01

38.3K 1K 480
                                    

Pakibasa ulit ang WARNING at DISCLAIMER sa mga naunang chapter bago magpatuloy. Salamat.

01

Masakit pa ang aking ulo nang ako'y magising and I have no choice but to endure the pain because after all, this is just normal. Noon nga ay umuuwi pa akong may mga pasa at galos dahil sa mga nangyayari sa akin sa school. This is just a normal wound located on my forehead. As long as I'm breathing and alive, I would consider this as normal.

Mabilis akong naligo at nilagyan ng dalawang band aid ang sugat sa aking noo. Hindi kasi kaya kapag isang band aid lang ang gagamitin ko.

I laughed awkwardly because of my own reflection in front of the mirror. I look like a fucking loser with these band aids! God, why am I so ugly today?

I tied my long blonde hair as I pouted my lips just to see how dry it is. Pinasadahan ko ito ng aking dila para mabasa bago ko ikinabit ang hikaw sa unahan ng aking dila. Wala sa sarili akong napangiwi at kinusot na lang ang aking mga matang may mahaba at makapal na pilik mata. Sinuot ko ang hikaw ko sa aking medyo maliit pero matangos na ilong, I have a septum piercing. I got it last three months ago. Pinasadahan ko ang aking kilay, I have this thick eyebrows and it is perfectly shaped. Flawless.

Kung susuriin ko naman ang kabuuan ng aking mukha ay hindi naman ako pangit. It's just that, there's something in me that they don't really like and I don't know what it is. They never liked me anyway.

Kinuha ko ang itim kong backpack at isang strap lang ang aking isinuot sa aking balikat. Tahimik akong lumabas sa aking kwarto, ingat na ingat na makagawa ng ingay.

It's still 6am in the morning, 8am ang pasok ko. Hindi naman malayo ang pinapasukan ko mula rito sa bahay namin. I just wanted to leave early before I saw her face. I don't want to ruin my mood because it's already ruined. You don't add salt on your wound. That's a stupid act.

Hindi pa man ako tuluyang nakakababa ay nakita ko na siya kaagad. She's smiling from ear to ear as soon as her eyes landed on mine.

It's irritating.

"Kumain ka na muna," aniya sabay lahad ng upuan sa akin na tinignan ko lang.

As far as I know, 5am ang uwi niya. She should be sleeping right now! Damn it! Hindi siya natulog para lang magluto? Does she really thinks that I would eat with her? Sorry not sorry but that won't happen.

"Anak..." she called melodiously.

I rolled my eyes irritatingly. Padabog akong bumaba at hindi siya pinansin.

"Air–"

"Will you please shut up?!" inis kong sabi nang binalingan ko siya. "Stop ruining my mood! I told you not to talk to me everytime that you're here!"

She bit her lower lip.

Hindi man lang ako tinablan ng kahit akong pagsisisi sa aking sinabi. She made me like this the day that she betrayed me. I've been helping her with her bullshit vices but then she betrayed me!

She's the one who ruined my life and she's my mother. 'Yong babaeng tinitingala ko noon ay kinamumuhian ko na ngayon. I don't care though.

"G-Gusto lang naman kitang m-makausap..."

"Ayokong makausap ka." inis ko pa ring sabi bago ko siya tinalikuran.

Dire-diretso akong lumabas sa bahay namin nang hindi man lang siya nililingon. Narinig ko pa ang kaniyang pag-iyak kaya kinailangan kong salpakan ng headphone ang aking tainga.

Fuck her fucking sobs. I fucking loathe it to death. Bullshit!

Padabog kong sinara ang gate namin at tinakbo ang distansya papunta sa paaralang pinapasukan ko. Kung noong bagong salta ako rito ay kabado pa ako, ngayon ay hindi na. Why would I anyway? May gawin man ako o wala, mananatiling ganoon ang trato nila sa akin.

Shattered Jar (Fiorello Series #1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon