Karanlığın İçindeki Beyazlar...

.Itiraf Et 2, Herşeyi, Obliviate.

    "Itiraf et Wanda..."

Ne demeliydim ?? Black 'i seviyor muydum ?? Sevgi neydi ?? Sevgi değer vermekti... Peki ben ona değer veriyor muydum ?? Evet veriyordum... Ailesi ile barışması için, kanı bozuk damgası üzerinden kalksın diye bir sürü işe kalkışıyordum... Ama benimki Andromeda veya Cissy 'nin gibi değildi ki... Ben onu görmedikçe özlemiyordum, onu kıskanmıyordum... Peki bu neydi ?? Ben ona sadece arkadaşça duygular mı besliyordum yoksa daha fazlası da var mıydı ??
   Peki ya babam ?? O öğrenince ne dicekti ?? Sirius 'tan büyük bir sadakat beklicekti, ona katılmasını, müritlerinden birisi olmasını isteyecekti... Sirius bunu kabul eder miydi ?? Sanmam... Yani benim mi iyi tarafa geçmem gerekecekti ?? Ailemi, hayatımı geride mi bırakacaktım ?? Belki de bırakmama değerdi ?? Belki de ben bu duyguyu bastırdığım için o belirtileri yaşamıyordum... En sonunda bir anlık öfke ile bağırmaya başladım tabii bunda Cissy' nin itiraf et, itiraf et demesi de büyük rol oynuyordu.

   "Evet Cissy EVET ! Merlin belamı versin ki EVET !  Bak seviyorum işte! Oldu mu ?! BEN SIRIUS BLACK 'E AŞIK OLDUM !!!"

Cissy sevinmek yerine arkama bakıyordu. Regulus 'ta aynı şekilde olunca, yutkundum ve arkamı döndüm. Remus ve Sirius oradaydı. İşte şimdi tam küfürün sırasıydı. Giderek bize doğru geliyorlardı. BIR SANIYE MERLIN AŞKINA ! BUNLAR NE ZAMANDIR ORADA DIKILIYORLARDI ?!?! BU ITIRAFTAN ÖNCEKİ KISIMLARI DUYMUŞLAR MIYDI ?!?!?!

   Beynimde iç savaş çıkmışken Sirius tam önümde durdu.

   "Ne kadarını duydunuz ??"

   "Hepsini...

  ( Aslında tam da burada kesmeyi düşünmüştüm, ama iki tane nedenim vardı. 1= bölüm çok kısa olucaktı. 2= Eğer burada kesersem HayleyElina_Riddle beni bu sefer cidden kuş başı doğrayacak diye düşündüm. Neyse Sirius devam etsin.)

Demek o burunsuzun kızısın... Tahmin etmeliydim... O kolundaki de bir şekilde onunla ilgili değil mi... Ben gerçekten de  aptalmışım...  Ya bunu nasıl yapabildin sen ?! Gözlerimin içine baka baka nasıl yalan söyledin?! Baloda dans ederken hiç mi vicdanın acımadı??! Ben kime vicdandan bahsediyorsam... Karşımda en az o herif kadar kötü olan bir cani var... Bunu Dumbledor öğrenene kadar bekle..."

   "Sirius be-."

Cümlemi söylerken kolunu tutmaya çalışmıştım ama o benden sert bir şekilde geri çekilmişti...

   "Sakın! Sakın bana dokunma. Benim senin gibi katillerle işim olamaz. Senden çok kendime kızıyorum ben. Sana AŞIK OLDUĞUM İÇİN KENDİME KIZIYORUM !"

Sirius sonlara doğru bağırmaya başlamıştı... Sanki bir kabusun tam ortasındaydım... Şimdi gidip Dumbledor' a söyleyecekti, oradan da Azkaban... Remus yanıma geldi ve kulağıma bir şeyler fısıldadı sonra Sirius 'a seslendi. Sirius döndüğünde ben asamı çekmiştim. Gözümden sadece bir damla düşerken büyüyü mırıldandım...

                  " Obliviate..."

   Ve işte o kabus gibi olan sahneden çıkmıştık. Sirius benim ağladığımı gördüğünde yanıma hızlı bir şekilde geldi. Cissy dayanamamıştı ve Regulus 'un kolları arasında ağlıyordu... Ikisi de Sirius' dan bir kez daha nefret etmişti... Sirius ellerini yanaklarıma koydu ve göz yaşlarımı sildi. Göz yaşlarımı serbest bıraktım ve ona sıkıca sarıldım... Artık çok daha net biliyordum, ben Sirius Black 'i seviyordum... Az önce yaşadığım korku Dumbledor' a gideceği için değildi, onu kaybedeceğimdendi... Onu kaybedemezdim, fakat kendi benliğimden de kaçamazdım... Elbet bir gün öğrenecekti ama bu gün olmamalıydı... Bana ve diğerlerinin tepkilerine anlam veremiyordu Sirius... Sarılmayı bıraktım ve ona baktım... Tanrım bir daha bu grileri göremicek miydim yoksa ?? Kimsenin hatta kendimin bile beklemediği bir şey yaptım.

    "Sirius ben seni seviyorum..."

Bir anlık afallamış olsa bile hemen kendisini toparladı.

    "Bende seni seviyorum Wanda..."

Ve dudaklarımızı birleştirdi... İçimde bir duygu yoğunluğu vardı... İşte ilk öpücüğümü Sirius Black almıştı...

   Peki gerçek beni her öğrendiğinde ben Obliviate mi yapacaktım ?? Bunları düşünmek istemiyordum, az önceki küçük çaplı kriz beynimi allak bullak etmişti... Artık uzun zamandır düşündüğüm sorunun cevabını almış olmuştum... Eğer Sirius öğrenirse ne tepki verir ?? İşte bu tepkiyi veriyordu... Nefes almak için durduğumuzda gözlerinin içine baktım, az önce bana iğrenme ve hayal kırıklığı ile bakan gözler şimdi büyük bir şevkat ve şaşkınlık ile bakıyordu... Ve yine sarıldık, o adını koyamadığım ama bana büyüleyici bir sakinlik aşılayan kokusunu ciğerlerime değil de sanki kalbime çekiyordum... Remus bunların olacağını sanki az çok tahmin ediyordu. Bu okulda Sirius 'un ölüm yiyenlere büyük bir düşmanlık beslediğini herkes biliyordu... Peki asıl soru şu ; Sirius benim için Ölüm Yiyenlere karşı olan nefretini bir nebze de olsa düşürücek miydi ??