The Light || Meanie ~~

Özlem

    Artık pes etmeyeceğim, neden edeyim ki?
    Saklamak yerine daha çok göstereceğim... Gelsene benim Dünyama.~.   (Cross Gene-Fly)

     --Kim Mingyu
--------------Wonwoo-------------

   Hemşire geldikten sonra bir kaç şeye baktı. Tabi bunları yaparken bize de gülüyordu. Hayır yani senin işin bu adama bakmak ne haddine bize gülüyorsun. Terbiyesiz işte Wonwoo ya ne olacak. Ayh neyse kendi kendime konuşmayı bırakmalıyım.

   Silkelenip kendime geldikten sonra içeri girene baktım. Sanki ben de öğrenci değilmiş ve Mingyu'nun durumunu da anlamıyormuşum gibi dikkatle doktora döndüm.

   Doktor--"Nasıl hissediyorsun kendini Mingyu?"

   Dönüp Mingyu'ya baktım. Ahh şu mükemmeliğe bakar mısınız? Bu nedir? Bu insan mı? Bir varlık nasıl hasta iken bu kadar minnoş olabilir? Tabii 2 metre olabilir ama olsun. Of yeter Wonwoo kendine gel.

   Mingyu--"Gayet iyi hissediyorum. Belki gelmeseydiniz daha iyi hissedebilirdim tabii. Neyse yani nasıl görünüyor durumum?"

   Doktor ufak bir tebessüm ile ikimize baktıktan sonra Mingyu'nun baş ucuna oturup doktorun bir şey demesine izin vermeden söze girdim. İyi olduğunu da benden duymalıydı artık. Sevgilime nasıl olduğunu da söyleyemeyeceksem neden okuyorum ki ben?

    Wonwoo--"Durumun gayet iyi sevgilim. Gün içerisinde normal odaya alınırsın. Dün ki krizden sonra kendini toparladın. O kriz sayesinde belki vücudun kendine geldi. Seni çok özledi buralar. Neyse işte iyisin yani."

   Diyerek anlına bir öpücük kondurdum, gerçekten özlemiştim onu. Bu arada doktor odadan çıkmıştı. Karşımda ki hemşireye döndüm.

   Hemşire--"Evet aynen öyle. Şimdi kendinizi fazla yormayın. Yemeğiniz gelecek bir de arkadaşlarınız dışarıda bekliyor. Geçmiş olsun."

    Diyerek gitti. Bunlar bizi yanlız bırakmamaya yeminliydi sanırım.

    Mingyu--"Wonu, sevgilim. Çok kötü.."

     Bana sıkıca sarılıp kafasını gömmüştü boynuma. Ama anlamadım..neden birden ağlamaya başladı?

     Wonwoo--"Gyu, Bak beni de ağlatacaksın yapma. Ne için ağlıyorsun. Uyandın ve benimlesin. Ben sadece bu kısıma odaklanmak istiyorum."

    Bunları söylerken hali  ile bende tutamadım kendimi. Bu özlem nasıl geçecek onu düşünüyordum bir yandan. Çünkü o neredeyse ellerimden kayıp gidiyordu. Ve..hayır. O burada ve herşey yolunda. Bazı şeyler ters olabilir gene de hersey yolunda.

    Mingyu--"Sadece kötüydü. Gözümün önünde ki görüntüler de kötü. Kokunu bedenini şu boynuna gömülmeyi bile o kadar özledim ki. Uyuyor gibi görünüyor olabilirdim. Emin ol hayatımda ki en zor sınavdan geçtim. Konuşmak istiyorum ben yokken bir şey oldu mu? Zayıflamışsın farketmedim sanma. Şimdi git dışarıdakileri çağır görsünler beni. Sonra artık seninle diğer odaya çıkarız. Çift kişilik bir oda vermeleri mümkün mü?"

   Şu an kemiklerimi sıkarcasına sarılmış ve burnu ile tüm bedenimi gezmeye yemin etmiş gence hayır demem pek mümkün değildi. Şu an nasıl şu dudaklarına yapışmadığımı merak ediyorum açıkçası.