Chanyeol aynı pozisyonda ne kadar yattı bilmiyordu ama uyuma çabalarının hepsi boşunaydı. Yaklaşık üç saatin sonunda oturur pozisyona gelerek uyuşmuş kolunu biraz oynatıp diğer eliyle boynunu ovuyordu.
Oflayarak telefonuna uzandı, ekranda gördüğü bildirimlerle gözlerini devirip telefonunu tekrar aldığı yere yavaşça fırlattı. Midesinden gelen sesle yerinden kalkarak mutfağa doğru yürümeye başladı. Mutfağın kapısından girerken çalan zille duraksayıp geri dönerek kapıya doğru gitti. Kapıyı açınca karşısında gördüğü Minju'yla gözlerini devirip karşısındaki kızın tek cümle söylemesine izin vermeden kapıyı yüzüne kapattı.
Kapının yanından ayrılmaya yeltendiğinde, dışarıdan gelen sesler dikkatini çekti. Adımları anında durup kaşları çatılıdığında tüm dikkatini dışarıya vermişti.
"Ya neden böyle yapıyor konuşmaya geldim işte!" Ağlamaklı geliyordu Minju'nun sesi.
"Biraz zaman ver, güzel bir şey değil sonuçta yaptığınız."
"Ama..."
"İtiraz etme Minju, öyle de bakma. Haklı bu tavırlarında."
"Ben... Gideyim o zaman." Devamından adım sesleri geldiğinde Chanyeol'un kapısı tekrar çaldı.
Chanyeol'un kaşları iyice çatılırken Minju'nun gittiğini bildiğinden kapıyı açtı. Karşısında gördüğü Baekhyun'la duraksadı, çatık kaşları düzeldi. Patronuna "Ne var?" bakışlarını atarken Baekhyun'ın elleri ceplerinde, "Ee, almayacak mısın içeri beni?" diye sordu tebessüm ederek.
Chanyeol, bir adım geri çekilip ona geçmesi için yol açtı. Boşluktan geçen Baekhyun, içeri girince üzerindeki kabanı çıkarıp takım elbisesiyle kaldı. Chanyeol somurturken Baekhyun'ın elinden kabanını alıp astı, gitmek üzere olduğu mutfağı gösterdi eliyle, "Bir şeyler yiyeceğim, ister misin..." diye sorduğunda tereddüt edip ekledi: "...iz?"
Bu değişik konuşmayla ikisi de gerildiğinde Baekhyun boğazını temizleyip "Olur." dedi. Önde Baekhyun arkada Chanyeol mutfağa girdiklerinde Baekhyun, bir anda durup arkasını döndüğünde Chanyeol, şaşkın şaşkın ona bakıyordu. Baekhyun onun bu görüntüsünden etkilense de kafasını sallayıp bakışlarını Chanyeol'un yüzünden çekmişti çünkü biraz daha ona bakarsa söyleyeceği her şeyi unutabilirdi.
Ortamdaki sessizliği bozan Baekhyun, "Şirket dışında saygı ifadelerine gerek yok." dedi anlaşılmazlığı ortadan kaldırmak için. Chanyeol da üzerindeki halsizlik ve mutsuzluk nedeniyle fazla bir tepki vermeden başını sallayıp "Otur istersen." dedi yumuşak sesiyle. Baekhyun başını salladığında onun bu mutsuz haline içi gittiğinde Chanyeol, onun yüzüne bakmadan yiyecek bir şeyler hazırlamaya koyulmuştu.
Baekhyun daha fazla dayanamayıp kalkıp tezgahta bir şeylerle uğraşan Chanyeol'un yanına gitti. Hemen yanında durup elleri tezgahtaki ekmekte bir şeyler yaparken Baekhyun iki elini de kavramış, Chanyeol'un tamamen ona dönmesini sağlamıştı. Chanyeol, hala buna bile tepki vermeden öylece Baekhyun'ın yüzüne baktığında Baekhyun, Chanyeol'un gerçekten incinmiş olduğunu düşündü. Sabahki Chanyeol'den eser yoktu.
