ΛΕΥΚΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

Κεφάλαιο 11

Το χαμόγελο του Νικ ήταν προσωρινό, μετά από λίγο το πρόσωπό του συννέφιασε και πάλι. Κάθισαν σε ένα τραπέζι δίπλα στο παράθυρο. Ο Νικ έδειχνε ακόμη επηρρεασμένος απ'ότι είχε συμβεί προηγουμένως. Καθόταν σιωπηλός βυθισμένος στις σκέψεις του.

Αφού η κοπέλα πήρε τις παραγγελίες τους η  Ίριδα τον κοίταζε κατά διαστήματα με την άκρη του ματιού της. Απ'όταν τον είχε γνωρίσει, ήταν η πρώτη φορά που τον έβλεπε σε αυτή την κατάσταση.

"Το χωριό εδώ είναι πολύ όμορφο. Έχεις καταγωγή από εδώ;"  Τον ρώτησε  προσπαθώντας να τον τραβήξει από το σκοτάδι που φαινόταν στα μάτια του.

Εκείνος σα να κατάλαβε που βρισκόταν έστρεψε τα μάτια του πάνω της: "Ναι. Εδώ είναι το μέρος που γεννήθηκε ο πατέρας μου αλλά πολύ μικρός έφυγε με την οικογένειά του στο εξωτερικό. "

Οι καφέδες τους έφτασαν και η κοπέλα τους άφησε και απομακρύνθηκε. Ο Νικ έπιασε την κούπα του και την έφερε στα χείλη του.

Η Ίριδα τον μιμήθηκε και μόλις ήπιε μια γουλιά τον ρώτησε: "  Δεν μιλάς καθόλου ελληνικά; Συνήθως οι οικογένειες του εξωτερικού μαθαίνουν στα παιδιά τους την γλώσσα."

Ο Νικ κούνησε το κεφάλι του: " Η μητέρα μου είναι ξένη και ο πατέρας μου ήταν ελάχιστα στο σπίτι λόγω δουλειάς. Αν και καταλαβαίνω κάποιες λέξεις, δεν μιλάω καλά, οπότε το αποφεύγω."

Αυτόματα η Ίριδα άρχισε να σκέφτεται με άγχος αν είχε πει τίποτα που δεν έπρεπε μπροστά του αλλά στο τέλος παραιτήθηκε από την προσπάθεια.

"Πως και αποφάσισες να κάνεις ξενοδοχείο εδώ; Απ'οτι ξέρω το αντικείμενο της εταιρίας σου είναι πολύ μακριά από τον τουριστικό κλάδο."

Τα μάτια του μελαγχόλησαν :" Ήταν ένα όνειρο του πατέρα μου. Ήθελε να βοηθήσει τον τόπο του. Το έλεγε πάντα οτι κάποια στιγμή θα γύριζε στον τόπο του και θα άνοιγε ένα ξενοδοχείο για να κάνει γνωστό το μέρος στο εξωτερικό."

Η Ίριδα από τον αόριστο χρόνο που χρησιμοποιούσε κάθε φορά που μιλούσε για τον πατέρα του κατάλαβε οτι τον είχε χάσει  και οτι αυτό τον πονούσε ακόμη. Ίσως να ήταν πρόσφατο.

"Γι αυτό στόχευσες σε πελάτες με επιρροή στο εξωτερικό." Διαπίστωσε  εκείνη.

Ο Νικ κούνησε το κεφάλι του καταφατικά : " Όλοι αυτοί θα γίνουν οι καλύτεροι διαφημιστές μας."

Οι φλόγες από το τζάκι τράβηξαν το βλέμμα του και έμεινε να το κοιτάζει αφηρημένος.