(Medyadaki videonun sanırım alakası yok ama ben koymak istedim, Umarım sizde beğenirsiniz... Keyifli okumalar...)-1 Yıl Sonra-
Tam olarak bir yıl, bir ay ve üç haftadır, Duvarda asılıydım. Burası her geçen gün daha da küfleniyordu sanki. Ağır bir nem ve küf vardı sanırım dere yataklarına yakın bir yerdeydim. Bir yıldır yoktum ortalarda acaba neler yapıyorlardı bensiz ?? Bir kaç sefer güvenlik için yerimi değiştirdiler, beni bulamasınlar diye. Acılar çekiyordum, bazen de kendime ben çektiriyordum bu cehennemden kurtulmak için... Kırmızı büyüm ile uzun zamandır kurtulmaya çalışıyordum fakat bu boynumdaki bana engel oluyordu. Bir keresinde çok yaklaşmıştım, kilitleri açmayı başarmıştım ama şansım yaver gitmemişti, bir seherbaz beni suç üstü yakalamış ve öldüresiye dövmüştü... Burada kimsenin benden hoşlanmadığının farkındaydım. Arada bir Dumbledor geliyordu. Bana şevkat gösteriyordu ve neden yaptığımı soruyordu. Kim olduğumu soruyordu... Bende ona
"Ben Lord Voldemort 'un kızıyım..."
Diyordum ve umutsuzlukla geri gidiyordu. Her gece yeniden ve yeniden deniyordum kaçmayı. Hogwarts' a bir yıl ara vermiş oluyordum ama dersler açısından bir sıkıntı yoktu zaten hepsini biliyordum ama diğer türlü... Sirius ne düşünüyordur acaba benim hakkımda ?? Bell 'ler sorunu çözmüştür kesin. Birden demir kapı gürültü ile açıldı ve benim kafam aşağı sarkıktı ve gözlerim kapalıydı zaten kapalı olmasa da yüzüme gelen saçlarım yüzünden kapalı görünüyordu. Ve birden bir tokat...
"Sana diyorum, dinlesene beni !"
Yüzümü kaldırdım ve ona küçümseyici bir bakış attım. Tabii bunun üzerine daha da sinirlendi seherbaz. Ardından bir tokat daha, ha buradaki hemen hemen herkesin en sevdiği şey buydu. Bana vurmak. Kendilerince intikam alıyorlarmış benden. Saçmalık.
"Birisi seni görecek. Aslında alınmayacaktı ama Dumbledor ve ricaları. Kendine çeki düzen ver."
Beni kim görmeye gelebilirdi ki. O gelende öfkesini kusacak veya sorguya çekecekti o yüzden umursamadım bile. Taki o sesi duyana kadar...
"Demek yakalandın."
Gözlerimi açmam bir kaç salise sürmüştü herhalde. Kafamı kaldırdım ve o hasret kaldığım Gryffindor' luya baktım... Sirius... Hiç değişmemişti, peki bunu benim içinde söyleyebilirler miydi ?? Oldukça zayıflamış ve her yerim morluklar içindeydi. Karşıdan ölü gibi görünüyordum... Yüzümü görse de tanıyamazdı sokulma büyüsü hala etkisini korkuyordu, tabii feci şekilde dövülmüş olmamda ayrı bir etkendi...
Gözleri benden iğrenir bir şekilde vücudumda geziyordu ve bir anda durdu. Nereye baktığını bilmiyordum, kafamı bile kımıldatacak halim yoktu. Biraz daha baktı sanki bir şeyden emin olmak ister gibiydi ve aynı şaşkınlık ile demir kapıya iki kez vurdu, kapı açıldı ve Sirius 'un gözleri üzerimdeyken gitti... Kafamı yine öne bıraktım...-3 Hafta Sonra-
Hala aynı yerdeydim, duvarda zincirlerle asılı bir şekilde duruyordum. Güneş ışığının yaklaşık bir yıldır görmüyordum. Tek gördüğüm ışık, demir kapıyı açtıklarında gördüğüm floresan lambanın cılız ve beyaz ışığıydı. O da gözlerimi yormaya yetiyordu. Geceydi ve ben yeniden kaçmayı deniyordum. Derin derin nefesler aldım ve büyümün damarlarımda akışını hissettim. Ve o yanma hissi... Elim yavaş yavaş kırmızıya dönerken yanma hissi de artıyordu ama vaz geçmicektim, burada harcayacak daha fazla vaktim yoktu. Gücüm artmaya başladıkça acı da artıyordu. Biraz daha zorladıktan sonra zincileri ve kapıyı açabilmiştim. Zincirlerden kurtulduğumda bir çuval gibi yere düşmüştüm. Yerde yatıyordum boynumdaki yüzünden çok fazla acı çekiyordum. Sonunda acım dindiğinde kendimi kalkmaya zorladım. Bir kaç kez tökezlesem de kapıya ulaşmıştım. Hemen asamı bulmam ve bunu boynumdan çıkartmam gerekiyordu. Kapıdan çıktığım gibi bir büyü üzerime gelmişti, hemen kapıdan geri girdim ve saklandım. Tam ona büyü yapacakken bir patlama sesi duyuldu ve çarpışma. Büyü sesleri durulduğunda saklandığım yerden çıktım ve maskeli bir kaç kişi ile karşılaştım. Maskeleri çıkarttıklarında hayretler içerisinde kalmıştım. Herkes buradaydı. Bell, Cissy, Rodolphus, Regulus, Lucius, Meda, James, Rabastan, Evans, Severus, Remus ve Sirius... Sirius yanıma geldi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Karanlığın İçindeki Beyazlar...
Teen FictionHayatı günahlarla çevriliydi. Yedi yaşından beri... O babasının sayesinde en güçlü ve korkusuz cadı olmuştu... O üvey kız kardeşinin ve diğer kişilerin hep imrenerek baktığı bir kız olmuştu zekası ile, yeteneği ile, karanlık lordun gözdeliği ile...