Elimdeki poşetleri kaldırıma bırakıp çalan telefonumu cevaplamak için elimi pantolonumun arka cebine attım. Arayan annemdi. Ben kararımı veremeden arama sonlandığında telefonumu cebime koyup poşetleri yerden aldım.
Babamın şirketindeki çalışanlar taziye ziyaretine geldiğinde kendimi dışarıya atmış ve arabamı eve en yakın alışveriş merkezine sürmüştüm. Yedi saatin sonunda aklımdakilerden kurtulamadığımı fark ettiğimde eve dönmeye karar vermiştim.
Evin kapısı açıldığında hizmetli kızlardan birisi dışarıya fırlayıp elimdeki poşetleri kaptı.
"Misafirler gitti mi?" diye sorduğumda "Evet, hanımefendi." diye karşılık verdi Mina. Mina'nın benden küçük olduğunu düşünüyordum en fazla 18 yaşında olmalıydı ya da çok küçük gösteriyordu. Evdekiler hakkında çok az şey biliyordum, sadece Mina'nın ismini öğrenebilmiştim. Ben gittiğimde annemler yeni bir yere taşınmış, eskiye dair her şeyi değiştirmişlerdi.
"Jennie diyebilirsin." dediğimde Mina şaşırmış ve neredeyse tatlı bir ifadeyle bana kaçamak bakışlar atmıştı. Ona ciddi olduğumu göstermek adına "Çünkü adım Jennie, Küçük Hanım ya da hanımefendi değil. Sadece Jennnie." dedim.
Mina kabul ettiğini belirtircesine başını sallarken "Peki, onun adı ne?" diye sordum. Bahçe duvarının üzerinden bizim eve bakan adamı işaret ettiğimde Mina beni kolumdan tutup aceleyle merdivenlerden çıkardı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Homework | Jenyong
Fanfiction❝Sana bir ev ödevi vereceğim. Evet, yanlış duymadın. Bir ev ödevi. Benden kurtulmak için nedenlerini yaz, en az üç sayfa... Kendi el yazınla yazmalısın ve unutma ödevini yapmak için sadece bir günün var.❞ Homework |@Balaccie| Tüm hakları saklıdır.©