"Konuşalım mı biraz?" diye sordu yavaşça tebessüm edip. "Açım." diye kestirip attı Chanyeol yüzüne bile bakmadan. Baekhyun bu sefer bakışlarını hüzünle yere düşürdüğünde Chanyeol'un bakışları Baekhyun'a kaydı, gidip tekrar oturan Baekhyun'ın peşinden yanına gidip oturduğu sandalyenin önünde dizlerinin üstüne çöktü.
Baekhyun'ın bakışları Chanyeol'e döndüğünde Chanyeol, "Seni üzmek istemiyorum, bakma öyle bana. Sadece Minju'nun hareketleri beni çok kırdı, benim tavrım Hyunjae ve Minju'ya, sana değil. Üstüne geldiği için böyle oldu, konuşsak da bugün olmasın lütfen." dedi telafi etme amacıyla. Baekhyun da Chanyeol'un yüzündeki kırgınlığı içinde hissettiğinde sesini kısarak, "Peki o zaman," dedi. "Biz de bugün bizi konuşuruz." diyerek göz kırptı gülerek.
Chanyeol şaşkınca ve hafif çekinerek tekrar ayağa kalktı hafifçe öksürürken. Tezgaha gittiğinde, "Konuşuruz." dedi kısık sesiyle.
Baekhyun'ın yüzündeki gülümseme genişlerken bir süre içindeki sevgi patlamasını yaşadıktan sonra ayağa kalkarak tezgahta bir şeylerle ilgilenen Chanyeol'un arkasından yaklaşarak kollarını uzun bedene sardı. Chanyeol şaşkınlıktan öylece kalırken ne olduğunu anladığında sadece gülümsemekle yetinip belinde sarılan kollarla birlikte çalışmaya devam etti.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(kaisoo değil de chanbaek olarak düşünebilirsiniz ehe)
*
"Sehun gelecek birkaç saate sana sorun olur mu?" Chanyeol yemeğini yerken ikisi oturmuş, yemek masasında her şeyden konuşmuşlardı ama ikisi de konuyu 'onlara' getirmemişti. Chanyeol, çatalına taktığı makarnayı ağzına götürürken Baekhyun'dan cevap bekliyordu. Gözleri çatalına indiğinde Baekhyun, yüzündeki sinsi gülüşle hemen yanındaki çatalı alarak hızlıca Chanyeol'un çatalına uzandı, çatalını onunkine dayayıp çatalındaki makarnayı aldı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Chanyeol hala şok içinde Baekhyun'a baktığında kendini zorlayarak "Yo-k." dedi arada yutkunarak. "Kal." diye devam etti. Baekhyun da etkileniyordu çokça ama belli etmek istemiyordu en azından şu anlık. Chanyeol kafasını sallayıp kendine geldiğinde o da kendine hakim olmaya çalıştı. Böyle oynayacaksak öyle olsun. diye düşünmekten kendini alamadı. Sonunda yüzüne aynı Baekhyun'ın yüzündeki gibi bir gülüş yerleştirdiğinde, "İstersen o gelmesin," dedi.
Baekhyun duyduğu şeyle biraz afalladı, az önce kendine söylediği 'belli etmeme' olayını çiğnemek üzere olduğunu fark etti. "Yok gelsin," diyerek oturduğu yerden kalktı, Chanyeol'un hemen yanındaki sandalyeye oturdu. Chanyeol da tabağını biraz ileri itip kolunu masaya dayayarak tüm bedeniyle ona döndü. İkisi de derin bir nefes alarak birbirlerine öylece bakarken Baekhyun, "Şimdi bir şeyleri halledip konuşursak benim için hiç sorun yok."
*
kafayı yedim ho 3 günde 2 bölüm attım atmadıklarıma sayın ehe
yazarken bunları fuckbuddy yapıcam diye çok korkuyorum
