Kapıdan içeriye ilk adımımı attığımda bedenim müthiş bir gerilimle titremişti. Sanki vücuduma bağlı bir yüksek gerilim hattı vardı. Bu duyguyu aşıp bahçeyi adımlamaya devam ettiğimde derin nefesler almaya başladım. İlk kar nihayet yeryüzüne dün gece düşmüştü ve karşı komşumuzun bahçesi tıpkı bizimki gibi bembeyaz bir karla kaplanmıştı. Odamdaki pencereden dışarıyı izlerken bahçe kapısının açık olduğunu görmüş ve üzerime ilk bulduğum montu geçirerek aşağıya koşmuştum.
Şimdi bahçenin içinde yürürken bunun ne kadar fevri ve ileriyi düşünmeden yapılmış bir hareket olduğunun farkına varıyordum. Ağaçların dallarında ve evin çatı katında biriken kar rüzgârın etkisiyle etrafa savrulurken gözlerimi kısıp ilerlemeye devam ettim. Her şey derin bir sessizlik içindeydi. Sadece kendi nefes alıp verişlerimi ve botlarımın karlı zeminde çıkardığı yumuşak sesleri duyuyordum.
Tepemde yükselen ağaçların birinden bir kuş öterek havalandığında üzerime kar yığını düşmüş ve gözlerimin önü kapanmıştı. Açık olan ağzımdan içeri giren karları öksürerek dışarı atmaya çalıştım. Önümü görmeden adım attığımda ayağım kaymış ve yere düşmekten son anda kurtulmuştum.
"Ambulanslardan nefret ederim. Düşüp de bir yerini kıracak olursan onlardan bir tanesi buraya giremez."
Yüzümdeki karları tam anlamıyla temizleyememişken duyduğum sesle arkamı döndüm. Komşumuz sonunda benimle konuşmuştu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Homework | Jenyong
Fanfiction❝Sana bir ev ödevi vereceğim. Evet, yanlış duymadın. Bir ev ödevi. Benden kurtulmak için nedenlerini yaz, en az üç sayfa... Kendi el yazınla yazmalısın ve unutma ödevini yapmak için sadece bir günün var.❞ Homework |@Balaccie| Tüm hakları saklıdır.©
