamı döndüm ve Burak olduğunu gördüm. Gülümseyerek, "Günaydın otursana."
Yaren'in yerine oturdu ve bana döndü. "Eceye yaptığımız oyun sence işe yaradı mı?"
Ah tabii Ece!
"Bilmiyorum. Bizi öyle el ele görünce sinirlendiği belliydi ve hızlıca çıktı okuldan. Ama Furkan'ın peşini bırakır mı bilemem."
Burak sıkıntıyla ofladı. O sırada kapıdan içeri giren ve bize doğru yürüyen Yaren'i gördüm. "Umarım işe yarar. Galiba onu sevme yolunda ilerliyorum ve bu beni korkutuyor."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ULAŞILAMIYOR
Teen FictionBir genç kız, ulaşamayacağını bile bile kuzenine aşık. Bir genç, ulaşamayacağını bile bile genç kıza aşık olan. Hepsi birbirinin ulaşamadıkları. Peki genç kız ne yapacak? Ulaşamadığı şeyin peşinden koşmaya devam mı edecek yoksa o gencin onu bu yolda...