ΛΕΥΚΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

Kεφάλαιο 1

Η Ίριδα περπατούσε απογοητευμένη στην μεγάλη λεωφόρο. Μόλις είχε τελειώσει άλλη μια συνέντευξη αλλά το διαισθανόταν οτι και αυτή δεν θα είχε αίσια κατάληξη. Το είχε διακρίνει στο ύφος της γυναίκας που της έκανε τις ερωτήσεις και που φαινόταν να ψάχνει το κάτι παραπάνω. Η ίδια πλέον είχε είχε περάσει από αρκετές συνεντεύξεις  για να καταλάβει οτι για άλλη μια φορά έψαχναν την εμπειρία που φυσικά εκείνη δεν διέθετε.

Στο μυαλό της στριφογύριζαν βασανιστικά τα λόγια της μαμάς της που άκουσε κατά λάθος όταν εκείνη πίστεψε οτι είχε βγει από το σπίτι.

Η Κάτια, η μητέρα της, απευθύνθηκε με πίκρα στον άντρα της που η εταιρία του βούλιαζε μέρα με την μέρα λόγω της κρίσης  ενώ εκείνος έδειχνε όλο και περισσότερο βυθισμένος στην κατάθλιψη : " Πίστευα οτι όταν η Ίριδα θα τελείωνε την σχολή της, θα μπορούσε να μας βοηθήσει λίγο στα οικονομικά αλλά απ'ότι φαίνεται τα πράγματα είναι δύσκολα παντού. Τι θα κάνουμε με την τράπεζα; Κινδυνεύει το σπίτι μας. Θα μείνουμε στον δρόμο."

Η Ίριδα έφυγε νυχοπατώντας για να μην την ακούσουν. Ήξερε οτι θα έπρεπε να βρει δουλειά οπωσδήποτε αλλά όσο και αν έψαχνε δεν είχε καταφέρει να βρει τίποτα.

Το κινητό της άρχισε να χτυπάει και εκείνη το έβγαλε από την τσέπη της και το κοίταξε. Ήταν η κολλητή της φίλη η Δήμητρα που βρισκόταν σε παρόμοια  κατάσταση με την ίδια. Συναντιόταν συχνά οι δυο τους και έλεγαν τον πόνο τους.

Η Ίριδα απάντησε στο τηλέφωνο: " Έλα που βρίσκεσαι;"

"Έλα από το σπίτι μου. Θέλω να σου μιλήσω. Σου έχω νέα. Νομίζω οτι θα βρούμε λύση στο πρόβλημά μας. Προσωρινή βέβαια αλλά κάτι είναι και αυτό." Η φίλη της ακουγόταν χαρούμενη.

Ξαφνικά αισθάνθηκε πιο ελαφριά και άρχισε να περπατάει με βιαστικά βήματα. Το τηλεφώνημα της φίλης της την έκανε να αναθαρρήσει λίγο.

Η Ίριδα ήταν ψηλή και όμορφη. Τα μάτια της είχαν το χρώμα του μελιού και τα μαλλιά της ήταν μακριά, σπαστά και καστανόξανθα. Όταν εμφανιζόταν κάπου τραβούσε αμέσως τα βλέμματα επάνω της και όταν ήταν μαζί με την κοκκινομάλλα Δήμητρα, οι δυο τους γινόταν το επίκεντρο του ενδιαφέροντος.

Όταν έφτασε στο σπίτι της φίλης της, εκείνη ήταν μόνη της. Η Δήμητρα την έπιασε αμέσως από το χέρι και την τράβηξε στο δωμάτιό της ενθουσιασμένη. Πάνω στο γραφείο της υπήρχε ανοιχτό ένα λαπτοπ, με φωτογραφίες ενός πετρόχτιστου  ξενοδοχείου μέσα στα βουνά.