Shattered Jar (Fiorello Series #1)

34

34

"Air! Hey!" nawala ako sa aking iniisip nang madinig ko ang paglakas ng boses ni Poison na ka-video call ko ngayon.

I raised my brows.

"Ayos ka lang?" he asked.

"Yeah..."

Am I really okay? What am I supposed to feel right after hearing that to Zarachiel's mouth? It came out of nowhere and I don't know if I should feel happy or not, because sometimes, a heartfelt confession together with their I love yous can kill us too. It's too dangerous to take risk and too hard to give in.

"Stop thinking about your ex-brother's confession to you. Is that even a confession though?" nakangisi niyang tanong kaya napairap na lang ako.

Is that even a confession? What? Ang sabi ni Zarachiel ay gusto niyang magkaroon kami ng relasyon sa ibang paraan na gusto niya at hindi ko alam kung ano 'yon. Did he just confessed his feelings or I'm just assuming things?

"Ewan ko, Poison! Naiirita lang ako kapag naiisip ko!" ani ko sabay higa sa aking kama. Gusto kong sabunutan ang aking sarili dahil sa mga naiisip ko.

"Gusto mo rin yata, e." pang-aasar niya pa.

Nanlaki ang mga mata ko bago ko siya mabilis na inilingan.

"H-Hindi!"

"Sus! Dalaga na baby ko," he giggled. "Parang dati lang nakakandong ka pa sa akin tapos kinakagat mo labi ko..."

"Tangina mo, Poison! Malibog kang hayop ka!" natatawa kong sabi kaya natawa rin siya.

Marami pa kaming ibang bagay na pinag-usapan pero bumabalik at bumabalik kami kay Zarachiel.

Damn, Zarachiel! Your ways of bugging me will never get old! I have never felt this kind of feeling to Baki before but Zarachiel can surely make me fall onto my knees without even trying.

Ibinaba na ni Poison ang tawag habang ako ay iniisip pa rin ang mga pinagsasabi ni Zarachiel. Mula sa sinabi niya tungkol sa buong pagkatao ko hanggang sa huling sinabi niya ay talagang nanatili sa aking isipan. Hindi ko alam kung anong dapat kong isipin sa ngayon pero sigurado akong kailangan kong matulog.

Napatingin ako sa oras at halos mapamura ako nang makita kong 2AM na. Holy fucking macaroons! 3AM ang pasok ko and I don't want to be late because Daddy Rodge will make me write an essay regarding the reason of my tardiness. Anong isusulat ko roon, na binagabag ni Zarachiel ang utak ko? That's a fucking fuck!

Dali-dali akong naligo at nag-ayos ng buhok. I simply wore a fitted white shirt and faded ripped jeans that is perfectly fit for my legs. Upon checking my face, I noticed the natural redness of my cheeks together with the sharpness of my eyebrows that brings life to my face. Pasimple kong pinasadahan ng aking dila ang labi kong medyo namumula-mula.

I can't believe that I can be this simple. I used to looked like a gangster before. Ang mga piercings ko noon ay talagang takaw pansin tapos iba pa ang kulay ng buhok ko. Mukha na akong mabait ngayong itim at may kaiklian na ang buhok ko. I'm not expecting that it will look good on me! Oh well, change of life!

Matapos kong mag-ayos ay dumiretso na ako papalabas ng aking kwarto. I was so startled when I saw Star sitting on our couch. Her long black hair is covering her innocent yet gorgeous face and she looks creepy. I almost had a heart attack! Damn it!

"Star, wala ka bang pasok?" napatanong ko, hindi na inalintana ang posibilidad na mahuli ako sa trabaho.

Umiling siya bago inayos ang ilang hibla ng buhok na humaharang sa kaniyang mukha. She tucked it right behind her ears as she gave me a heartwarming smile.