2 yıl önce
Daha yeni yeni işine başlayan aslı . O gün hızlıca masasının üstündeki kâğıt tomarlarını toplamaya çalışıyordu. Bu acelesinin sebebi ise abisinin onu yeni açılan bir balık restorantına götüreceğiydi aslında acelesinin tek sebebi bu da değildi abisi beklemekten nefret ederdi eğer bir dakika bile geç kalırsa o restorant 'a götürmeyeceğini çok iyi biliyordu. Herşeyi toparladıktan sonra çantasını ve kot ceketini alıp çıktı.
Mavilerini karşısındaki sinirli koyu kahveler çevirdi . Karşısındaki genç polis burnundan soluyordu
" bunu nasıl başardın bilmiyorum ama eninde sonunda elime düşeceksin Yaman Kıl-" poyraz Komiserin sözünü kesen şey tatlı bir kız sesiydi sesle iki adamında kafası o yöne doğru çevrildi
" öf abi ya nerdesin iki saattir seni bekliyorum telefonunda açmıyorsun " dedi öfkeli çıkan sesiyle
" sen ne ara bitirdin işlerini " diye saçma sorusuyla abisine en ukala cevaplarından birini verdi genç kız
" karşında dünyanın en zeki ve en çalışkan psikoloğu duruyor abicim"
" Aslı egonu da alıp beni arabada beklermisin kardeşim " genç kız arkasını dönüp gidecekken abisinin bağırışıyla yavaşça arkasını döndü işte şimdi bittim diye geçirdi içinden genç kız
" lan bu eteğin boyu ne aslı " dedi poyraz sonra etrafına göz gezdiren genç kızın gözleri mavi hareleri buldu. Donuk gözlerle bakan bir adam heybetli ve yıkılmaz duruyordu ama nedense bu durum aslıyı korkutmak yerine güven hissi veriyordu. Aralarındaki bu bakışmayı tabikide abisi bozdu
" geç arabada bekle beni " dedi abisi ikisinde sert bir şekilde bakarak...
Yaman gelen tatlı kız sesine döndü kızın poyraz komiserin kız kardeşi olduğunu anlamıştı. Poyraz Komiserin ilgili birtakım bilgileri vardı Kız kardeşi olduğunu da biliyordu ama daha önce hiç görmemişti. Beynindeki düşünceleri itip iki kardeşin onun varlığını unuttuğu konuşmalarına odaklandı
Sonra kızın dediği şu cümlelerle dudağının bir kenarı kıvrıldı
" karşında dünyanın en zeki ve en çalışkan psikoloğu duruyor abicim " kızın egosu ona kendi egosunu hatırlattı ama söylediği şeylerden birşey daha dikkatini çekmişti psikologdu.
Belkide ona yardım edebilirdi daha doğrusu kardeşine. Kız tam gidicekken abisinin etek boyu ile ilgili olan uyarısı dikkatini çekti . Kızı baştan aşağıya bi süzdü abisi haklıydı siyah kumaş eteği ve giydiği beyaz V yaka tişörtün'den belli olan göğüs çatalı ve üstüne aldığı siyah deri ceket hepsi pürüzsüz beyaz teni ne güzel bir uyum sağlamıştı.
En sonda mavi gözleri çok güzellerdi masmaviydi. Kendi gözleri de maviydi ama bu kızın gözleri herşeyi belli ediyordu gözlerinde mutluluğun, sevginin , kırgınlığın , korkunun ve Ateşin ışıltıları vardı.
Sanki gözlerine sorsa şuan kalbin nasıl diye herşeyi anlatacakmış gibiydi .
Kısa süreli bakışmamız üzerine ben ona donuk olduğunu bildiğim bakışlarım ile baktım o ise hem çekingenlik hemde merak ile bakıyor bu kısa süreli bakışmayı poyraz kesti ve kızı gönderdi sonra bana döndü
" bu iş burada bitmedi " dedi bende sahte bir gülümseme ile cevap verdim
" elinden geleni ardına koyma komiser. " Deyip yanından geçip gittim.
***
" Sert çocuk firarda"
İçeri tekrardan gardiyanın yardımıyla girdikten sonra beyaz atletimi giyip kendimi yatağa attım. Biri yokluğumu fark etmiş olmalıydı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ruh Hastası !
General FictionBir psikolog düşünün, Ve birde kardeşini iyileştirmek için o psikoloğu kaçıran bir mafya. Peki bu iki zıt kişilik beraber olursa ne olur? Bence çok düşünme ve eğlenceli ve bir o kadar da karanlık satırlar arasına dal.
