My Last Duchess |l.s|

XIII - Final

Louis duyduğu seslerle gözlerini açtı.

Hava hâlâ karanlıktı, çok geç olmalıydı, bu yüzden tıkıtılara anlam veremedi.

Biraz sonra seslerin duracağını düşünerek gözlerini tekrar kapadı ancak tıkırtılar azalmak yerine artmaya başlayınca yattığı yatakta doğruldu.

Kucağında olan Harry'nin yastığını yerine koyup ayağa kalktı ve biraz korkuyla kapıyı açtı.

"Harry?" dedi kısık bir sesle karanlığa doğru.

Louis'nin sesi çıkar çıkmaz tıkırtıların durmasıyla Louis daha da korktuğunu hissederek kalbi deli gibi çarparken hızla kapıyı kapattı.

Koşar adımlarla yatağa gitti ve yatıp yorganı üstüne çekti.

Louis küçükken yorganın altına saklanmanın canavarın onu görmeyeceğini sağladığına inanalardandı.

Masum olanlardan.

Elleri titrerken derin bir nefes verdi.

"Saçmalıyorum" dedi kendi kendine. "Korkmam için hiçbir neden yok."

Kendini inandırmaya çalışsa da uzun bir süre yorganın altına kaldı.

Sesler artık gelmiyordu, ama o korkmuştu bir kere.

"Harry," diye fısıldadı. "Neredesin?"

Gittikçe yakınlaşan adım seslerini duyduğunda uykuya dalmak üzereydi.

Gözleri kocaman açıldı ve elleriyle yorganı sıktı.

Kapının açılma sesini duyduğunda gözlerini yumdu ve gelenin Harry olması için Tanrı'ya dua etti.

Yatağa yaklaşan ve tam yatağın dibinde duran ayak seslerini dinlerken nefesini tuttu.

"Louis, Louis, Louis... Canavarlardan yorganın altına girerek kurtulamayacağını öğrenmedin mi?" diyen sesi duymasıyla çığlık atmaya hazırlandı ancak hızla açılan yorganla birlikte burnuna kapanan mendil buna engel oldu.

Louis gözlerindeki yaşlar arasından karşısındaki kahverengi gözlere baktı.

Sonrası ise karanlıktı.
•
Louis zorlukla gözlerini açtığında ilk hissettiği şey ellerindeki acı olmuştu.

Oynatmaya çalıştığı elleri bağlı olduğu ipler yüzünden oynamıyordu.

İkinci olarak fark ettiği şey ise yanaklarının acısından sorumlu olan ağzındaki kumaş parçasıydı.

Etrafına bakmak istediğinde ise başka bir engelle karşılaştı; her yer karanlıktı.

Gözleri alıştıktan sonra Louis zor da olsa bir ahırda olduğunu fark etmişti.

Peki, şuan endişelenmesi gereken bir şeyler vardı.

Neden bir ahırda elleri ve ağzı bağlanmış bir şekilde oturuyordu?

Louis gece gelişen olayları hatırlayınca nefesinin kesildiğini hissetti.

Bir rüyada olmayı umuyordu, ancak değildi.

Hissettiği acı çok keskindi.

Louis bayılmadan önce son gördüğü yüzü düşündü.

Zayn.

Zayn onu mu kaçırmıştı?

Louis aklını kaybedeceğini zannetti. Hissettiği korku ve belirsizlik durumu onu delirtmek üzereydi.

Gözlerinden ondan habersiz bir şekilde akan yaşı hissetti.

O sırada bir kapının gıcırtıyla açılmasını duymasıyla kalbi korkuyla çarpmaya başladı.