Homework | Jenyong

sixteen ゃ Hissedar

Geniş kubbeli salonun tam ortasındaki masada, etrafımı çevirmiş insanların gürültüsünü dinlerken gözlerimi elimin arasındaki kadehe diktim. Küçük yudumlar aldığım içkim baş döndürücü görünüyordu ya da başım zaten dönmeye başlamıştı. Şirketin yeni hissedarı için düzenlenen gecede bulunmam konusu tamamen saçmalıktı. Babam tüm itirazlarıma rağmen beni buraya sürüklediğinde kalmam için "Gecenin sonunda seni bir sürpriz bekliyor." demişti.

İçkimden bir yudum almak için kadehimi kaldırdığımda görüş alanıma giren Taeyong beni afallatmıştı. Kadehi aşağıya indirirken onun arkasından giren adamı, şirketimizin yeni ortağını tanıdığımda kadehi masanın üzerine bırakıp önümdeki masada olan babama doğru ilerledim. Taeyong ve babası ile aynı masada, babamın olduğu masada, buluştuğumuzda Bay Lee, Taeyong'u küçük oğlu olarak tanıttı.

Bakışlarım Taeyong ile babamın arasında gidip gelirken babam eğilip kulağıma "Sana onun sandığın gibi biri olmadığını, ondan uzak durmanı söylemiştim. Sen de Jisoo gibi beni dinlemedin." dedi. Babamın kelimelerini sindirmem için ne kadar süre geçmesi gerekiyordu, bunu bilmiyordum ama Taeyong'un bakışlarıma direnç göstermeden lakin gelişi güzel bir tavırla verdiği karşılıkları sindirebilmem için çok uzun bir süre gerekliydi.

Bakışlarım Taeyong'da hiçbir hareketliliğe neden olmuyordu. Taeyong bu gece sanki ışığın içinden sadece geçip gittiği camdan bir nesne gibiydi. Bakışlarındaki umarsız donukluk onu Jisoo'ya benzetmeme neden olmuştu. İçkisini yudumlarken salona göz gezdirişi, kendisine sorulan sorulara kısa cevaplarla karşılık vermesi, dudaklarının sahte bir gülümsemeyle hareketlenmesi... Hepsi bana Jisoo'yu hatırlatıyordu.

Şirketin hissedarları olarak platforma çıktığımızda babamın sağ tarafına geçerek Taeyong'un yanındaki yerimi aldım. Herkese yeni bir içki dağıtılırken Taeyong'la aramı kapatıp dikkatini bana vermesini sağladıktan sonra "Jisoo'nun seni bırakıp gitmesi... Çok yazık. Oysa ikiniz birbiriniz için yaratılmışsınız." diye fısıldadım.