written • mingyu

030

3 R D。

"Jin, wake up."

"Jin."

Napamulat si Jinxia nang marinig niya ang boses ni Mingyu. The first thing she did is to smile at him, for it was the best morning alarm she had in her life.

"Tara, Jin." Aya nito sa kaniya. Tiningnan niya ito ng may pagtataka dahil hindi niya naman alam kung saan sila pupunta at kung bakit sila aalis gayong hindi pa ito pinapalabas. Nakalipat lang sila ng hospital room, pero sabi ng mga doktor ay hindi pa daw gumagaling ang sugat ni Mingyu kaya kailangan pa nilang bantayan.

"Saan?" Tanong ni Jin. Hanggang ngayon ay hindi pa rin talaga siya makapaniwala sa nangyari kahapon lang, sa mga sinabi ni Mingyu pagkagising niya. Akala nga niya ay nabagok lang ang ulo nito kung saan kaya paulit-ulit na si Mingyu kakasabi ng bagay na 'yon.

"Basta. Ayan na damit mo, maligo ka na." He kissed her forehead before pushing her to the bathroom.

Sinunod niya ang sinabi nito. Habang nag-aayos siya hindi ko maiwasang tingnan ang sarili ko sa salamin.

Hindi ba siya nandidiri sa akin?

Huminga siya nang malalim at pilit pinapakalma ang sarili niya. Ayaw niyang atakihin dito, lalo pa't ayos na ang lahat sa kanila ni Mingyu. Napakapit nalang siya sa sink habang naghahabol ng hininga.

Matagal pa ba?

Gusto ko nang makalimot.

Kalimutan ang lahat.

Bakit hindi nalang ako pinatay ni Kihyun?

Isinantabi niya ang naisip niyang 'yon. Pinagpatuloy nalang niya ang pag-aayos saka lumabas. Naabutan niyang ganoon pa rin ang bihis ni Mingyu, plain lang na hospital gown ang suot nito. Hindi naman siya tatanggi na nag-eexpect siya ng date, pero dahil sa itsura ni Mingyu, mukhang walang date na magaganap.

Hindi na siya nagdala ng kahit ano, kahit na ang cellphone niya na nasa cabinet lang ng table.

"Mingyu." Tawag niya kay Mingyu. Tumayo naman siya bago hinawakan ang kamay niya.

Ano bang meron?

Bakit bigla nalang siyang naging ganiyan?

Nang makarating kami sa labas, may isang nurse na nag-iintay sa'min. I looked at him, and surprisingly, he is looking at me too. Smiling.

"We're going through this together, Jin." Sabi nito sa kaniya bago ngumiti. Napangiti na rin tuloy siya kahit pa naguguluhan na talaga siya sa nangyayari.

"You." He faced her again, raising his eyebrows and blinking twice.

"What, Jin?"

"You are my healing." Kung dati lang, iirapan lang siya ni Mingyu at ipagtatabuyan paalis, ngayon, parang tangang nakangiti sa kawalan si Mingyu habang pinipisil-pisil ang kamay niya. Not minding all the people that w

Creep.

-