The Lost Princess

Chapter 11: Is it Love?

Chapter 11: Is it Love?

Blythe's POV

"You need to come with us." Nagkasalubong yung tingin namin ni Mykel kaya ako na yung unang umiwas. Parang tinutunaw niya ako sa mga titig niya.

"No—"

"Please Chels? We need you. The Crystal World is waiting for you. Mom and Dad are waiting for you." Ani Alexis at ngumiti. I can see the excitement in Chelsea's eyes when she heard the 'Mom and Dad'. Alam kong gusto na niyang makilala yung totoo niyang magulang. "In one condition,"

"What is it?"

"Kailangan din nilang sumama sa'tin." Chelsea said referring to us. Well, it is fine with me na dito nalang ako.

"Of course they're coming with us! Our world needs them." Napairap nalang ako sa kawalan. Needed us? Are you kidding me? They're all have a power! They can protect themselves without depending their lives to us. Tsk. How ironic.

"Pack your things, guys. Bukas na tayo aalis."

Pagkatapos ng usapang iyon ay umuwi na kami sa mansyon namin and headed to my room.

Nang makapasok ako ay agad akong sumalpak sa kama. How I miss my room. Ang dami palang nangyari ngayon. I didn't expect na mapaaga yung pag discover nila na may kapangyarihan kami. Muntik na akong mapasigaw sa gulat ng biglang sumulpot si Chelsea sa paanan ng kama ko.

"What the fvck Chels! Are you planning to kill me?!"

Humalakhak naman siya, "I didn't know na magugulatin ka pala, couz. Pft.." Inirapan ko lang siya at nag pinikit yung nga mata ko.

"Why are you here? You're trespassing."

"Why so mean, couz? I did not trespassed!"

"Whatever Chelsea Zoe Tuazon. Why are you here, by the way?"

"You're planning unto something, Aren't you?" Hindi ako sumagot at nanatiling tahimik. Gusto ko na ako lang yung nakakaalam sa plano ko. Yes, I have a plan but it's only for me. "What is your plan, couz?" I opened my eyes and directly look at her eyes.

"Just go with the flow, Chels. And you'll know it soon." Ani ko at pumikit muli. "Umalis ka na at mag pahinga, mahaba pa yung byahe bukas. Goodnight Chels."

"Goodnight couz!"

"Blythe! Ellen! They're already here!"

Kinuha ko 'yung isang maleta ko at backpack. Hindi na ako nagdala ng maraming damit dahil alam ko namang may mga damit na doon at siguro bibili din ako. Tinulungan ako ni Blake na ipasok yung maleta ko sa Van. Tinanguan ko siya at pumasok na sa Van. Ginala ko 'yung tingin sa kabuohan nito. It's not an ordinary one, well, what do you expect from them? They're all have a powers... so expect a magical one. Kung titingnan mo sa labas ay masasabi mong normal lang ito pero pag pinasok mo ay mapapanganga ka dahil sa laki ng loob. 'Di ko na ilalarawan yung loob, I hate describing things. Umupo ako sa may tabing bintana at sinalpak yung earphone sa magkabilang tenga at pumikit.

"Ano ba Jul!"

"Shhh. 'Wag kayong maingay, Blythe's sleeping."

"Ito kasi e! Kinukulit ako!"

"Ang damot mo kasi! Isa lang naman e! Sige naaaa!"

"Akin nga 'to diba? Binigay to sakin ni Ellen."

Binuksan ko yung mata ko ng hindi ko na marinig ang boses ni Juliana. Tiningnan ko si Juliana na naka-ngiti lang, or should I say pilit na ngumiti.

"Ah.. s-sige.. B-Bigay pala y-yan ni E-Ellen? S-Sorry, I d-didn't k-now." Nauutal na sabi ni Juliana at tumingin nalang sa bintana. Pag-ibig nga naman, tsk. Manhid ni Tristan ah.

I look at Tristan na nakapikit na ngayon. They're all blinded because of love. Love? Tsk. Just a waste of time. There's no such thing as love. Love can make you happy but at the same time can kill you emotionally. Love can makes you strong but also can makes you weak.

"Malayo pa ba tayo?" Tanong ko kay Ellisa na nasa tabi ko. She nodded at pumikit. Binaling ko nalang yung tingin ko sa bintana. Halos mga puno lang yung dinadaanan namin, wala kang makikitang mga sasakyan. Pinikit ko muli yung mata ko hanggang sa tuluyan na akong makatulog.