Friendship Or Love ( SLOW UPDATE )

Chapter 64:

Chapter 64:

Sorry matagal bago nakapagupdate guys. :( Nabusy sa school >.< Sorry talaga >.<

---

Charmaine’s P.O.V.

“Andito na tayo.”

Malamig na sabi sakin ni Erick ng ihatid niya ako sa bahay. OO inihatid niya ako. Dapat nga matuwa ako e. Pero di ko alam kung dapat kung ikatuwa to, kasi kung hindi siya pinilit ni Sharly e hindi naman niya ako ihahatid pauwi. Nagtalo pa nga sila ni Sharly e.

“Salamat sa paghatid!”

Sabi ko sabay baba.

“Bye Cha!”

Sabi ng isang babaeng nakasakay sa front seat. Tama, hindi lang kaming dalawa ni Erick ang nasa sasakyan. Kasama naming si Allaine. Binigyan ko na lamang siya ng mapaklang ngiti. Dahil nasasaktan talaga ako ng sobra.

Inihatid naman ako ni Erick sa may bahay.

“Sige Cha alis na kami.”

Pagpapaalam niya. Ngunit bago siyang tuluyang makaalis ay hinawakan ko ang braso niya na nagging dahilan ng paglingon niya saakin.

“Sa-sandali lang.”

Kabadong sabi ko sakanya.

“Bakit? May kailangan ka pa ba?”

“Uh? Ma-may gusto la-lang ako sanang li-linawin.”

“Sige, ano yun?”

Tas umayos siya ng harap sakin.

*deep breath*

“Ano ang status natin?”

Kinakabahn ako sa isasagot niya.

Huminga siya ng malalim na nagging dahilan ng lalong pagbilis ng tibok ng puso ko.

Magsasalita n asana siya ng biglang pumulupot sa braso nito si Allaine. Bakit ganon? Bakit harap harapan nila itong ginagawa? Bakit harap harpaan nila kong pinapatay? Wala ba silang paki kung andito ako?  BOYFRIEND ko siya e at CHILDHOOD FRIEND ko siya.

 "Why so tagal? THought hahatid mo lang si Cha?"  sabay tingin sakin.

Tumango lang si Erick kay Allaine at tuluyan na silang umalis. Umalis siya na hindi parin ako nalilinawan. Bakit hindi niya masagot ang tanung ko? Masyado bang masakit para sakin malaman yun? Pero baka naman hindi. >.<

Someone's P.O.V

"Sana inamin mo na!" Galit na sabi ng babae habang nasa loob sila nag kotse at bumabyahe pauwi. 

"Wish I could do that." malamig na sagot ng lalaki.

"You COULD, but you don't WANT to." Pagbibigay diin ng babaeng kausap na halatang iritado. 

wala naman siyang nakuhang sagot pa sa lalaki. Iritado man siya ngunit wala na siyang magawa kundi ang sumuko. Dahil alam naman niyang tama ang gianwa ng lalaki. 

"Look Dear, I'm really sorry. Hindi ko lang kasi talaga masikmura pa ng gang gnaito lang tayo."

paghingi nito ng paumanhin sapagkat nakaramdam din siya ng guilt sa pagsigaw sa kanyang ksama.

"It's ok. Ill tell them. SOON. Just wait ok?" 

sabi ng lalaki at hinalikan ang dalaga.

Charmaine’s P.O.V

It’s been a while since huling kita naming ni Erick. And I admit I really miss him. Lalo na yung Erick na minahal ko, I mean yes mahal ko pa naman sya pero parang somehow nagchange sya. Hindi na siya tulad ng dati. Well, nagdadate padin naman kami. But you can’t feel yung “love”. I miss that feeling nga e. sobra. Right now, I think namamanhid na nga ko kasi lagi nalang cold treatment ang gianagawa sakin ni Erick. And nasasanay ako, which is bad kasi syempre as lovers hindi pwede maramdaman yun. Cause it may lead to Break-Ups.

Now, I’m, with Jake, well he asked me out para daw di naman ako amgmukmuk sa bahay. He’s being nice nadin. Which is good dahil wala kong panahon ngayon para makipagtalo sakanya. Sa totoo lang nagoopen ako sakanya. Which is good kasi medyo gumagaan ang pakiramdam ko. Yung feeling na kahit may problema ako, alam kong may taong susuporta sakin.

