16

16.8K 468 108
                                    

Pasensya na at natagalan. Babawi na lang ako.

Ps. I didn't proof read. Busy po kasi ako, sorry!

16

"Pupunta ka bukas, ha?" si Barachiel.

Pang ilang beses niya nang sinasabi sa akin 'yan at hindi ko na halos nabilang. Tomorrow is his birthday and he's been reminding me everyday about it. But ever since that day where in he told me to try him, I did everything to avoid him. I just don't feel comfortable especially that he has an amazing effect on me. My heart would always pound so hard and I don't like it.

I don't want this kind of feelings towards him.

"Phleuraia..."

I sighed heavily. "Oo, sige."

I walked as fast as I could just to keep my distance away from him. It's much easier to live a life without involving myself on things that he's related to. Mahihirapan lang ako kung patuloy akong lalapit sa kaniya lalo na't may isang babaeng kinababaliwan na naman siya. Baka magaya iyon sa amin ni Amanda noon at hindi ko iyon gusto.

Hindi pa rin umuuwi si Mama at hindi na rin siya nagpaparamdam sa akin. Gusto ko talagang malaman kung nasaan siya pero mukhang wala talaga siyang balak na kausapin ako. I couldn't contact her number and I don't know the exact address of her workplace. Basically, I have really no idea about her whereabouts.

Nang makauwi ako ay dumireto lamang ako sa aking silid at tahimik na humiga sa aking kama. I find it so hard to eat these past few days. It will never be fine to live each day without knowing my mother's condition. Ang hirap na parang lagi akong may inaalala at hindi ko alam kung ano ang dapat at tamang gawin.

Sabi nila na walang magulang ang kayang tiisin ang sarili nilang anak, pero bakit parang iba 'yong akin? Kaya nga nila akong tiisin basta ba masaya sila, e. My mother's missing in action while my father is probably staying somewhere with his own and official family. And how about me? I am just a good for nothing kid, a product of mistakes from the past.

Sunod-sunod ang naging pagtunog ng aking phone mula sa aking bulsa kaya tamad ko itong kinuha para sagutin. It's an unknown number but I have choice but answer it. This could be my mother or something related to her, maybe they have something to report about mother and all.

"Hi, good evening."

Napabalikwas ako sa aking kinahihigaan dahil sa lalim at pormal ng tinig na aking narinig. It sounds so good in my ears and it never failed to sent shivers down to my whole system, goosebumps.

"This is Zarachiel," aniya ulit kaya tuluyan na akong napaupo sa kama pero hindi ako nakapagsalita.

Bakit niya ako tinawagan? Bakit may numero ako sa kaniya? Hindi ko alam kung bakit at paano! Naibigay ko ba 'yon sa kaniya noon o ano? Bakit hindi ko maalala?!

"H-Hi!" napalunok pa ako matapos kong mautal.

"Sa bar gaganapin 'yong party ni Barachiel bukas. Alam niyo na ba ni... Amanda?" medyo nag-alangan pa siya nang banggitin niya ang pangalan ng aking kaibigan.

"No..." tipid at mahina kong sabi. Totoong hindi niya ako sinabihan tungkol sa party niya at sa venue nito na sa bar pala. Ang sinabi lang niya ay pumunta ako, basta raw pumunta ako. He's inviting me without telling any details about his party.

"Sa Monstrel de Pacifico tayo, near Poblacion? 8pm ang start." paliwanag niya pa. May binanggit pa siyang ibang lugar at mga direksyon para makuha ko ang kaniyang sinasabi.

"Hmm, sige. Bukas na lang." tugon ko.

"Okay..." ibababa ko na sana pero narinig ko ginawa niyang pagtikhim.

Shattered Jar (Fiorello Series #1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon