53. Bölüm - "Ömer'den"

897 67 58
                                    

Bu karakter kartlarını yapan sevgisizcesevdi' Ye çok teşekkür ediyoruz

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Bu karakter kartlarını yapan sevgisizcesevdi' Ye çok teşekkür ediyoruz. Ellerine sağlık ve onun hikayelerini de bir şans vermenizi istiyoruz.

Bölüm şarkısı- Emircan İğrek - Saman sarısı

İyi okumalar•

~~~

Ömer, Aslı onu endişeli bir şekilde arayıp Yaman'ı sorduğundan beri can dostu için kaygılanmıştı. Ömer'in yanında değildi, Aslı'nın yanında hiç değildi peki neredeydi bu adam diye düşünmeden edemedi.

Çalışırken bile aklına Yamanın gelmesi şaşırmadık şey değildi çünkü Ömer onu düşünürdü ama bu eğlence için değildi.

Ömer sıkkın bir şekilde Aslıyı aradı, Aslı açmazken bir kat daha endişelenmişti. Normalde Yaman ne yaparsa yapardı bir kaç kez daha Ömer'e söylemeden be yerlere uzaklaşmış sorun olmamıştı. Ama şimdiki sıkıntı Aslı'ya bile söylememiş olmasıydı.

"Yengem fena haşlayacak". Diye düşündü Ömer. Elleri saçında geziniyordu. Bir süre sonra kahvaltı yapacaktı ama iştahı ilk defa kesilince kendine bile şaşırdı. Ve öğle yemeği menüsünde kuru fasulye varken bu olasılık öyle imkansızdı ki Ömer kendine güldü. Masanın üzerinden arabasının anahtarını aldığında gideceği yer belliydi.

•••

Ömer'in ağzından,

Yolda giderken tekrar tekrar Aslı ve Yamana ulaşmaya çalışmıştım ama sonuç hep aynıydı ve bu beni daha da endişelendiriyordu. Dışarıdan çok kayıtsız gamsız ya da umursamaz görünüyor olabilirim hatta öyleyim de ama değer verdiğim insanlara karşı bu tutumum değişiyordu.

Uzun bir yolculuktan sonra yengemin çalıştığı otoparka giriş yapıp arabayı gelişi güzel park ettim. Hızla arabadan inip kliniğe giriş yaptım. Girişte bulunan resepsiyona yaklaştım.

" Bacım, yengem burada mı?" karşımdaki kadın anlamaz bir şekilde bana bakınca hemen sorumu düzelterek tekrar sordum.

" Aslı Çetin burada mı?" dedim bu sefer daha sakin bir şekilde

" Hayır beyefendi Aslı Hanım çıktı."

" Nereye çıktı?"

" Bilmiyorum Beyefendi çıkarken bir şey söylemedi." kadın bana deliymişim gibi bakıyordu hatta benim deli olduğumu düşünüyor birazdan birilerini arayıp bana beyaz önlük giydirip bir odaya sokmazlarsa iyidir.

" Peki, bu son sorum. Yengem aman yani Aslı hanım ne zaman çıktı. "

" Yarım saat önce beyefendi. " dedi karşımdaki kadın bıkkınlıkla. Yenilgi ile omuzlarımı düşürüp kadına mırıldanarak teşekkür ederek kliniğin cam kapısına doğru ilerledim tam çıkıp gidecekken aklıma gelen şeyle hızla resepsiyonun bulunduğu alana ilerledim hızımı alamayıp ahşap masaya çarptım, masanın ardında duran resepsiyonist kadın korkuyla bir kaç adım geriledi. Kadının korktuğunu fark edince elimi saçlarımın arasından geçirip sevimli olduğunu düşündüğüm bir gülümseme taktım yüzüme

 Ruh Hastası ! Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin