written • mingyu

023

3 R D。

"Yes. You need to find her as soon as possible. Thank you." Ani Manager hyung, matapos makipag-usap sa Police Head ng Hong Kong Police Department.

Sehyeon is trying to calm that Xu Minghao right at the moment, because he is continuously losing his sanity, malamang dahil sa pagkawala ni Jinxia. Sinisisi niya ang sarili niya dahil hindi niya ito nabantayan ng maayos, unlike what he promised to Mrs. Wong.

"Tangina. Ang bilis noong kumuha noon ah." Ani Wonwoo, na katabi ni Junhui na ngayon ay sinasabunutan ang sarili niya dahil sa nangyari. We all know that he's weird, pero tumodo na ngayon dahil parang kapatid na niya din ang nawala. Nanibago naman si Sehyeon nang marinig ang mura ni Wonwoo, madalas kasi ay hindi na ito nagbibigay ng kumento tungkol sa mga bagay-bagay sa paligid niya.

Ibinalik ng mga pulis sa kanila ang phone ni Jin, nagbabaka-sakaling mayroon silang makukuhang ebidensya. And luckily, nakuha jila ang phone calls ng tatay ni Jinxia at ng kuya nito. All recorded.

Lahat sila ay mukhang nalugi ngayong gabi, bukod sa pagod nila kanina sa performance ay eto naman ngayon ang dapat nilang asikasuhin.

"Check your phones occassionally. Baka may tumawag na magbibigay ng lead sa atin kung nasaan ang kaibigan ni Minghao. Hao, be alert. Baka anytime ay tumawag sa'yo ang tatay ni Jin. Ikaw lang ang may kilala sa kaniya." Seungcheol ordered his members, making them open their phones.

Mingyu, on the other hand, was still shocked because of Jin. Parang kanina lang, kasama niya pa ito sa sasakyan. Pero mas nagulat siya nang may lumabas na isang mensahe sa cellphone niya.

Kim Mingyu. This
is your girl, eh?

Who the fuck are you?

Ibalik mo na si Jin,
please.

So ganiyan ka lang
magmakaawa para sa
girlfriend mo?

Pathetic.

Hindi ako nakikipag-
biruan hayop ka.

Ibalik mo na si Jinxia.

In one condition.

Give me your money.

Huh?

Pera ko?

Hindi ako mayaman.

Saka bakit sa akin?

Hindi ito ang panahon
para magsinungaling,
Mingyu.

Kapag wala pa sa akin
ang pera bukas ng hapon,
magpaalam ka na sa
pinakamamahal mong
babae, at sa kapatid
mo.

Kim Minseo.

PUTANGINA MO!

"Seungcheol hyung." Tawag ni Mingyu kay Seungcheol na ngayon ay abala sa pagcontact kay Chaejin.

"Hyung...si Minseo...nakuha din."

"ANO?" Napasigaw ang lahat dahil sa narinig na balita. Nawawala si Minseo, ang kapatid ni Mingyu, at ngayon ay hindi pa rin nakikita.

"S-sabi niya. .'pag wala daw siyang natanggap na pera bukas ng hapon...papatayin niya si Minseo...pati si Jin."

"Give me your damn phone, Mingyu." Wonwoo commanded, at sa pagkakataong iyon, nanginginig na si Mingyu dahil sa takot.

His sister is his weakness.

Mapapahamak na naman ito nang dahil sa kaniya.

At hindi na niya hahayaang mangyari ulit ang nangyari na.

Minseo was abducted when they were still kids, actually dalawa sila noon. Nag-aya kasing humili ng cotton candy si Minseo kaya sinamahan niya ito sa park kung saan may tindang ganoon. Little did they know, fraud lang pala ang tindahan ng cotton candy na napagbilihan nila.

Hindi na niya tanda kung ano ang nangyari noon pero pagkagising nila ay nakakulong na sila sa isang dungeon kasama pa ang ilang bata. Seems like those kids were there for too long, at nakakaramdam na ng takot si Mingyu para sa kapatid niya.

Ayaw niyang isipin ang sarili niya noong mga panahong iyon, pero nang maging sobra ang pagprotekta niya sa kapatid niya ay siya naman nitong ikinapahamak.

They were eloping that time. Nakakita kasi ng butas si Mingyu sa bakod ng loteng pinagkulungan sa kanila. Kasama pa nila ang ilan pang batang gustong tumakas pero 'yun nga lang, tanging silang dalawa lang ang nakalabas. Hindi niya alam kung anong nangyari sa mga natirang bata pero ang mahalaga sa kaniya noon, ang kaligtasan ng kapatid niya.

But fate is really harsh on him. Nabaril si Minseo ng isang bantay doon sa may outpost, mistakenly knowing them as street children.

Agad bumalik sa reyalidad si Mingyu nang maisip si Jin at ang kapatid niya.

Gusto kong mailigtas kayo, pero tangina ko. Hahaha.

Why do I have to be this coward?