Homework | Jenyong

seven ゃ Alaycı kuş

"Merhaba."

Neredeyse içime kaçan sesimle komşumuza seslendiğimde bana alaycı bir şekilde gülmüş ve yine sırtını dönerek bahçe kapısından içeri girmişti. Reddedildiğim için kötü hissetsem de ayağımı yere vura vura ağlayarak istediğimi elde edeceğim yaşları çoktan geçtiğimi bildiğimden eve dönmeye karar verdim.

Odama girdiğimde yaptığım ilk şey Jisoo'nun kitaplarına yönelmek oldu. Burada gizli bir şeyler olduğuna emindim. Banden gizledikleri bir şey vardı, büyük bir şey ya da uğraşmama değmeyecek kadar basit, değersiz bir şey... Yine de her ne olursa olsun ona ulaşmalıydım.

Beni buradan, ailemden ayıran ne Jisoo ile düşmanlığım ne de ailemle yaşadığım sorunlardı. Burada benden çok şey gizleniyordu ve ben bundan nefret ediyordum.

Kitaplara yöneldiğimde rafın demirine tutturulmuş bir magneti gördüm. Bu bir alaycı kuştu. Onu oradan alıp cebime atarken aklıma komşumuzun alaycı gülümsemesi gelmişti.

İlk raftan aldığım kitapların hepsini kucaklayıp yatağımın üzerine taşırken kapının açılma sesiyle o tarafa döndüm. Annem kapı aralığından başını uzatmış, içeride ne göreceğini bilmeyen birinin edasıyla ve bu bilinmezliğin yüzüne yansıttığı tedirginlikle sararmış bir şekilde orada duruyordu.

Kitapları yatağın üzerine bırakıp ona döndüğümde tedirginliğini üzerinden atmış ve kapıyı kapatarak odanın ortasına kadar gelmişti. Gözleri odanın ayrıntılarında dolaşıp benimkileri bulduğunda "Jisoo, bundan hiç hoşlanmazdı." dedi yatağın üzerine gelişigüzel bıraktığım kitapları işaret ederek.

"Jisoo birçok şeyden hoşlanmazdı." dedim annemi onaylayan sesimle.