CHAPTER 58:
Third Person's P.O.V
"Anong kalokohan nanaman ang ginawa mo at ganun siya nagreact kagabi?" sabi ng lalaki na halatang iritable sa kausap niya. Nakasandal lang ito sa kotse niya at halatang nagtitimpi lang dahil babae ang kausap niya at ayaw niya itong patulan.
"What mean?" pagtataray ng babae.
"Tss. NAGLASING lang naman siya kagabi. At kung wala ako dun panigurado may masamang mangyayari dun sa babaeng yun."
"Seems like you still like her?" diretsong tanung ng babae.
*Ano nanaman kaya ang iniisip nito at natanung nya bigla sakin yun* naisip ng lalaki.
"I knew it. Don't worry Jake. I'm breaking up with you nadin naman" nagulat ang lalaki. Hindi dahil sa hindi niya gusto na maghiwalay sila kundi ayaw niya sa binabalak ng babaeng kausap niya
.
Paalis na sana ang babae pero biglang hinawakan ni jake ito sa kamay
"Allaine, kapag nasaktan si Dennise sa gagawin mo baka makalimutan kong babae ka." pagbabanata nito saknya
"Ooh. IM SCARED. get lost Jake." at tuluyan ng umalis si Allaine
***Sa Bar
Nakaupo si Jake sa isang table at halatang problemado dahil sa sobrang daming alak na nakalagay sa lamesa niya. ngunit hindi padin siya nalalasing.
"Hey! Mind if I sit with you?"
Tumingin si Jake sa babaeng nagsalita at sinungitan lang ito. Naisip ni Jake na ang kapal ng mukha ng panget na babaeng yun para sabihan siya ng ganun.
Maya maya'y may isang lalaki ang tumabi sakanya. Tumingin siya sa lalaki. At tumingin din sakanya ito
"Loner ang drama pare?"
"Shutup Keith!"
Tama. Si keith ang kausap ngayon ni Jake. Nagkataon kasing nagbar si Keith at nakita niya si Jake
. Ilang minuto muna silang tahimik ng biglang umiik itong si KEith.
"Nakwento na sakin ni Sharly ang nangyari. Hinalikan pala niya si Allaine. Panigurado si Cha ang pinoproblema mo e" Sabi nito sabay inom sa kanyang baso
"Shit!" Ang tanging bulalas ni jake at dirediretso na itong umalis sa bar.
Naiwang si keith sa loob na nagtataka kung anong nangyari sa lalaking kasama niya kanina.
Charmaine's P.O.V.
Nakakainis naman. Gabing gabi na. Sino naman kaya yung taong kanina pa door bell ng door bell. Kita ng tinatamad ako tumayo e. Mandidistorobo pa. Padabog akong bumaba. Nakakainis. Alam ng wala sa mood ang tao tas ganyan pa. Irita lang.
Pagbukas ko ng pinto isang nilalang ang yumakap sakin. SHIT! BAstos na magnanakaw to. SIsigaw na sana ako ng bigla siyang nagsalita.
"Alam ko na ang lahat."
"I'm sorry Jake. Hindi ko sinabi sayo. Kasi natatakot akong masira yung relationship niyo. AYoko lang na magbreak kayo. Sorry." Sabi ko sakanya habang nakayakap siya sakin.
"Break na din naman kami e."
Nagulat ako sa sinabi niya. SHucks. Sabi na dapat hindi niya malaman e. Nakakainis. Nadamay pa ang relasyon nila.
"Wag kang magaalala. Hindi yun ang dahilan." Sabi niya nung pagkaalis niya sa pagkakayakap sakin.
Pinatuloy ko siya sa bahay at binigyan ng kape.
"Sira ka. Bakit ka uminum?" sabi ko sakanya.
"Wala. Masama uminum?"
"Ang sungit mo talaga kahit kelan. Umuwi ka na nga." pagtataboy ko sakanya. Kasi naman e. Sya pa tong amsungit. Upakan ko to e.
"OO na. Uuwi na."
hinatid ko siya sa harap ng pinto namin. I mean, inihatid ko siya sa labas. Siyempre, mabait naman ako sa mga bisita ko nuh. Kahit na binulabog niya ang pagtulog ko. Anong oras na kasi. Madaling araw na.
"Salamat sa kape." Sabi niya.
"Wow, marunong naman pala magpasalamat." Pagpaparinig ko."ARAAAAAAY!"
Reklamo ko, pano ba naman biantukan ako.
"Salbahe, umuwi ka na nga. Mangbabatok ka lang pala." Sabi ko saknya.
"Oo na mam. Bye na!"
After nun, tuluyan na siyang umalis. HAys, I wonder. Why kaya siya naglasing. Aish. Bahala siya, matutulog na lang ulit ako. Ayoko ng problemahin ang problema niya kasi may sarili din akong problema nuh.
***Kinabukasan
Andito ako sa park, well nagpapahangin. Saka para nadin siguro makapagisip-isp. Ewan. Pero habang iniisip ko yung gma pangyayari, di ko maiwasang hindi maluha. HAys. Nasasaktan padin ako.
"Here!" Nagulat ako kasi may isang panyo na sa harap ng mukha ko MISMO! Tumingala ako,he looks familiar. Pero di ko maalala kung saan. Tinanggap ko nalang ang panyo na inooffer niya. He looks nice naman e.
"Thanks" Sabi ko sabay punas ng luha ko. *sigh*
"It's ok to cry." Sabi niya, pero hindi siya nakatingin sakin.
"You know what, you looks familiar. Di ko lang talaga maalala kung saan." diretso kong sabi sakanya. Kasi naman nacucurious ako sakanya e.
"We met at the bar last night, remember?"
napaisip ako sa sinabi niya, bar? hm. Bar? Ay! YEah, naalala ko na.
"Ah, yeah. Friend ka ni Jake right?" Ask ko, para sure. Para kasi siya yung pinakilala ni Jake sakin e.
"Yeah. Lq kayo?"
"Actually, malabo ang stage ng relationship namin these days." ewan ko, pero parang ang gaan kasi ng pakiramdam ko sa taong to.
"Tsk. Just talk to him. He'll listen. I Know Jake."
Napanga-nga naman ako sa sinabi niya. At dahil dun, di ko napigilan ang tawa ko.
"Huh? Why are you laughing?" HE asked.
"Well, Jake is not my boyfriend, he's my childhood friend."
"Ah. I thought he's your man. Haha. Sorry."
WOOOOOOOW ^O^ Ang cute niya magsmile. :)))))
"Uhm, By the way, I have to go." Sabi niya sabay tayo sa upuan.
Nung nawala na siya, dun ko lang anpansin na hindi ko pa pala naitatanung yung name niya. Hays. STUPID ko naman. Dapat tinatanung ko na kanina. ARGH. =.= Pero Thanks Mr. Stranger. Kahit papano, napatawa mo ko today. Sana magkita ulit tayo, nagmaibalik ko tong panyong to.
------
AUTHOR'S NOTE :))
HELLO, I'M BACK :))) Miss me? LOLJK :))) SIno kaya yung guy? LOL. CLUE <3 Ayun siya sa gilid/. xDDD
VOTE po :)
10 VOTES before UD <3
Thanks :***
BINABASA MO ANG
Friendship Or Love ( SLOW UPDATE )
Teen FictionStory ng isang girl na di aakalaing maiinlove sa kanya bestfriend. Susundin niya ba ang tibok ng puso niya o ipapairal niya ang sinasabi ng kanyang utak? This is my very first story. Hope you like it. VOTE and COMMENT :))