Ve yeni bölüm
Ve Medyada Yaman bey var.
•••Siyah kot pantolon ve yine klasını bozmadan siyah tişörtü ile hazırdı, hızla siyah deri ceketini aldıktan sonra arabasına binmişti.
Hapsihanedeyken Ömer'e araştıttırdığı adam artık Türkiye'ye yerleşmişti. Şimdi ise Yaman onunla bir görüşme yapacaktı.
Daha doğrusu yüzleşme.
Oraya Ömer'de gitmek istedi ama Yaman Ömer'i bu aile meselesine karıştırmak istemedi evet aile meselesi.
Arabasını terk edilmiş izbe bir iş yerinin önüne park ettiğinde torpidodan çıkardığı silahını pantolununa sıkıştırdı.
Önlem alması lazımdı elbette.
Arabadan indiğinde henüz ortalarda kimse gözükmüyordu. Arabasından yavaşça uzaklaştığında kendisi gibi siyahlar içindeki adam heybetli adımlarla ona doğru ilerledi.
Yaman onu görmeyeli epeyce uzamış hatta neredeyse kendi boyuna gelecekti. Adam siyah gözlüklerini havalı bir şekilde çıkardığında Yaman'ın içi bir anlığına özlem ile dolsada bu hissi def etti.
Özlem ona artık yabancı gelmiyordu, özlem onun bütünüydü.
"Mapustan çıkmışsın" dedi adam sırıtarak dalga geçiyordu. Yaman dişlerini sıkarak konuştu.
"Çıktım ve bunu fırsat bilen akbaba ise karşımda duruyor."
"Bir insan yedisinde neyse yetmişinde de odur atasözünün karşılığısın biliyorsun değil mi?"
"Senin aksine belirli bir karakterim var diyelim." Yaman kendini sakin tutmaya çalışıyordu çünkü karşısındaki adam ona babasını hatırlatıyordu.
"Değişmişim değil mi?" Yaman ona cevap vermeyerek kafasını salladı. Oda sözlerine devam etti. "Değişen tek şey fiziksel özelliklerim değil soyadımı da değiştirdim." Yaman anlamsız gözler ile ona bakınca adam kendini tam olarak tanıttı.
"Ben Cem Steven ve bu düşündüğün gibi takma soyismim değil bana babamdan kalan tek şeyin o kılınç soy adı olmasını istemedim." Ama Cem yanılıyordu çünkü babasından tek ona kalan şey tek o değildi. Yaman ona cevap vermedi.
"Senin düşündüğünün aksine neden bir arada kalamadık , neden gittin diye ağlamaya gelmedim buraya..." Yaman hafif sırıtarak cevap verdi.
"Ona ne şüphe"
"Bir anlaşma için burdayım." İşte şimdi Yaman'ın dikkatini çekmişti.
"Ne anlaşması bu?"
"Farkındasındır ki oteriten sarsıldı hatta artık bizim içimizde adın bile geçmiyor ve sen bu durumdan hiç de rahatsız gibi durmuyorsun?"
"Artık bir hayatım var çünkü." Karşısındaki adam kafasını sallayarak konuştu.
"Ah tabi kendine makul bir kız buldun." Yaman sinirle ona yaklaştı. Ne bildiğini öğrenmek istiyordu.
"Adı şeydi sanırım ayla ah hayır hayır Aslı." Yaman öfkeyle onun boğazından tuttu. "Onun adını ağzına alma!" Tehditkar bir şekilde konuştuğunda karşısındaki adam ölmek istiyor gibi sırıtıyordu. Yamanı tutan tek şey onun kardeşi olmasıydı şuanda kardeş katili olmak istemiyordu.
"Peki sakin ol ve ellerini çek üstümden." Yaman ellerini gevşettikten sonra ağır ağır geri çekildi.
"Her neyse benim işim sevgilin ile değil benim işim sensin o yüzden İngiltere'den buraya geldim. Yunanistan'da babamın bize bıraktığı birkaç tapuları aldım. Birinin bununla ilgilenmesi gerekiyordu çünkü."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ruh Hastası !
Fiksi UmumBir psikolog düşünün, Ve birde kardeşini iyileştirmek için o psikoloğu kaçıran bir mafya. Peki bu iki zıt kişilik beraber olursa ne olur? Bence çok düşünme ve eğlenceli ve bir o kadar da karanlık satırlar arasına dal.