ARAS'IN YOKLUĞU

26.7K 987 209
                                    

Merhaba canlarım.

Masalımızı özlediniz mi? Eğer öyle ise sabrınız için size sonsuz teşekkür ederim. İkinci kitap finaline kadar burada sizinle olacak. İkinci kitabın ilk bölümlerini daha önce paylaşmış ve kaldırmıştım. İlk bölümler, okuyanlar için bir hatırlatma olacak bu durumda.

Bu arada hatırlarsanız Rüya, Aras'ın kendisiyle ne amaçla evlendiğini öğrendiğinde onu terk etmişti.

Hikayeye başladığımdan beri bir kısmınız Rüya'ya hak verdi, diğerleri çok kızdı. Ama herkes aşkı kendince yaşar, Rüya da kendince yaşayarak onu terk etti.

Dönecek mi?

Bunu göreceğiz?

İlk kitabın son bölümünde küçük bir alıntı yazalım.

"Gitme," dedi. Söylemeseydi ölürdüm. Söyledi yine öldüm.

Ve son bir şey daha; yarın yeni bir hikaye daha paylaşmaya başlayacağım. Gün içinde sizinle olacak çünkü ben Wattpad'i çok özledim.

Bir haber daha ; Deniz adlı son kitabım raflarda. Buraya da biraz bölüm atacağım, hatta ilk bölümü paylaştım. Deniz Aras'ın üniversiteden arkadaşı ve üniversiteli Aras o kitapta bir sahnede görünüyor. :)
Z.P.Sarac/ Instagram hesabımdan isteyenler beni takip edebilir :)

Ve BİR PARÇA MASAL 2 AŞK'a başlıyoruz....

İlk kitabı Rüya bitirdi ama Aras'ın o meşhur cümlesi ile başlayalım.

Kapak için sevgili Şenay Altundağ'a çok teşekkür ederim.
Bu ilk bölümü Aras'ı Rüya'dan bile çok sevdiğini düşündüğüm kişiye ithaf ediyorum. O kendisini biliyor :)

Keyifli okumalar!
Ara'ın hep dinlediği şarkıyı da ekledim :)
————--------------------------------------------------------------------------------------

"Bir insanın yüzündeki gülümseme ifadesi eğer gözlerine ulaşmıyorsa, onun içten olduğuna inanmamalısın..."

O gece, Nehir'in doğum günü yemeği için yalıya adımlarımı atarken abisinin bu sözlerini sarf etmişti Nehir...

O gece yüzümde aynı onun söylediği gibi yarım bir gülümseme vardı...
Bu sözlerin sahibi o geceden sonra bana bir dünya gülümseme vermişti...
Şimdi onları benden sanki ölene dek geri almıştı... Hem de tam da o gece bana bakarken düşündükleri yüzünden...

Aynadaki aksimde gördüğüm sadece ben değildim.Bu -onsuz halimdi-.Sanki kalbim yüzümdeydi.Kırık ,mutsuz ve eksik...Ve hayatıma girmeden önce en azından gözlerime ulaşmasa da gülümsemelerim vardı.Hani onun inanma dediği gülümsemelerden ...

Saçlarımı başımın tepesinden bol bir topuz yaparak üzerime geçirmiş olduğum uzun beyaz yazlık elbisenin askılarını ağır hareketler ile düzelttim.Yine gün batımını seyretmek istiyordum.

Aras'ı terk ettiğim gece anneannemin evine geldiğimde tek bildiğim şey sadece nefes aldığımdı. Beni o halde gördüğünde bir an bile düşünmeksizin elini ağzına kapatmış ve acı dolu bir yüz ifadesi ile ağlamaya başlamıştı.

"Seni böyle görmeye dayanamam Rüya,bu halde olmana dayanamam canımın içi!"

Beni sorgulamaksızın kollarının arasına aldığında göz yaşlarımın sebebi değildi onun için mühim olan.Onları durdurmak,elinde olsa bana sardığı kolları ile derin acımı benden söküp almak...

Aras'ın bana yaşattığı acıyı ,tek teselli edecek insanı yine bana Aras getirmişti.

Bunu düşündüğüm an hıçkırıklara boğulduğumda "Beni bu şehirden,ondan götür anneanne...Ne olur götür...Her yerde o var...Her yere onun bakışları değdi," diye haykırmıştım.

BİR PARÇA MASAL 2 AŞKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin