SKAO: Acının Tadı 1

Yeter Durun Artıkk !!!!

Evet arkadaşlar yeni bölüm huzurlarınızda :D veee multimedia'da Jules,Dark ve Clara,Jake var :D yorumlarınızıı ve voteleriniizii bekliyorummmm :D

-‘İçeri gir !’ dedi bağırarak ve sertçe neden bağırıyordu ki sanki karşısın da salak mı vardı?

kapıyı açıp içeri girdim ama odaya girdiğimde korkuyla yüzyüze geldim. Oda ameliyathane eşyalarıyla doluydu ne yapacaklardı bana ? Resmen İşkence Odasındaydım.
 
bir anda koluma kelepçeler geçirilip yatağa uzandırdı iki iri adam korkuyla gözlerim fal taşı gibi açılmıştı ağlamamak için zor tutuyordum kendimi

-‘Bırakın beniiii !!! ne oluuur bırakın Daaarkkkk !! yardım et bana !!!!‘ diye bağırıyordum ama iri yarı kaba adam
-‘Kes sesini sürtük ! seni öldürmeyeceğiz sadece birazcık canın yanacak’  diyerek elindeki neşterle kolumu çizikler atmaya başladı. Çığlıklarım ve ağlayışlarım dünyayı dolduruyordu canım yanıyordu ve korkuyordum iki koluma da çizikler attıktan sonra durdular bağırmaktan,ağlamaktan ölüyordum.
biri saçlarıma doğru eğilip bir makasla saçlarımdan bir tutam aldı. Ve devam etti.

-‘Saçını,kollarındaki izleri ve senin fotoğraflarını arkadaşlarına göndereceğiz bir aptallık edip polise gitmemeleri için gerçi gitselerden fark etmez onlar da bize ait ama yinede bir aptallık yapmamaları ve çenelerini sıkı tutmaları için bu ‘ dedi ve ekledi.
-‘He eğer yine dinlemeyip giderlerse iste o zaman fotoğrafla kalmam seni gebertip önlerine atarım!’ dedi gerçekten korkutucuydu kollarımdaki çizikler yanıyordu kelepçeler de sıkıyordu ama yine o lanet olası iğneyi çıkardılar ve kollarıma batırdılar yine etraf kararıyordu… yine uyutuluyordum…

Gözlerimi araladım ve uyuşan bedenimi kıpırdatmaya uğraştım gözlerimi tam açtığımda gözüm kollarıma gitmişti iki kolumda da neşter izleri vardı ama tuhaf bir şeydi acımıyordu dokunmaya korkuyordum. Bu olanların bir rüya olmasını,bir kabus olmasını diledim. Ama değildi işte rüya falan değildi yatakta iyice doğruldum. Ayaklarımı yataktan aşağı sarkıtıp derin bir nefes aldım. Ben neden burada tutuluyordum? Neden Dark bir şey söylemiyordu? Nasıl bir şeyin içindeydim ki ben? Ben yine böyle derin bir düşünceler içindeyken içeri Dallens girdi.

-‘Ooo bakıyorum da çabuk toparlanmışsın’ dedi ve imalı bir biçimde gülümsedi. O an gözlerimi devirmek istedim ama yapmadım.
-‘Dark nerde?’ diyerek yataktan kalkıp tam karşısında dikilip kollarımı göğsümde birleştirdim.
-‘Imm burada değil’ diyerek kahkaha attı.
-‘Senin iğrenç esprilerinle uğraşamam. Neden burada tutuluyorum?’
-‘Bu benim cevabını verebileceğim bir soru değil güzellik’ deyip yanağımdan makas aldı. Gözlerin de alay ve gizemlilik saklıydı.
-‘Aptal !’ dedim sinirle ben bu cesareti nerden alıyordum ya?
-‘Bana bak kızım yerinde olsam şansını zorlamazdım.’
-‘Yoksa ne olur?’ diyerek tek kaşımı kaldırmıştım. Hadi ama bu çok havalı oluyordu hep bunu yapmak istemişimdir.
-‘İşte bu !’ diyerek boğazıma yapıştı. Harika benim havalı tavırlarım buraya kadar. Bur delikten ölüp gideceğim. Nefes alamıyordum boğazım acıyordu. Tam gözlerinin içine bakıyordum sanki yalvarırcasına. O da gözlerime bakıyordu,nefret ve öfkeyle dolu bir biçimde gerçekten korkutucuydu masmavi gözleri koyulaşmıştı. Konuşmaya başladı ve daha çok boğazımı sıkmaya…

-‘Bana bak kızım benimle uğraşma yoksa sevgilin bile elimden alamaz seni !’ nefesim iyice gittiğini hissettiğimde ağzımdan bir yalvarış çıktı ‘Lütfen..bırak’ diye fısıldadım. Ve gözlerimdeki biriken yaşları serbest bıraktım… bir anda gözlerindeki öfkenin geçişini gördüm. Öfkesi geçmişti sanki, durdu ellerini boğazımdan çekti ve bir adım geriye gitti. Bana bakıyordu, ben ise yerde boğazımı tutarak öksürüyordum ve nefesimi düzene sokmaya çalışıyordum. Bir anda koşarak yanıma gelip beni yerden kaldırdı.

-‘İyi misin?’ diye sordu. Sanki az önce beni boğan o değilmiş gibi ! dengesiz salak ! kötüde olsam korkudan başımı olumlu anlamında salladım ona tutunarak yatağa gittim ve yatağa oturdum… gözlerimin içine bakarak.