ΛΕΥΚΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

Κεφάλαιο 38

Η Ίριδα στην καινούρια  της δουλειά ήταν πολύ ευχαριστημένη. Ήταν ότι ακριβώς περίμενε. Το περιβάλλον ήταν πολύ καλό και οι άνθρωποι με τους οποίους συνεργαζόταν  ήταν συνεργάσιμοι και ευγενικοί. Τον πρώτο της μισθό τον είχε ξοδέψει ψωνίζοντας δώρα για όλους.

Καθισμένη στο γραφείο της ετοίμαζε μια παρουσίαση που θα έπρεπε να κάνει την επόμενη μέρα στα στελέχη της εταιρίας. Στην παρουσίαση θα παραβρισκόταν και ο CEO της μαμάς εταιρίας.

Το τηλέφωνό της χτύπησε και ήταν η Δήμητρα.

"Θυμάσαι οτι σήμερα είναι τα γεννέθλιά μου, έτσι δεν είναι; Για το βράδυ μην κανονίσεις τίποτα. Είσαι δική μου. "

Η Ίριδα προσπάθησε να αποφύγει την έξοδο: " Αύριο έχω παρουσίαση. Αν θέλεις όμως μπορούμε να τα γιορτάσουμε μαζί στο σπίτι..."

Η Δήμητρα όμως δεν την άφησε να τελειώσει την πρότασή της: "Δεν ακούω τίποτα. Είναι τα γεννέθλιά μου."

Η Ίριδα αναγκάστηκε να υποχωρήσει. Η Δήμητρα στάθηκε κοντά της όποτε την χρειάστηκε και οι δυο τους παρηγόρησαν η μια την άλλη όταν επέστρεψαν από την δουλειά στο ξενοδοχείο του Νικ. Είχαν περάσει δύσκολα αλλά τώρα πια είχαν ισορροπήσει αν και η Δήμητρα υπέφερε κάθε φορά που άκουγε νέα για τον Κένυ ή άκουγε τα τραγούδια του. Ευτυχώς για εκείνη ήταν πιο εύκολα αφού δεν έβλεπε τον Νικ ούτε άκουγε τίποτα για εκείνον.

"Ωραία λοιπόν τα λέμε στο σπίτι αλλά σου λέω αππό τώρα οτι δεν πρόκειται να κάτσω μέχρι αργά. Έχω πολύ σημαντικη παρουσίαση για αύριο."

Το βράδυ οι δυο τους ετοιμάζονταν στο μικρό μπάνιο του διαμερίσματός τους όταν η Ίριδα ρώτησε : " Θα πάμε κάπου συγκεκριμένα; Έχεις κλείσει κάπου;"

Η Δήμητρα στράβωσε τα χείλη της : " Κανονικά εσύ θα έπρεπε να κανονίσεις την έξοδο για την κολλητή σου που γιορτάζει αλλά τι να κάνω αφού είσαι πολυάσχολη... Θα πάμε πρώτα σε ένα κυριλέ εστιατόριο. Δεν θα είμαστε μόνες μας θα έχουμε και ωραία παρέα."

Η Ίριδα αγριοκοίταξε την φίλη της: " Το ξέρεις οτι δεν μου αρέσουν αυτά."

"Μην ξεχνάς, σήμερα είναι τα γεννέθλιά μου. Δεν μπορείς να μου αρνηθείς. Άλλωστε ξέρεις ξέρεις πόσο με πολιορκεί ο Αντώνης. Αφού δεν μπορούσα να του αρνηθώ μια και μπήκε σε τόσο κόπο, του είπα να φέρει και ένα φίλο του μαζί για να είμαστε παρέα και να ξεδώσεις και εσύ λίγο." Τα μάτια της φίλης της μελαγχόλησαν και συνέχισε :  " Τρια χρόνια έχεις μείνει στάσιμη. Δεν βγαίνεις, δεν κάνεις σχέσεις,  προσπαθείς να μονάσεις;"