“Ya! Magsuklay ka nga. Mukha kang bruha. Isipin pa ng iba may kasama akong baliw.” Sabi nitong jake na to sabay poker face.

“Tss. Maganda naman ako ah. Kahit anong itchura ko.”

“Sabi mo e.” sabay lakad. See, iniwan pa ko. Binabawi ko na yung sinabi kong nagging nice siya. Hindi na pala. May nice bang naiiwan ng kasama.

Hinabol ko naman siya at dumiretso na kami sa may sinehan. Siya na nagbayad syempre dahil siya nung nagyaya.

After naming bumili, pumasok na kami sa sinehan and naghanap ng seats. Syempre sa may bandang gitna kasi mas maganda view dun. Diba? :)

Well, nasa gitna na ng movie ng parang may napansin ako sa couple na nakaupo sa harap namin. They’re kissing. Sinehan to, hindi motel. Sarap sabhin. Pero nagulat nalang ako nung parang medyo lumiwanag yung scene. Hindi ko akalaing makikita ko to ng ganito kalapit.

Jake’s P.O.V.

Ang ganda na ng scene pero parang ang weird nitong kasama ko. :3

Tinignan ko siya at mukhang ang stiff niya. Kaya tinignan ko kung anong tinitignan niya. Kaya pala. Hinawakan ko nalang ang kamay niya. Di ko alam kung anong pwede kong gawin para malessen ang pain na nararamdamn niya. Di naman ako magaling dyan sa mga ganyang bagay. In fact, playboy din ako. That’s why I don’t how to handle things like this.

Tinignan niya ko sabay sabing “Tara na please.”

Tumayo kami at lumabas na pero bago kami tuluyang makalabas ng sinehan nagpaalam ako sakanyang magccr lang ako at hintayin niya nalang ako sa labas. Pumayag naman siya.

Pero sa totoo lang hindi naman ako magccr e. babalikan ko lang ang nakita naming kanina.

Pagtapat ko sakanila ay agad kong syang hinila poataas gamit ang kanyang colar.

“Pare?” gulat niyang tanong sakin.

“Anong kalokohan to Erick!”

“Anong pinagsasabi mo pare?”

“Sya! Sya ang kasama ni Cha kanina. Kung hindi ako ngkakamali.” Singit nitong allaine na to.

“Shut up will you!” Sabi ko sabay bigay saknya ng isang nakakatakot na tingin. At tumahimik naman siya.

“Nice to know na nagdadate na kayo.” Pabirong sabi nitong lalaking to.

“Gag* ka ba! Ginagawa ko to kasing mukhang tanga na si Dennise kaka asa sayo. Sira ulo ka pare.” Sabi ko sakanya na punong puno ng galit.

Sasapakin ko n asana siya ng bigla kaming ianwat ng isang lalaki.

“Sir, wag po kayong amnggulo dito pelase.” Pakiusap niya samin.

Tsss! Epal. Sasapakin ko na e. Bakla sakakaling matauhan e. Epal bwisit!

Tumalikod nako. At sinabing “Tapusin mo nalang kesa pinapahirapan mo siya”

Bumalik na k okay Dennise. Inayos ko muna ang sarili ko bago ako magpakita sakanya.

“Ang tagal mo naman ata?” Tanung niya.

“Sorry.” Yun nalang nasabi ko.

Pagkatapos nun, kumain kamis aglit at inihatid ko na siya sa bahay niya. Nang makababa siya may itinanong siya sakin .

“Ayaw niya na ba talaga sakin?”

Hindi ko Makita ang expression niya kasi nakatalikod na siya sakin. Hindi ko naman alam ang isasagot ko. Dahil amski ako di ko alam tumatakbos a utak ng lalaking yun.

“Malalaman mo din sa tamang panahon. Hindi ko din kasi masabi Dennise.”

Humarap siya saakin, na may ngiti sa labi niya. But It was a fake smile.

“Salamat, Kaya friend kita e”

At tuluyan na siyang puamsok sa bahay nila.